Σε προειδοποίησα - I warned you

3

Προχωρούσα στους διαδρόμους του σχολειου ωστε να βρω το τμημα μου.Αυτο παει να πει κοιμηθηκα για τα καλα.Αργησα την πρωτη ωρα.Μπορει να ειμαι περα βρεχει αλλα το χειρότερο πραγμα που θα ηθελα ειναι το να μεινω απο απουσίες.Και η Μπελλα με την Ρόζυ ουτε ενα τηλεφωνο; Μα τι λεω θα νόμιζαν πως της έστησα.Χτυπαω διακριτικα την πορτα και Επειτα περναω μεσα ψελλίζοντας ενα "συγνωμη"

Καθομαι στο πισω πισω θρανιο και βγαζω τα βιβλία μου και το κινητο μου.Οσο ο φυσικός εξηγούσε εγω σκεφτόμουν χιλιάδες τρόπους δολοφονίας του Έβανς μιας και καθε φορα που ο καθηγητης γύρναγε την πλάτη του μυ πετούσε χαρτάκια στα μαλλια.

Και ο αλλος θελει να δουλέψουμε μαζι εργασία.

Βολεύομαι καλυτερα στο θρανιο μου αφου οι κολλητες μου μου κανουν νοήματα στο να τους πω το εγινε.

"Βικτόρια τι εγινε; Κουβεντα θα πιάσεις;"

"Εε;"

"Τι Εε;"

Λεει ο καθηγητης και αυτη την φορα ερχετε μπροστα μου.

Αν δεν ητανε μονο 30 και λιγο ωραιος θα ειχε φαει υπερβολικό βρισιμο.

Συγκεντρωσου Βικτόρια.

Ναι! αυτη την φορα η φωνούλα ειχε δικιο.

"Εμ κύριε ρώτησα τι ωρα ειναι"

Του λεω και του σκάω ενα χαμογελο.Εκεινος ξεφυσαει και απλα προχωράει προς την έδρα.

"Παιδια σημερα θα χωρίστηκε σε ομάδες,θα σας δώσω το θεμα σας και Επειτα θα αρχίσετε να δουλεύετε.Μια μικρη παρέμβαση εδω.Το είδος τις εργασίας αλλαζει.Εχει να κανει με τις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων.Κυριο μέλημα σας ειναι να αποδείξετε πως και οι δυο μπορείτε να δουλέψετε σε ομάδες και να συνεργάζεστε"
Λεει και Φωναζει ονοματα ωστε να πάρουν τα φυλλάδια τους.

Μολις ακουω το ονομα μου Σηκωνομαι καθως σπρώχνω τον Έβανς και Αρπαζω το φυλλάδιο.

Κοινωνικές σχέσεις:
1) Μιλήστε για την μερα γνωριμίας με το άτομο της εργασίας σας.Τι γνώμη εχετε για εκεινο;

Ω.Αυτο ειναι πολυ κακο.Και εμενα μου θυμίζει κομπίνα.Λες και ειναι επιτιδες.Εγω και ο Έβανς εχουμε Ακριβως την ιδια έκφραση διαβάζοντας το.

Το κουδουνι της δεύτερης ώρας χτυπαει και εγω απλα Προχωραω προς τις φιλες μου.

"Βικτόρια;"
Ακουω την γνωριμη φωνη του Έβανς.

"Τι θες;"

"Γίνε πιο ευγενική μικρη,ποτε θα δουλέψουμε την έργασια;"

"Ποτε! Δεν με νοιαζει ο ηλιθιος βαθμός του καθηγητή της φυσικής"

"Βικτόρια πες μου,σπιτι σου η σπιτι μου;"

Γιατι αυτη η συζητηση να ειναι τοσο περίπλοκη.

"Καλα Ελα μετα το σχολειο σε μενα.Θα κανουμε την εργασία και μετα θα ξεκουμπιστεις"

Μια κοκκινομαλλα κοπελα αρπάζει τον Έβανς και τον φιλαει.Και ολα αυτα μπροστα μου.

ΛΙΓΟ ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΜΟΛΙΣ ΧΩΡΙΣΑ.

Που ηδη το ειχα ξεχασει.

"Εμ συγνωμη για αυτο Βικτόρια τα λεμε"

Λεει και ακολουθεί την κοκκινομαλλα.
Ο λυράρης.

Η Μπελλα και η Ρόζυ έρχονται κατά πανω μου.

"Τι εγινε ρε και δεν ήρθες πρωτη ωρα; κοπάνα κοπάνα;"

Αστιευετε η Ρόζυ.

"Απλως με πειρε ο ύπνος"

Λεω και Προχωραω προς το παγκάκι μας στο προαύλιο.

"Καταρχήν, μας σνομπάρεις συνεχεια"
Φωναζει η Μπελλα.

"Ε; Τι εκανα;"

"Σου μιλάγαμε σε ολοι την διάρκεια και εσυ μας ειχες γραψει"
Λεει η Ρόζυ φανερά εκνευρισμένη.

"Ισως για να δείξω καλη συμπεριφορά και να μην μιλαω;"

"Μας δουλευεις ρε Βικτόρια;"
Φωναζει έξαλλη η Ρόζυ.

"Εισαι σκυλα ρε Βικτόρια παραδέξου το"

"Εγω; Σκυλα;"

Φωναζω σαν υστερικια στην μεση του προαυλίου.

"Σκυλα Βικτόρια μου Σκυλα.Δεν Μπορεις να δεχτείς την αληθεια;"

Απο πισω μου η γνωριμη φωνη του Έβανς.Με κοιταει τοσο επιθετικά και εχει αυτο το νικητήριο βλεμμα.Διπλα του χαζογελαει η κοκκινομαλλα και μασάει το καλαμάκι απο το χυμό της.Ιου.Ομως με ειπε Σκυλα; Αυτος εμενα; Οι φιλες μου ας λενε οτι θέλουν αυτος Οχι.

Περνω το κουτάκι του χυμού απο την κοκκινομαλλα και τον λούζω.Οχι που θα με πει εμενα Σκυλα.Με κοιταει τοσο επιθετικά λες και θα με σκωτοσει.

Δινω το μπουκάλι στην κοπελα και τον κοιταω.

"Για να δεις ποσο Σκυλα ειμαι"

Του λεω και γνεφω στης κολλητες μου να με ακολουθήσουν ως την ταξη.