Σε προειδοποίησα - I warned you

8

Η μουσικη αντηχούσε στα αυτιά μου και εκανε το κεφαλι μου να θελει να εκραγεί και απο τα πρωτα λεπτα.Ο Έβανς προχωρούσε μπορστα μην περνώντας τα ματια του απο το αρκετα κοντό φόρεμα που ειχα επιλέξει.Ας μην με πιεζε.Εγω αυτο βρηκα μπορστα μου αυτο εβαλα.Αφου φτάνουμε στο τραπεζι καθόμαστε και παρατηρώ ενα τύπο γυρω στα 30.Κατι ψιθυρίζουν μεταξύ τους και ο τύπος με κοιταει και χαμογελαει.Τι φάση;
"Στεφάν!"
Μου Λεει και μου δινει το χερι του.

Δειλα δειλα απλώνω το δικο μου.
"Βικτόρια"
Λεω και παω πιο κοντα στον Έβανς.Μπορει να τον μισω η οτιδήποτε αλλα νομιζω πως οταν ειμαι διπλα του ειμαι ασφαλές.
Εκείνοι μιλούν μεταξύ τους και Επειτα μια ξανθιά κοπελα ερχετε και καθετε πανω στον Έβανς.
Χυδαίος.

Ο Στεφάν ηταν αρκετα συζητήσιμος και Πάρολες τις γυναίκες που του την έπεσαν γιατι για να λεμε την αληθεια ειναι ωραιος,αυτος δεν γυρισε να κοιτάξει καμια απλα τους χάριζε ενα χαμογελο.Ο Έβανς παλι αλλαξε ηδη 3.Ειναι μονο 29.Και εγω 17.Σοβαρεψου Βικτόρια.

Ο Στεφάν σέρβιρε βότκα στο ποτήρι του και με ρωτούσε αν θελω.Του δινω το ποτήρι ωστε να μου βαλει λιγο.Με αυτη την μουσικη δεν θα αντέξει το κεφαλι μου.Ειναι τέρμα.Το κατεβάζω με την μια και Επειτα του ζητάω και αλλο ενα.Εκεινος με χαρα μου σερβιρει αλλο ενα.Το προσωπο του Έβανς ειχε μια μελαγχολία.

Εια φτάσει στο ενδέκατο ποτήρι και δεν ελεγα να σταματήσω.Χορευα παράλληλα με την μουσικη και καθόμουνα πανω στον Στεφάν.Η κατασταση ειχε ξεφύγει υπερβολικα πολυ.Πρωτη φορα μεθάω οταν βγαίνω εξω.
"Βικτόρια Μηπως να γυρίσουμε;"
Μου Λεει ο Έβανς καθως με έβλεπε επανω στα ποδια του Στεφάν.
"Δεν βλεπεις οτι περναω καλα;"
Του λεω δειχνωντας την κατασταση μου.
Τι ντροπή!
"Μην μας ενοχλείς"
Του λεω και Εκεινος με πιανει απο το μπράτσο.
"Ειναι 4 παρα οι γονεις σου θα ανησυχού"
"ΟΧΙΙΙΙΙ"
Τσιρίζω μεσα στο μπαρ και ο κόσμος με κοιταει.
"Ελα μωρο παμε κάπου που δεν θα μας ενοχλει"
Μου Λεει ο Στεφάν και ασυνείδητα τον ακολουθώ.

Μπαινουμε στις ανδρικες τουαλετες και αυτος κλειδώνει πισω του.
"Τι κανεις;"
Λεω καθως ερχετε κοντα μου.
"Νομιζα πως ηθελες να μείνουνε μόνοι"
Λεει και με πλησιαζει
"Ναι Εννοω να μην μας ενοχλει ο Έβανς"
Ευτυχώς δεν ειχα χάσει τα λογικα μου.
Ακομα.
Ο Στεφάν αγνοοντας τα λεγόμενα μου και τις προσπαθείες μου να τον πείσω να ανοιξει την πορτα αρχησε να μου αφήνει φιλια στο λαιμο.Ερεθιζομουν στην ιδεα μιας και το ποτό βοηθούσε αλλα μολις έβρισκα τα λογικα μου ουρλιαζα.

Ο Στεφάν παει να μου βγάλει το φόρεμα και ουρλιάζω τοσο δυνατα που μου χώνει ενα χαστουκι.
"Ήρεμα μικρη,"
Μου Λεει και παει να κατεβάσει το φερμουάρ.
Κλεινω σφιχτά πολυ σφιχτά τα ματια μου και οταν τα Ανοιγω βλεπω τον Έβανς πανω απο τον Στεφάν και Εκεινος σωριασμένο στο πατωμα.Η πορτα ητανε σπασμένη και απο την μπουνιά του Έβανς έτρεχε αίμα.

Χωρις να σκεφτω πεφτω στην αγκαλια του και Εκεινος με απομακρύνει απο το μερος του παραληγου βιασμού μου.

Βγενουμε στο πάρκινγκ και παμε προς το αμαξι.
"Μου λες τι κανεις μεσα με αυτον; Αν δεν ούρλιαζες και σε βίαζε; Εισαι τέλειος ηλιθια Βικτόρια αυτο θες;"
Μου Λεει και με τάρακουναει.

Εγω το μονο που νιωθω ειναι ζαλάδα και εμετός.
Που δεν άργησε να γινει μιας και ξέρασα σε ενα δεντρο πιο πισω.
"Ορίστε σαν βαμπίρ έγινες ουτε να ελέγχεις το ποσο πίνεις"
Μου Λεει και προχωραμε προς το αμαξι.Σκουπιζομαι με αρωματικό μαντιλακι και καθομαι στην θεση του συνοδηγού.Ξεκιναει το αυτοκινητο και προχωραμε.
"Γιατι;"
Ρωταω και με κοιταει.
"Τι γιατι;"
Μου Λεει παραξενευμενος
"Γιατι με έσωσες; Γιατι δεν τον άφηνες να με βίασε; Με μισείς ετσι κι αλλιως"
"Δεν ειμαι τοσο κακός ωστε να του επιτρέψω να κανει κατι τετοιο"
Μου Λεει και χαμογελαω αμυδρά.

Το αμαξι σταματάει εξω απο το σπιτι μου και ο Έβανς με συνοδεύει ως την εισοδο.
"εισαι καλυτερα;"
Με ρωταει και γνεφω.
"Ευχαριστω"
Ψελλίζω και παω προς το μαγουλο του.Δεν ξερω αν όντως μιλαει το ποτό ή η συνηδηση μας αλλα τα χειλια μου συγκρούστηκαν με τα δικα του.Το φιλι μας αν και γρήγορο με εκανε να νιωσω πρωτόγνωρα αισθήματα.
"Καληνυχτα"
Λεω και ξεκλιεδωνω ωστε να μπω.
"Τα λεμε"
Μου Λεει και κανει σήμα με το χερι του.

Αραγε αυτος να ένιωσε κατι; Μπα αυριο θα το εχει ξεχασει!