Σε προειδοποίησα - I warned you

27

'Άλλαξες αυτοκινητο;'

Τον ρωταω οταν τοποθετει την βαλίτσα μου στο προπαγκαζ του.

'Ναι,δηλαδη ο Στεφάν δεν το ηθελε και μου το δάνεισε!'

Ο Στεφάν; Κανει ακομα παρεα μαζι του;
Μα θα επρεπε να το ειχα φανταστεί.

Η αμηχανία του καθενός ειναη προφανες.

Μπαινουμε στο αυτοκινητο και καθομαστε ησυχα.Δεν βαζει μπροστα.Αλλωστε γιατι να βαλει;

'Πως περνας;'

Με ρωταει και τοποθετει τα χερια του πισω απο το κεφαλι του.

'Καλα.εσυ;'

Βγαζει μια κραυγή στεναχώριας και χαμογελαει.

'Σε περιμενω καθε βραδυ για ενα χρονο'

Οχι μην το κανεις αυτο τωρα! Δεν θελω καποια αφιερωση.Κυριως τωρα,μετα την ντροπη που υπαιστει μπροστα απο τα εισητηρια του αεροδρομίου.

Σαν ο θεος ακουσε την προσευχή μου , το κινητο μου δονηθηκε.

'Με συγχωρεις.!'

Του λεω και το κοιταζω.Ο Όλιβερ; Ο Όλιβερ στην Ουάσιγκτον;
Τι κανει αυτος εδω;

Ο Έβανς γυρναει το κεφαλι του και κοιταζει αυτον που μου εστειλε μυνημα.

'Ποιος ειναι ο Όλιβερ;'

Σκατα! καλυτερα να μου εκανε αφιερωση.

'Ενας φιλος.Φιλος!'

'Φιλος;'

Το βλεμμα του ειναι ειρωνικο.

'Ναι..Σκέτος φιλος.'

Λεω και τοποθετω το κινητο μου στην τσαντα μου και την βαζω στο πισω καθισμα του αυτοκινητου.

'Εισαι σιγουρη;!'

Ρωταει με το βλεμμα του κάθετο προς το δικο μου.

'Έβανς απο την μερα που έφυγα για Νορβηγία δεν εχω αγγιξει καν αλλον.Ποσο Μαλλον καποιον σαν εσενα..'

Του Απανταω και βλεπω το βλεμμα του να ηρεμει και επιτελους να βαζει μπρος.Μενουμε και οι δυο χωρις να μιλαμε.Κοιταζω το παραθυρο και θυμαμαι ολες εκείνες τις ομορφες μερες εδω.Που αν δεν ειχε συμβει το αναθεματισμένο ατυχημα , δεν θα συναιβενε και τιποτα απο ολα αυτα.Και μιλαω Φυσικα για την μετανάστευση μου.

Ο Έβανς σταματαει μπροστα απο ενα γνώριμο σπιτι και μοτ γνεφει να κατεβω.Με επρεπε να το ειχα φανταστεί.Το σπιτι του;

'Έβανς; Τι κανουμε εδω;!'

Ρωταω σηκώνοντας το ενα φρυδι μου.