Σε προειδοποίησα - I warned you

30

"Ήτανε υπέροχο το γεγονος οτι μου έκανες εκπληξή! Τα πράγματα σου που είναι;"

Το μυαλό μου ταξίδευε συνεχεια στον Έβανς.Τι να εκανε τωρα; Και τι θα σκεφτει εάν δεν γυρισω σπιτι;

"Δεν με ακους; Βικτόρια σου μιλάω"

Υψώνει την φωνη της η μητέρα μου.

"Ναι σε ακουω.Απλως ήθελα να σου κάνω εκπληξη και με πέτυχες!"

Ειμαι καλα στα ψεματα.Παντα ημουν.Με εχουν καταστρεψει ολο αυτο που συμβαινει.Η Νορβηγία κυριως.Με αλλαξε.

Που πηγε η δυναμική Βικτόρια;
Αυτη που δεν την ενοιαζε τιποτα;

"Τα πραγματα σου;"

Σηκωνει το φρυδι της και κοιταει γυρω της.

"Τα πραγματα μου ειναι στο μοτέλ"

"Στο μοτέλ"

Συνεχιζει και με κοιταζει περιεργα.

"Ναι, ηθελα να μεινω καπως μόνη μου"

Η μητερα μου κοπαναει τα ποδια της στο πατωμα κοιτοντας με.

"Καπως μονη σου; Μενεις μονη σου στην Νορβηγία, εδω εισαι με τους γονεις σου.Να πας αμεσως να τα παρεις"

Η μητερα μου μετα το ατυχημα, εχει γινει κατι χειροτερο απο στρίγκλα.Καρια ας πουμε;

Ειμαι κακια;

Την θυμαμαι τοσο χαρουμενο ανθρωπο και τοσο γλυκια με την μοναχοκόρη της, αλλα τι να πω.

"Ναι, θα παω τωρα αμεσως"

Ητανε και μια καλη δικαιολογια για να παω στον Έβανς.Θα επερνα τα πραγματα μου και θα του εξηγούσα πως εχει η κατασταση.Αν και νευρικός, ξερω πως θα δεχτει.Εδω θα εχουμε σχεση αποστάσεως που δεν το εχουμε συζητησει καν αυτο το θεμα.Θα ητανε δυσκολο να δεχτει.Αρκετα δυσκολο.

"Θα παμε μαζι.Να βγαλω το αμαξι απο το παρκινγκ"

Αυτο το ενδεχόμενο δεν το ειχα σκεφτει.Η μητερα μου φυσικα και θα ηθελε να ειναι μαζι μου στην μεταφορά.

"Οχι , οχι οχι μητερα.Καλυτερα να πάω εγώ!"

Της Φωναζω και εκεινη ανασηκώνει τους ομους της.

"Καλα, εξαλλου ετοιμάζω γεύμα για τον Όλιβερ.Θα φαει μαζι μας, θα εισαι και εσυ.Ολα θα ειναι καλυτερα"

Τράβηξα τα μαλλια μου δυνατα και την κοιταξα νευρικα.

Ο Όλιβερ.Ποιος αλλος;

Βγαινω απο το σπιτι μου, με σκοπο να χαθω απο την σκια του.

Συνεχιζω προχωρώντας στο σπιτι του Έβανς.Ελπιζω να μην ειναι ακομα νευριασμένος μαζι μου.