My dilemma

Hoofdstuk 9

Jayson pov

Ik zet Riley af bij haar huis en ik rij naar huis. Het was best een leuke date, en ze is ook een leuke meid maar mijn gedachtes waren de hele tijd bij Emily. Ik denk dat ik jaloers ben op de manier hoe ze met Adrean om gaat. Of is ze ook van plan om mij jaloers te maken? Ik word wakker van mijn gedachtes en ik zie een vrouwelijke figuur voor mijn auto rennen en net op tijd rem ik af. Ze valt achter over en ik stap meteen mijn auto uit. Als het meisje haar haar uit haar gezicht weg haalt dan zie ik dat het Emily is. Een mannelijke figuur rent haar achter na en zonder enige twijfel ren ik op de jongen af en laat ik hem vallen op de grond. Ik hou hem vast met een armgreep, zo stevig mogelijk zodat hij niet weg kan rennen. 'Wie ben jij?' zeg ik boos. Hij beweegt wild en probeerd zich los te wurmen, maar dat laat ik niet gebeuren. Ik hou hem nog steviger vast, en hij ligt eindelijk stil op de grond. 'Praat!' schreew ik. 'Laat me met rust knul, je hebt geen idee met wie je te maken hebt.' snauwt hij. 'Oh jij hebt ook geen idee met wie jij te maken hebt.' snauw ik terug. 'Jayson Henderson. Agent 008 een trouwe agent in dienst bij de geheime dienst CIA. Ik weet precies wie jij bent.' zegt hij. Ik sta met een open mond te kijken en ik hoor iemand achter me staan. Ik kijk achter om en ik zie Emily. Ze kijkt verbaasd met een mond open me aan te kijken. Opeens wurm de jongen uit mijn armen en hij rent weg. Als ik hem achter na wil rennen word ik tegengehouden door Emily. 'Laat me los Emily!' zeg ik boos. 'Nee.' zegt ze met een strakke blik. 'Agent?Waar heeft die gast het over?' vraagt ze. Ik zucht en ga voor haar staan. 'Hij is vast dronken, ik weet niet waar hij het over heeft.' lieg ik.

Emily pov.

Ik leg mijn handen op mijn hoofd en ik kijk om me heen. 'Wat doe je hier zo laat?' vraagt Jayson. 'Kan ik net zo goed aan jou vragen.' zeg ik arrogant. 'Ik vroeg het eerst.' zegt hij. 'Ik vroeg ook wat.' zeg ik bijdehand. 'Je bent irritant Emily, waarom ben je hier zo laat op straat.' vraagt hij geirriteerd. 'Jij bent ook irritant, en ik was gewoon mijn hoofd leeg maken.' zeg ik. Jayson kijkt me aan met gefronste wenkbrauwen en hij schudt zijn hoofden. 'En jij?' vraag ik. 'Ik had een date met Riley.' zegt hij. Ik voel mijn hart in tienduizend stukken breken, en van die tienduizend stukken breken in tweeen. Ja ja oke ik geef toe, ik ben vreselijk jaloers. 'Je kent haar pas.' flapte ik eruit. 'nee, ik kende haar al. Alleen ik had geen contact met haar, en ik heb haar niet meer gezien. Nu is ze plots komen opdagen en woont ze hier in de stad en ja heb ik haar uit gevraagd en ze zei.' zegt hij kalm alsof het niks voorstelt. 'Was het leuk?' Oke ik zeg het je eerlijk, het kan me niks schelen maar ik snap ook niet waaorom ik het vroeg. 'Ja, maar nu breng ik je naar huis.' zegt Jayson. 'Nee, ik loop wel.' zeg ik bijdehand. 'Jij gaat niet meer zo laat lopen over straat Emily.' zegt hij met een strenge blik. 'Sinds wanneer kan het jou schelen wat ik doe, of als ik gevaar loop!' schreeuw ik. 'Emily, ik breng je naar huis.' zegt hij kalm. 'Je wenst me altijd de dood, en nu wil je te hulp schieten?' protesteer ik. 'Emily ga in de auto verdomme!' schreeuw hij. Zonder iets te zeggen stap ik boos zijn auto binnen. Als we voor mijn huis zijn dan zucht ik. 'Jayson, wat is er toch met jou?' vraag ik zuchtend. 'Ik probeer vriendelijk te doen.' zegt hij. 'Na 3 jaar, ben je van gedachtes veranderd om vriendelijk te doen?' ik draai naar hem toe en ik wacht op zijn reactie die ik niet kreeg. Ik voel mijn woede op komen en zonder gedag te zeggen stap ik zijn auto uit en ik loop naar mijn huis. Als ik de deur open draai, zie ik mijn ouders en mijn broer met hun telefoon in hun handen. Volgensmij waren ze bezorgd om me, als ik de deur dicht doe dan komen mijn ouders naar me toe rennen. 'Emily, verdomme waar was je?' zegt miijn moeder boos. 'Ja, waar was je?' zegt mijn vader kwaad. 'Ik ben even naar buiten gegaan om mijn hoofd leeg te maken.' zeg ik kalm. 'Wat doet Jayson beneden?' zegt Chris die bij het raam staat. 'Hij heeft me naar huis gebracht.' zeg ik. 'Ik wil dat je nooit meer zo laat naar buiten gaat, ik was bezorgd.'zegt mijn moeder. 'Waar waren jullie?' vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. 'Ik en jouw vader hadden een belangrijk gesprek.' zegt mijn moeder. 'Ik was bij Chloe.' zegt Chris. Iewl oja, mijn broer gaat met Chloe denk ik bij mezelf. Bij het idee moet ik al kokhalzen. 'Slaaplekker.' zeg ik. Ik loop naar boven en als ik de deur dicht doe dan plof ik op de grond. Ik zit tegen de deur en ik stop mijn gezicht in mijn handen. Ik zucht diep en ik wrijf over mijn hoofd.

Mijn hoofd is net zo juist ontploft, ik kan er niet meer tegen. Ik haat Jayson, ik heb hem altijd gehaat en nu lijkt mijn haat tegenover te zijn, Nee....IK HAAT Jayson, verdomme Emily wat is er toch met je? Ik sta op en ik doe mijn pyjama aan, ik poets mijn tanden en ik doe mijn haar in een hoge knot en ik ga in mijn bed liggen. Ik pak mijn telefoon en mijn oordoppen en ik klik een random nummer uit. Na paar seconden vallen de tranen naar beneden.

You make me so upset sometimes

I feel like I could lose my mind

The conversation goes nowhere

'Cause you never gonna take me there

And I know what I know

And I know you're not good for me

Yeah, I know what I know

And I know it's not meant to be

Here's my dilemma

One half of me wants ya

And the other half wants forget

My my my dilemma

From the moment I met ya

And I just can't get you out of my head

And I tell myself to run from you

But I find myself attracted to my dilemma, my dilemma

Its you.

Selena Gomez - My dilemma is een lied dat mijn gevoelens helemaal omschrijft.