"Y-you...you..." huminga siya ng malalim saka nagpaikot-ikot ang kanyang tingin sa kabuohan ng sasakyan niya.
"You..." nagtaas baba ang dibdib niya na para bang mauubusan siya ng hangin.
~Ganoon ba nakakagulat ang linis na ginawa ko para maging ganyan ang reaksyon niya?
Pinaka titigan ko ang sasakyan... nilis ko lahat as ing lahat wala akong pinalagpas... pati yung tambutso nilinis ko grabe ang sakit ng braso ko kakakuskos.
Pati mga upuan kinuskos ko ng mabuti, tapos may downy pa yung ginamit kong pang banlaw para mabango talaga. Yung nasa loob ng unahang bahagi ng sasakyan niya doon ako pinaka nakiharapan! Nakakainis naman kasi halatang pinahihirapa ako! May mga grasa siyang nilagay pakiramdam ko wala na kong brado pagkatapos kong linisin iyon, pero dahil alam kong hindi siya maka move-on doon sa usok drama pinag igihan ko na talaga.
"Ang galling ko di ba?" todo ngiti kong sabi sa kanya.
Unti-unti siyang luminghon sa akin... yung blako niyang mukha unti-unting nagbabago.
"B-bakit? Kulang pa ba yung paglilinis ko?" nanglilisik kasi yung mata niya!
"You fucking ruin my CAR!" ubod lakas niyang sigaw.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
---oOo---
"Aba bakit ipapasa mo naman sakin ang pagkakamali mo! You fucking ruin my car! And why are you fucking crying?!"
Wala na hindi ko na kinaya naiyak na talaga ako.
Sigurado na ko.... Sobrang sigurado na si Luke ang pinaka masamang na nakilala ko.
"Luke. Alam ko naman ang tingin mo sakin ay isang malaking panggulo sa buhay mo---"
"Buti alam mo!" putol niya sa mga sinasabi ko.
"Pero wag mo naman ako dalin sa impyerno alam kong demonyo ka pero---" napa igik ako ng bigala niyang ihinto ang sasakyan yung seatbelt kasi hinatak ako ng malaka para hindi humampas ang mukha ko sa salamin ng sasakyan niya.
"What are you talking about? Are you nuts!" sobrang sama ng tingin niya sa akin na para bang kahit anong sandali eh lalabas ang sungay niya.
Naiiyak na pasimple akong tumingin sa unahan ko.
~Teng ene ang dilim!
Yung puso ko pakiramdam ko lalabas na sa dibdib ko.
"Luke... magpapakabait na ko, gusto ko pang makita si Badong." Mabilis kong pinunasan ang pisngi ko ng may mahulog doong luha.
"Umayos ka nga! Linawin mo yang sinasabi mo." Mariin niyang sabi, alam ko pinipigilang lang niyang sumabog pero konting konte na lang alam ko masaya niyang ipagdidiwang ang pag-alay sa akin.
"D-dadalin mo ko sa impyerno di ba? Akala ko bas a trabaho mo lang tayo pupun---"
"Anong impyerno?!" pakiramdam ko talaga isang pitik na lang ako!
Nanginginig na tinuro ko ang madilim na bahagi sa harapan ko... walang hangganan iyon tapos papunta pa sa pinakailalim.
"Di ba dyan ang daanan ninyong mga demonyo? Papuntang impyerno..." naiyak na talaga ako yung boses ko parang batang nagsusumbong, na mi-miss ko naman tuloy si Badong kung nandito yun sigurado gagawa siya ng paraan para hindi ako masama nang Demonyong si Luke.
Napanganga siya sa akin sabay tingin sa unahan huminga siya ng malalim saka na fu-frustrate napahilamos sa mukha niya.
"Arggg" sigaw niya sa naiinis na boses habang inuuntog ang sarili niya sa manibela.
Hindi siguro siya makapaniwala na bakuking ko siyang balak niya akong dalin sa kaharian niya, makasabi-sabi pa siya sa aking trabo, sa impyerno naman pala niya ako dadalin.
"Hindi daanan ng impyerno yaan." Sabay turo niya sa unahan.
