The Playgirl | Cassandra Ylliana (Revising)

Chapter 9

Chapter 9

"NANAY!"

Napangiti nalang ako nang nananakbong lumapit sa'kin si Rockhilles Damon at niyakap ako nang mahigpit. Hindi ko mapigilang mapaluha dahil sa pagka-miss sa anak ko.

One week had passed pero ngayon lang ako nakahanap nang tyempong makalabas at makatakas kay Hunt kahit sandali lang. Hindi ko na kayang hindi makita ang anak ko.

Bumitaw na ako sa pagkakayakap sa kaniya at pinunasan ang luhang tumulo sa kaniyang mga mata.

"How are you, kiddo?" Nakangiti kong tanong habang pinararaanan nang mga daliri ko ang malambot niyang buhok.

"I miss you, nanay..." he hugged me again.

Napabuntong-hininga nalang ako dahil ramdam ko ang panginginig nang anak ko dahil sa pag-iyak niya.

Hours passed and it's time for me to go. Baka malaman pa ni Hunter na tumakas ako sa pamamahay niya at pumunta dito. I can't let him know that we had a son. Not now.

"Be a good boy, RD. Nanay will visit you again. Busy lang talaga ako." I patted his head then kissed him on his temple.

I don't know pero parang nakita ko siyang ngumisi at may ibinulong-bulong.

"Pardon?" My forehead creased.

He looked at me then gave me his boyish smile. "Nothing, nanay. Just take care po."

I chuckled then hugged and kissed him for the last time before I go.

Nang makarating ako sa mansyon ni Hunt, kaagad ako nakahinga nang maluwag nang makita kong wala pa ang sasakyan niya. Pumasok na ako sa loob at inilibot ang mata ko dahil baka may mga bodyguard siyang nakakalat dito.

Matiwasay naman akong nakapasok at kaagad na dumeretso sa kwarto namin at mabilis na nagpalit ng damit.

Humiga na ako sa kama at ipinikit ang mga mata ko. I touched my stomach and slowly smiled.

I SHIVERED from the cold air that came from the window that was left open by me earlier. Kakagising ko lang and suddenly, I felt tired and lazy to do something.

Hindi ko alam na nakatulog na pala ako nang mahigit dalawang oras and still, Hunt is not home yet.

Maaga pa naman, it's already eight in the evening and I don't mind him going home late because he is not my husband to scold.

I shrieked when I heard a his car approaching. Lazily, I stood up then went to the veranda. I can see him getting out from his car but my forehead creased when he went to the passenger seat and open it slowly jisut to reveal a very stunning woman inside it.

Still confused, I went back inside and closed the window and the door from the veranda and went to my bed then rested there.

So, he'll not sleep here tonight.

I can feel a pang of pain in my chest pero mabilis ko itong iwinasiwas.

Minutes later, the door creaked open and released Hunter from it. May dala-dala siyang mga pagkain at seryoso lang ang mukhang lumapit sa'kin.

"You didn't eat." Aniya sa seryosong boses.

Sandali ko lang siyang tiningnan at kaagad akong umiwas nang tingin dahil sa lamig ng mga mata niya.

Lumapit siya sa'kin at inilapag ang dalang tray sa bedside table nang kwartong ito. Naramdaman kong lumundo ang kama senyalis na umupo siya roon.

Hinawakan niya ang kamay ko na kaagad ko namang iniwas dahil sa init na nanggagaling doon. Nakita kong umigting ang panga niya dahil sa pagpipigil nang galit.

"May problema ba?"

Umiwas lang ako nang tingin sa kaniya at tinalikuran siya. Alam kong aalis rin siya maya-maya at hindi sa'kin tatabi ngayong gabi dahil sa babae niya.

"Cassandra."

Napabuntong hininga ako nang tinawag niya ako gamit nang buo kong pangalan.

"You shouldn't be here, Hunt. Alam ko namang hindi ka dito ngayon matutulog."

"What the fuck are you saying? I'll sleep here always because this is my room and you're here. Bakit mo naman naiisip na hindi ako matutulog sa tabi mo ngayon?" Ramdam ko ang pagkainis sa boses niya.

Nilingon ko siya at nakita ko kung paano umigting ang kanyang panga dahil sa tindi nang pagkainis.

"Nakita kitang may kasama kang babae. Baka hinihintay ka na niya, Hunt-"

"Oh, don't be ridiculous." He snapped.

His brows knitted. Umiwas lang ako nang tingin dahil hindi ko kayang salubungin ang intensidad n'on.

Hinawakan niya ako sa baba ko at unti-unting pinaharap sakaniya. Nanatiling nakaiwas lang ang mga mata ko at ayaw na ayaw kong salubungin ang mga iyon.

"Are you jealous?" He suddenly asked.

Hindi ako sumagot, bagkos ay mas lalo pa akong umiwas sa kaniya ng tingin.

"Kapag tinatanong kita, salubungin mo ang mga tingin ko." His voice suddenly bacame dangerous.

Kahit ayaw ko, tiningnan ko siya nang deretso kahit nahihiya ako. I shouldn't feel this. He can sleep with all the girls that he wants.

"Nagseselos ka ba, Cassandra?"

Hindi ako sumagot at tinikom lang ang bibig. I bit my tongue to prevent myself from saying something.

"Nagseselos ka ba?"

Pilit akong umiling at iniwas ang tingin sa kaniya.

"Bakit naman ako magseselos?" I can hear my voice shaking.

Nakita ko siyang gumalaw at umalis mula sa pagkaka-upo. He stood in front of me, I can see a glint of joy in his eyes and I don't know why.

He turned his back at me and went to the door.

"Ianthe Grace Montenegro is just my cousin, Cassandra."

STONEMIKAELSON