BENİ BIRAKMA

💖27💖(Değişiklik Yaptım)

Geceyi es geçip sabah kısmına geçebilirsiniz.

Her zaman söylediğim gibi hayatın kendi planları vardır ve planlarıyla bizimle kedinin fareyle oynadığı gibi oynar. Tabii hayat bizim yaptığımız tercihlere göre de değişir, farklı yönlere de gidebiliriz. Aylar sonra hiçbir şey olmamış gibi karşımıza geçip gülümseyen Gizem'in de bir şeçim yapıp farklı farklı yola saptığını, onu bir daha göremeyeceğimizi düşünürken. En tahmin edilemez zamanda, en tahmin edilemez mekanda, en tahmin edilemez şekilde ortaya çıkmış, Benden başkasının ne düşündüğünden bana ne! Düşüncesini yüzümüze vuru gibi yüzümüze bakmaya başlamış Gelen garsonun tepsisinden anında bir içki kapmış yudumlamaya başlamıştı.

''Batuhancığım, sen olduğuna göre rahat rahat içebilirim nasılsa sen beni toparlarsın.'' Deyip içmeye devam etti. Ne kelime sarf edeceğimi Can ve Toprakla karşılaştığımda bile daha iyi bilirken şu an kelimeler zihnimi terketmişti. Benim için pek de yakın olmadığım Gizem Batuhan için benden bile daha fazla önemliydi, Batuhan Gizem mi yoksa ben mi diye bir soru sormaya kalmadan Gizem'i tercih ederdi. Onların arasındaki ilişki çok başka bir boyuttaydı. Ama hala öyle miydi bilmiyorum. Benimle geçirdiği onca zamandan sonra fikri değişmiş olabilirdi. Bu düşüncelerim Gizem'i sevmediğim için değil Batuhan'ı fazlasıyla benimsemiş olmamdan kaynaklanıyordu. Gizem'in gelmesi tüm dengeleri değiştirebilirdi. Pek de sevmediğim kıskançlık duygusu bir akrebin zehrini akıtmasıyla kalbimde siyah lekeler oluşturmaya başladı, tıpkı akrebin insanın içine şüphe düşürürken yaptığı gibi. Şüphe gibi kıskançlık da bir ağacın içini çürüten kurt gibiydi. İnsanı yiyip bitirirdi. Kıskançlığımın nedenini çözmeye çalışırken içten içe pek başarılı olamadığımı ve onların konuşmalarının bir kısmını kaçırdığımın farkındaydım. Onlar saniyesinde sarılma aşamasına geçmişler özürler dilenip, barışılmıştı bile. Birden bana da sarılmasıyla şaşkınlığa uğradım. Bu kıskançlık krizim o dakika yok oldu, bu yaptığımın nankörlük olduğunu bu içten sarılma ile anlık farkettim.

''Sen nasılsın?'' sorduğu soruya birden çok ihtiyacım varmış gibi hissettim. Sahi bugün ki onca karşılaşmadan sonra ben nasıldım? Ne hissediyordum? İçimde aklım, mantığım, duygularım birbiriyle savaşıyordu. Resmen iç savaş çıkmıştı içimde ve hangi taraf kazanırsa kazansın ben kaybedecektim. Kendi kendimle çatışırken hala cevap vermemiş olduğumun farkına varınca bizim olaya benden önce her zaman kurtarıcım olan kişi atladı.

''Onun bugün balatalar yandı.''

''Aynen, seni yeniden gördüğüme gerçekten çok sevindim fakat konuşacak halim yok. Sen anlat ben dinleyeyim.'' Deyip psikolojik yorgunluğumu izah ettim.

''Bence de dinleyin, kafayı yemek üzereyim!'' deyip kafasına dikti elindekini ve bir yenisini aldı. Normalde içen biri olmadığını biliyordum ama bugün içiyordu. Batuhan'ın durdurmasını bekledim ama o da izin veriyordu. Ben ağzıma bir lokma koymak istesem bana izin vermeyeceğine adım gibi emindim ancak Gizem'e sesini çıkartmıyordu. Sesimi çıkatmayıp onu dinlemeye koyuldum.

''Batuhan...''

''Efendim Gizem!'' Hafif çakır keyif olmuş Gizemde içki etkisini göstermeye başlamıştı.

''Ben aşık oldum!'' Batuhan önce kaşlarını çattı sonra eliyle sakalını karıştırıp sağa sola baktı.

''Aferin! Üç ay ortadan kayboldun onda da aşık oldun geldin.'' Elini çenesine koyup inceler gibi baktı.

''Tahmin edeyim seni sevmiyor.'' Gizem o saniye elleriyle isyan etmeye başladı ve ikinde bardağı tek seferde içti. Çın çın, fondiiip sesleri doluştu zihnime. Kaderimiz miydi ki bu bizim. Bildiğimiz üzere Gizem iki erkek sevmiş biri onu hiç sevmemiş. Diğeriyle de ilişkisi kötü bir sonla bitmişti. Sonrasında iki yıl kimseye karşı bir duygu hissetmemişti. Şimdi birden birine bir şey hissedip karşısındaki kişinin hissetmememi kaderin ona sana yok demesi gibiydi. İyiden iyiye sarhoş olurken. Bir yandan da garsonun elindeki içki tepsisini elinden aldı.