If Happy Ever After Exist (WMCMMTG Book 2)

Chapter 25: Truth Hurts.

Ysh's POV

"YOU'RE GROUNDED." sigaw ni Mommy. Tanging boses niya lang yung naririnig ng lahat sa buong bahay.

Grounded? Grounded niyo your face.

Like what I am expecting isinumbong ako ni Ate. Sinumbong niyang binenta ko yung sasakyan. Dun naman siya magaling eh.

"Ysh are you listening to me? Kahit isa ba sa mga sinabi ko inintindi mo man lang?!" gusto niyo marinig yung totoo mommy? Hindi po. I can't hear you. Di ko maintindihan.

"Mommy pakinggan niyo muna yung reasons niya." singit ni Ate Ashley.

Tapos ngayon ipagtatanggol mo ko? Wow Ate. Ang labo mo rin. Kung sana itinikom mo yang bibig mo sana hindi ako napapagalitan ngayon.

"Ysh explain your side!" sumisigaw na si Ate. WAAAAAAAAAAAAAAAAH! Uso lang sumigaw?

Tinitigan ko lang silang dalawa. No I won't explain my side. Wala akong dapat ipaliwanag. Hindi rin naman kayo makikinig. Hindi niyo rin ako maiintindihan.

"Tell Mom your problem with Carl's Mom." she added.

Huh? May problema ba kami ng nanay ni Carl? Parang wala naman. Bakit hindi ko alam?

"Magsasalita ka ba Irish o ako ang magsasabi kay Mommy." nanlalaki na yung mga mata ni Ate Ashley sa sobrang inis.

Eh di sabihin mo? Tutal parang alam mo naman lahat ng nangyayari sakin. Bakit hindi pa ikaw ang sumalo ng POV ko.

"Princess what's happening to you? Ano ba talagang problema Princess?" lumapit sakin si Mommy at niyakap ako.

What's happening to me? Ewan ko. Di ko na rin alam. Wala akong problema ano ba. Pabayaan niyo na lang ako. Ako mismo ang umalis sa pagkakayakap niya.

"Alis na ko ako nakatoka magbantay kay Saab ngayon." - Ako.

"No you're not going anywhere. I told you you're grounded." - Mommy.

Kung may sinabi man si Mommy after that hindi ko na alam kasi lumabas pa rin ako. Makulit eh. Pasaway ako eh. Bahala kayo dyan.

"IRISH MAE LIM!" sinundan pala ako ni Ate. Pagharap na pagharap ko sa kanya..

*PAK*

"That's for turning back while Mom's still talking to you. Irish respeto na lang kay Mommy. Ano ba talagang nangyayari sa'yo?!" - Ashley.

Lahat na lang ng tanong na naririnig ko 'anong nangyayare' 'nag-iisip ka ba' 'alam mo ba yang ginagawa mo' Paulit-ulit! Hindi ba ko pwede magdesisyon sa sarili ko?

Sa sobrang sakit namanhid yung pisngi ko. Hahahahahaha. Manhid na pala talaga yung pisngi ko. Quotang-quota na kayo sa pagsampal sakin ha.

"Wala Ate okay lang ako. Wag niyo na ko alalahanin. Kaya ko na sarili ko." - Ako.

"Sinabi na rin sakin ng Tito Alec mo yung nangyari kay Andrei." sumunod din pala si Mommy.

"Oh?! Ano pang gusto niyo sabihin ko? Eh alam niyo na naman pala lahat? Wala na naman pala akong dapat ikwento o ano pa man. I don't owe you any explanations. I'll do whatever I want gawin niyo rin gusto niyo. Bahala na kayo." - Ako.

Bago pa ulit sila magsalita tuluyan na kong umalis. Punyeta. Rinding-rindi na ko sa mga tao. Potek gusto ko nga mapag-isa!

I went to the field Andrei bought for me. Ito na lang takbuhan ko tuwing malulungkot ako nitong mga nakaraang araw.

Feeling ko mag-isa na lang ako. Damang-dama ko unti-unti na kong tinatalikuran ng mga tao sa paligid ko. Hahahahahaha. Ang saya no?

"Totoo ba yung nakikita kong mag-isa ka?" hindi ba pwedeng pakisabi muna sakin kung may dadating para maihanda ko yung sarili ko?