Ashley’s POV
Pinabooked ko yung pinaka maagang flight, kung pwede lang talaga magrent ng private plane kukunin ko na eh kaso I’m not in France nor in the Philippines mahirap pag walang koneksyon. LOL.
“Babe, I’ll miss you. As soon as I finish my work pupuntahan ko kayo ng anak naten.”
“Cut the crap. Anak naten? Ugh. Anak ko lang siya. Epal ka lang dun. Dinala ko siya ng 9 months sa sinapupunan ko. Tapos ikaw dito nagpapakasasa sa sarap? Wow. Then you’re telling me anak naten si Joshen. WOW.”
Nakakaasar eh. Bago pa ko malate sa flight ko at baka tumaas presyon ko umalis na ko.
*riiiiiiiiiiiiiiiiinnnnnnnnnnnnnnnnggggg*
*MOM CALLING*
“Hello?! Ma. How’s my son? Anong balita okay na ba siya? Is he alright?”
(Ate uso kumalma, bago ko makalimutan anong balita? Nakita mo na ba yung design na yun?)
“Gahd Ysh. My son’s in hospital then yung singsing pa rin na yan ang iniisip mo?”
(Look Ate. Blah. Blah. Blah.)
“Shut it. You’re getting into my nerves. Yung init ng ulo ko lagpas na oh.”
*TOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOT*
Kung di dahil sa kagagahan niya di hindi ko na sana nakita yung tatay ni Joshen. Sana hindi na naospital si Joshen. Sana hindi kame nagkalayo ni Andrei.
Aba. Teka. Parang si……
“Miller?” gulat kong tanong dun sa lalake. I really can’t see him. Malabo mata ko pag walang contacts.
“Ate Ash. Pauwe ka na din ba?”
“Yeah. Joshen has been hospitalized.”
“Teka? Anyare? Kausap ko lang si Lewis kanina. Then naririnig ko sa background niya si Andrei at si Joshen. Kelan pa daw?”
“Di ko rin alam. Kahapon lang ako nagpabooked. Hindi planado pag-uwi ko kaya ayun nga.”
Ano na namang pakana ni Ysh. Humanda siya sakin pag-uwi ko.
Ysh’s POV
Umaga na naman. Goodluck na naman sa unproductive day ko. Grabehan na to. Akala ko second year mas matino ako lalo na nasa ibang school na ko. Di tulad nung andun pa ko sa Lasalle. Utos dito utos dun ang peg. Kaso wala eh. Tamad forever.
*knock* *knock*
“Pasok.”
Ay si Mama pala.
“Iha. May bisita ka sa baba.”
“Sino po?”
“Babae, princess. Hindi ko kilala pero familiar eh.”
Sino naman kaya yun? Aga-aga. Halos wala nga atang balak sumikat ang araw eh andito na siya samen. Nakakahiya naman sa kanya. Naunahan niya pa boyfriend ko sumundo.
“Sige Ma, bababa na din po ako. Tell her to wait.”
*Dada Calling*
Woah. Si Dada. Anong meron?
“Good Morning Dada.”
(Yay. What do you need Princess?)
“Grabe oi. Ikaw yung tumawag ako na naman ang may kailangan. Don’t forget mamayang gabe dating ni Ate. Sunduin mo na lang ha. May date ako eh.”
BINABASA MO ANG
If Happy Ever After Exist (WMCMMTG Book 2)
RomancePeople change. Everyone does. Paano kung yung dating lumalaban para sa pag-ibig niyo ang taong sumuko this time? Ang tao may kapaguran. Lalo na paulit-ulit yung mga bagay-bagay na nangyayare. And I think it’s now over.
