I wish i was her [On Hold]

Part 3

Part 3

“Well sprain lang siya pero ilang weeks din ito bago gumaling so bawal na bawal mo ito galawin like pagbubuhat ng mabigat especially writing okay?” sabi nung nurse habang binebendahan ang kanyang kanang pulso.

Pagkatapos nun ay nagpasalamat kami at umalis.

“You’re a right-hander right?” tanong ko sa kanya habang naglalakad kami.

“Yes. Pero no worries ilang weeks lang naman daw ito gagaling na” sabi nito.

Ang totoo tanga ba talagang lalaki na ito? Sino bang hindi marunong mag-alala sa kanya lalo na hindi siya makakapagsulat ng dahil sa akin! You guys heard what nurse said right? BAWAL DAW GALAWIN!

“ARGH! You’re really stupid! Stop saying no worries even though it’s not!” napatigil kami sa paglalakad nung nasabi ko ito. Ewan ko ba basta naiinis ako sa kanya!

“From now on I’m going to be your right hand when you need something until that thing heals” sabi ko habang nakatingin sa kanya. Nagulat ako dahil ngumiti ito.

“Okay then. Thank you” sabi nito. I dunno but somehow my heart skips a beat. What’s happening to me? This is kinda weird.

“Good! So let’s go back to our room na” at hinila ko ang kanyang braso. Teka puro nerd na lang ang natatawag ko sa kanya.

“Wait lang!” bigla ulit kami tumigil sa paglalakad.  

“Ano nga pala name mo? Puro YOU kasi tawag ko sayo ehh?” lied. Actually nerd ang tawag ng utak ko sayo.

“Ohh just call me Jester. Neil Jester Dela Cruz” sabi nito. Neil Jester pala name niya but why is it ngayon ko lang narinig name niya? Hindi kaya dahil sa naging busy ako sa mundo ni Brent noon kaya hindi ko napapansin ang mga tao sa paligid ko? Or naging tanga ako masyado kaya ganun?

“Ahh… Nice to meet you just call me—“ bigla niya pinutol ang sasabihin ko.

“Chloe. Francheska Chloe Diaz”

“Huh? How did you know my full name?” pagtatakang tanong ko sa kanya.

“Because you are Mr. Diaz’s only daughter” sabi nito. AYY tanga lang Chloe? Malamang alam niya kasi ipinakilala ka ng daddy mo sa buong campus. At nagpatuloy muli kami sa paglalakad.

Nung pagdating namin sa room, ayun nagsisibulungan na naman sila na kung saan hindi obvious na isang bulong dahil rinig ko sila. THE HECK!

“They’re holding hands”

“Bagay sila”

“HAHAHA”

Saka ko lang narealized na magkahawak pala kami ng kamay. FUDGE! Hinila ko nga pala siya papasok dito sa room namin. Pero seryoso hindi ko namalayan na nahawakan ko na pala yung kaliwa niyang kamay habang hinihila papasok dito sa room.