She is the best

Hoofdstuk 8

Sterre
Ik zit aan tafel bij de lunch. Noa zit de hele tijd te praten. Een of ander verhaal van toen ze klein was. Ik let niet echt op, mijn gedachten liggen ergens anders. Ze port in mijn zij. 'Aarde aan Sterre?' Lacht ze. 'Sorry,' mompel ik en vestig mijn blik nu op haar. 'Ik vroeg waarom Mil niet bij ons zit,' herhaalde ze. Ik slikte. Shit, ik was vergeten te vertellen over de kus... 'Ik moet je iets vertellen,' begin ik, bang voor haar reactie.

Emiel
'Yo, gast!' Roept Jason. Ik schrik op. 'Waar zit jij?' Vraagt hij een beetje geïrriteerd. 'Hier,' mompel ik. Hij draait met zijn ogen. 'Ik vertelde je over die chick van dit weekend,' zegt hij. Ik kijk hem aan en pas seconden later dringt zijn zin tot me door. 'Aah, leuk,' zeg ik. Jason gaat met zijn hand door zijn haar. 'Hoelang is het niet geleden dat jij nog een meid hebt gezoend?!' Spot hij. Ik grinnik. Minder lang dan je denkt, mattie...
Ik scan de eetzaal terwijl Jason nog wat zit te praten. Die jongen werkt me soms op de zenuwen, niet normaal. Mijn blik blijft hangen bij Noa en Ster. Ster verteld iets en Noa zit er geschokt bij. Ik vraag me af wat ze zeggen.

Sterre
'Hebben jullie nu wat?' Glimlacht Noa. Ik haal mijn schouders op. 'Ik ga met hem praten na school,' zeg ik vastbesloten. 'Of nu,' grinnikt Noa. Ik kijk haar aan en zie dat ze achter me kijkt. 'Ja, Ster. We kunnen ook nu praten,' zegt plots iemand. Ik draai me om, al weet ik wie het is. 'Mil...' Hij grijnst en neemt mijn hand. 'Wat doe je?' Vraag ik blozend. 'Je wou praten,' glimlacht hij en voor ik iets kan zeggen, trekt hij me weg.

Emiel
Ik heb geen idee waar ik naartoe ga. Dan zie ik de conciërgekast en loop naar binnen. Ik doe snel de deur dicht en draai me naar Ster toe. 'Waarom wil je altijd op de raarste plekken praten?' Lacht ze. Ik haal mijn schouders op en grijns. 'Waarom liep je gisteren weg van zolder?' Vraag ik meteen. Onze glimlach sterft weg. 'Je zei dat je spijt had van de kus,' mompelt ze met haar hoofd naar beneden. 'Dat zei ik niet,' zeg ik. Ze kijkt me doordringend aan. 'Je zei: je moet het vergeten, het is nooit gebeurd,' zegt ze iets feller dan bedoeld. 'Ik bedoelde daarmee dat ik wegliep! Het was kinderachtig van me. Ik werd bang en moest weg,' leg ik uit. Er verschijnt een glinstering in haar ogen. Hoop en geluk.

Sterre
Ik werd blij van zijn woorden. Ik omhels hem stevig en glimlach. 'Dus je hebt geen spijt?' Hij schudt zijn hoofd. Hij tilt mijn kin op tot zijn level en geeft een kusje op mijn voorhoofd. 'Wil je mijn vriendinnetje zijn?' Vraagt hij stil met een grote glimlach. Ik grijns en trek zijn hoofd dichter naar me toe. 'Heel graag,' fluister ik. Hij grijnst ook en tilt me op. Ik sla mijn benen om zijn middel en mijn armen in zijn nek. Hij ondersteunt mijn heupen en glimlacht. 'Eindelijk,' zucht hij voor zijn lippen de mijne raken.

Emiel
God, je weet niet hoe gelukkig ik nu ben. Ze versnelt al meteen het tempo en de kus verandert in een zoen. Ik duw haar tegen de deur aan en voel haar glimlachen tegen mijn lippen. Een van haar handen begint aan mijn haar te trekken. Ze weet niet hoe gek ik van haar wordt. Ik trek haar dichter tegen me aan en haal mijn lippen even van de hare. Onze ademhaling is snel en onregelmatig. De bel gaat en Ster zoent me weer. Shit, straks opent de conciërge de deur nog. Ik blijf haar nog even zoenen en hoor dan enkele voetstappen. Ster trekt weg en ik laat haar los.

Sterre
'Het is beter dat we nu weggaan, voor te veel mensen ons hieruit zien komen,' grinnikt ze. Ik knik en neem haar hand als ze de deur opent. We wandelen naar buiten alsof niets gebeurd is. Mil krijgt een goedkeurende blik van Jason en draait met mijn ogen. Ik glimlach en we gaan naar ons lokaal. Als we aankomen kijkt Noa ons glimlachend aan. 'Hebben jullie nu eindelijk een relatie?' Vraagt ze hoopvol. Mil slaat zijn arm om me heen en kust mijn wang. 'Ja,' zeg ik. Ze springt hysterisch op en neer en trekt ons beide in een knuffel.
'Jongens,' zucht de docent. Noa laat ons los en glimlacht. 'Sorry, mevrouw,'

Emiel
Ik kon me niet concentreren voor de rest van de dag. Ik wou alleen bij Ster zijn, niet in deze domme school. Ik zucht en kijk naar Ster haar haren. Ze liggen makkelijk over haar schouders heen. Ik glimlach. Ik neem een briefje en schrijf: bij mij zwemmen? Ik gooi het tegen haar hoofd en ze draait zich lachend om. Ze raapt het op en leest. Een seconde of drie later krijg ik het terug: tuurlijk! xx