She is the best

Hoofdstuk 4

Sterre
'Papa...' Mijn vader kijkt me met grote ogen aan. Ik weet niet wat zijn blik betekend. Is hij kwaad, teleurgesteld, blij, bang?? Geen idee... Hij staart nog even langer naar me en daarna kijkt hij naar Mil. Ik volg zijn blik en kijk naar Mil. Hij is lijkbleek en bang. Ik kijk terug naar mijn vader. Hij komt rustig naar me toegewandelt. Hij zet zich op de rand van het bed en schraapt zijn keel. 'Hoelang?' Vraagt hij. Ik weet nog steeds niet hoe hij zich voelt. 'Wat bedoel je?' Vraag ik bang. 'Hoelang zijn jullie al samen?' Vraagt hij deze keer wat luider, toch niet kwaad. Ik slik. 'Meneer, uw dochter en ik zijn geen stel,' zegt Mil met trillende stem. Mijn vader kijkt hem aan en richt zich dan terug op mij. 'Was dit de eerste keer? Wanneer hebben jullie voor het eerst gekust?' Vraagt hij. 'Vandaag,' antwoord ik. Dan glimlacht mijn vader. Ik kijk hem vragend en bang aan. 'Gelukkig maar, ik wil geen grootvader worden. Nog niet,' glimlacht hij. 'Pap!' Mil grinnikt zachtjes. Mijn vader trekt me in een knuffel en richt zich dan op Mil. 'Jongeman, ik weet dat je mijn dochters beste vriend ben. Jullie zijn allebei oud genoeg om zelf te beslissen wat jullie doen, maar Emiel,' hij kijkt hem doordringend aan, 'speel niet met mijn dochter. Als je echt van haar houd, zoals je voorheen hebt gezegd, weet je dat je niet met haar mag spelen,' waarschuwt hij. Emiel knikt en glimlacht. 'Meneer, het laatste wat ik wil is uw dochter pijn doen. Als ik haar pijn bezorg, is het volkomen per ongeluk,' antwoordt Mil. Ik voel me blozen. Betekent dit dat hij verliefd op me is?

Emiel
Sterres vader is net weg en we zitten gewoon op mijn bed. Ik kan het niet helpen om te denken wat er zou gebeurd zijn als haar vader niet binnenkwam. Blijkbaar wist hij niet waar Sterre was en hij maakte zich zorgen. Zou Ster me toegelaten hebben? Nee, je moet daar niet aan denken, Emiel...
'Mil?' Vraagt Ster plots. Ik kijk haar aan en knik. 'Ik-' ze lijkt te twijfelen. '-moet gaan,' zegt ze. Ze springt uit mijn bed en loopt mijn kamer uit. Ik kijk naar de deur waar ze net uitliep en spring recht. Ik hoor de voordeur openen en loop naar beneden. Ze loopt over straat, naar haar eigen huis. Ik sta in de deuropening... Ze doet haar deur dicht. Ik zucht. 'Ze vindt me niet leuk,' zeg ik tegen mezelf. Net als ik de deur wil sluiten, gaat er een jongen met een boeket bloemen naar haar deur. Ik kijk eens goed. Het is een jongen die op de hockeyclub zit. Hij belt aan en een seconde later doet Ster open. Ze geeft de jongen een knuffel, neemt de bloemen aan en loopt met hem naar binnen. Ik word kwaad en bal mijn vuisten. Ik smijt de deur dicht en beuk in de muur. Een pijnscheut trekt door mijn vuist. 'Emiel, gast?' Mijn broer kijkt me aan alsof ik gek ben. 'Ze heeft geen gevoelens voor me,' zeg ik kwaad. 'Jij wel?' Vraagt Quinten serieus. Ik knik en sla weer tegen de muur. 'Chill dude! Waarom doe je zo?'

Sterre
'Daag!' Flynn loopt de deur uit. Ik sluit de deur en ga naar mijn kamer. Ik moet aan Mil denken. Waarom moest ik weglopen? Nu denkt hij dat ik spijt heb van de zoen... Shit, ik moet met hem praten! Ik wil zijn sweater uittrekken, maar hij ruikt zo lekker en zit geweldig... Fuck it, ik ga zo. Ik doe mijn converse aan en ren de deur uit. Ik klop op zijn voordeur en zijn broer doet de deur open. 'Aah,' zegt hij grijnzend. 'Is Mil hier nog?' Vraag ik. Hij knikt en laat me door. Ik loop naar zijn kamer en klop op de deur. 'Nee!' Roept hij. Ik hoor allemaal gerommel en gekraak. 'Ja!' Ik open de deur en hij gooit net iets in de wasmand. 'Oh, was die hockeyer niet leuk genoeg?' Vraagt hij spottend. Shit, hij zag Flynn. 'Flynn en ik hebben niets,' zeg ik. Hij snuift en ploft neer op zijn bed. Ik sluit zijn kamerdeur en zet een stap zijn richting uit. 'Ja, ik ben jaloers,' zucht hij en hij gaat door zijn haren. 'Dat hoeft helemaal niet,' probeer ik, maar hij ontploft. 'Jawel! Het meisje waar ik al een jaar verliefd op ben, gaat gewoon weg nadat ik haar heb gekust! Ik kuste haar twee keer zelfs! En ze liep naar huis en ging met een of andere gast! Hij bracht zelf nog bloemen voor haar!' Schreeuwt hij kwaad. Hij staat op en bonkt tegen zijn kleerkast. 'Mil...'
Hij duwt me ruw tegen de muur. Ik word bang van hem als hij zo deed. Hij kijkt me kwaad aan, zijn hoofd dicht bij de mijne. Zijn zeeblauwe ogen staan donker en er zit geen schittering in. Hij ziet plots dat ik bang ben en zijn ogen worden weer gevuld met de blikkering van in het zwembad. Ik bijt op mijn lip en hij drukt me met zijn lichaam helemaal tegen de muur aan. Even zie ik zijn ogen weer normaal worden, terug donker en dan kust hij me. Vol passie, vol haast. Ik zit gepind tussen zijn lichaam en de muur, met adem tekort. Ik snak naar adem en hij stopt met me te zoenen. Hij kijkt me doordringend aan en ik hap naar adem. Hij ademt snel en zijn ogen zijn niet meer donker. Alleen de blikkering zit erin. Ik ben nog niet op adem, maar hij kust me weer. Nu veel minder ruw.

Emiel
Waar ben ik mee bezig? Ik stop met haar te kussen en storm de badkamer binnen. Ik laat de kraan lopen en steek mijn hoofd eronder. Ik doe mijn ogen open en Ster staat achter me. Ik zie haar naar me kijken in de spiegel. 'Je bent dus verliefd op me?' Ik kijk haar kwaad aan en loop weg. Eens dat ik buiten ben, begin ik te rennen.