Adı Aşktı

Kuzenlerin Savaşı

Odada yatıyordu iki kuzen.Neredeyse lanet edecektim bu ikisinin hayatıma girmesinden.İki günde çok yorulmuştum.Hastane hastane geziyordum.

Yataklarda yatmakta olan kuzenlerin o masum hallerini görünce pişman oldum düşündüklerimden.Onlarda hastanede olmayı istemezlerdi herhalde.

Alpere baktığımda Alperin bacağında bir sargı vardı biraz da yüzü solmuştu.

Alper 180 cm boylarında sarışın yeşil gözlü yakışıklı bir adam.Saçlarını yana doğru tarıyor.Saçlarının ön kısımları kısa arkaları ise biraz daha uzun ve dalgalı.Ona çok yakışan bir saç modeli bu.Ne şişman ne zayıf denilebilecek türden biri.Giyinirken onu görme tecrübeme göre oldukça güzel bir fiziği olduğunu söyleyebilirim.Konuşmayı, iletişim kurmayı seven biri. Neşeli,gülünce gözlerinin içi gülen insanlardan.Bu halini görmek üzdü beni.

Oğuza baktığımda ise Oğuzun başında bir bandaj vardı.Kolunda serum vardı ve gögsü açıktaydı.Onlara doğru yaklastığımda içeri giren hemşire konuşmaya başladı

-Kimsiniz niye odadasınız?

-Ben Tuna.Arkadaşlarıyım. Polis aradı beni buraya gelmemi istedi.

-Tuna Bey siz misiniz?Numaranızi Alper Bey verdi bana ve sizi aramamı istedi.Bende memur arkadaşlara verdim numaranızı.Bekleyin bir de size bu defteri vermemi istedi Alper Bey.

Deyip bir defter uzattı bana.Defteri aldım ama daha önce hiç gördüğüm bir defter değildi.Alperin bir bildiği vardır diye düşünüp hemşireye teşekkür ettim.

-Ne olmuş neden burdalar hemşire hanim?

O sirada içeri giren polis üniformalı adama çevirdik kafamızı ikimizde.Bana dönüp

-Tuna Bey değil mi?

-Evet benim.Siz de Emre Bey misiniz?

-Evet ben Emre sizi ben aramıştım.

O arada hemşire hanım konuşmamızın arasına girdi.

-Benim biraz işim var Tuna Bey polis memuru arkadaş sizi bilgilendirir.Geçmiş olsun.

-Teşekkür ederim hemsire hanım.

Hemşire odadan çıktıktan sonra polis memuru Emre bana kazayı anlattı.

-Arabayla Şile yolunda  bir ağaca çarpmış halde bulmuş yoldan geçenler.Ambulansla getirildiler buraya.Geldiklerinde Alper bey kendindeydi diğer kazazede...?

Diye düşünürken lafa atladım resmen

-Oğuz.

-Evet adı Oğuzdu.Oğuz bey baygındı geldiğinde.Aracı otoparka çektirdik.

-Aracın anahtarlarıyla araç içindeki özel eşyalar bu poşetin içinde.Buyrun teslim alın benden.

-Neden bana veriyorsunuz?Alpere verirsiniz uyanınca Emre bey.

-Alper bey size teslim etmemi istedi.Lütfen buyrun alın eşyaları.

-Tamam Emre bey madem Alper öyle istedi teslim alayım sizden.

Konuşma biraz daha devam etti.

Polis Memuru Emre doktorla görüşmüş ve aldığı bilgileri bana anlatmaya başladı.Ona anlatılana göre durumları iyiymiş.Endişelenecek birsey yokmuş.Yarın çıkabilirler miş.Bu geceyi burada geçirmeleri gerekliymiş.İçim rahatlamıştı.

Bir süre sonra odada onlarla başbaşa kaldım tekrar.

Oğuza yaklaştım kendime engel olamamıştım.Yatağın kenarına oturdum.Güzel gözleri kapalıydı.Uyuyormu yoksa baygın mıydı bilmiyordum .Yüzünde bir huzur vardı sanki.Çıplak göğsü inip kalkıyordu yavaş bir şekilde.Serum takılı eli yatağın ucunda duruyordu.Elimi eline yaklaştırdım korkarak.Tutmak istiyordum ama ya yanarsam diye ödüm koptu birden ve elimi geri çektim.Bir kez yanmıştım onun için hemde için için yanmıştım.Bir kez daha yanamazdım.Bunu kendime yapmamaya karar verdim.

Kalkarken yere düşen defterin sesiyle dikkatimi deftere verdim.Kaldırdığımda defter açılmıştı.Gözüm sanki adımı okumuştu defterde.Deftere daha dikkatli baktığımda emin oldum.Defterde adım vardı hatta fazlası da vardı.Alperin bunu neden bana verdirttiğini anlamaya başlamıştım.Benimle ilgili birşeyler vardı kesin bu defterde.Ama izinsiz okuyamazdım.Hem defterin sahibinin kim olduğunu bile bilmiyordum.
Aklımı kurcalayan sorularla boğuşuyor bir yandan da yatakta ki kuzenleri düşünüyordum. Neydi onları bu hale düşüren acaba?
Kıpırdamaya başlayan Alperi görünce hemen yanına gittim.

-Geçmiş olsun Alper.Şimdi iyi misin?Ağrın falan varsa doktoru çağırabilirim.

-Teşekkür ederim Tuna iyiyim.Merak etme.Sen nasılsın? derken başımdaki yarayı işaret etmişti.

-Teşekkür ederim.Beni boşver ben iyiyim. derken gözlerim Oğuzu bulmuştu hüzünle.

-Merak etme o da iyi.Uyuyor sadece.Yardım et de kalkayım tuvalete gitmeliyim.

-Tamam elimi tut lütfen derken gülmeye başlamıştım.

-Nedir komik olan Tuna söyle de beraber gülelim.

-Iki gece önce ben yatıyordum burda sen beni kaldırmıştın yataktan.Şimdi durum tam tersi baksana Alper.Ona gülüyorum.
Dememle Alperde benimle birlikte gülmeye başladı.

-Kesin gülmeyi hastaya hiç saygınız yok mu sizin?

Oğuzdu bu soğuk sesin sahibi.
İkimizda sustuk ve Alper tuvalete gitti.Ben Oğuzun yanına gidip

-Geçmiş olsun Oğuz.Umarım kısa sürede iyileşirsin.

-Sağol Tuna Bey.Bakıyorum keyfin yerinde hiç boşuna üzgün numarası yapma.

Söylediği sözler beni çok kızdırmıştı ağzının diğer tarafına da çakıp bir patlak da oraya bırakasım geldi o anda.Takım olurdu dudağının iki yanında iki patlak.

Tuvaletten çıkan Alper durumu tahmin etmiş olmalı ki.

-Oğuz daha iyi misin şimdi?Istersen Tunaya söyleyelim hemşireyi çağırsın.

-Gerek yok sevgili kuzenim.Siz işinize bakın ben kendim çağırırım deyip doğrulmaya çalışınca dengesini kaybetti.Hemen yakalamıştı kollarım onu refleks olarak.

Çıplak göğsü göğsümdeydi yüzü boynumdaydı ve sıcak nefesi boynumu gıdıklıyordu.Parmak ucumdan saç telime kadar her yerimi ateş basmıştı o anda.Kalbimin sesini duyduğuna emindim çünkü ben bile burdan duyuyordum.Kokusu burnuma dolmuştu yine.İçimi doldurdum o kokuyla.Son nefesimmiş gibi hasretle çektim içime.Gözlerini gözlerime değdirdiğinde eskiden kalbinin içini gördüğümü sanıp aşık olduğum o gözleri buldum bir an.O gözlerin beni kendine yine hapseceğinden korkmuştum.İçimi ısıtan o gözlere takılı kalmıştı gözlerim ağa takılan balıklar gibi çaresiz ..

İlk toparlanan ben oldum.Gözlerimi gözlerinden alıp

-İyi misin Oğuz?Birşeyin yok ya deyip.Onu yatağına geri yatırdım.Bir şey demesine fırsat vermeden

-Hemşireyi çağırayım serumu çıkarsın

Deyip kapıya ilerledim.Odadan çıkarken arkamı dönüp baktığımda Oğuzun yüzünde pis bir sırıtmayla Alpere baktığını gördüm.Alperin yüzünde seni iyileştiğinde geberteceğim ifadesi vardı.Ortalık karışmadan hemen hemşireyi bulmam lazımdı. Hemşireyi bulup odaya yolladım.Benim odaya dönmeye hiç niyetim yoktu.