Inlove with you,too. (boyxboy)-COMPLETED!

Love~16

"Alam kong hindi mo alam kung paanong magsisimula ulit. Pero nandito ako,nandito ang tropa para tulungan kang mabuo. Hindi kita papabayaan,hindi na kita hahayaang masaktan. Youve been to hell and I don't want you to go back there again. I will protect you Maine." ang sincere na sabi ni Roo. And again,tumulo na naman ang mga luha ko. Yumuko ulit sya sa harap ko at niyakap ko sya ng napakahigpit.

Tulad ng plano ay sa bahay ako ni Roo tumuloy. Medyo dissoriented padin ako. Lambot na lambot ako,mahapdi ang mga mata ko at namimigat na. Pakiramdam ko walang direksyon ang buhay ko.

Hinatid ako ni Roo sa isang kwarto,yun daw ang magiging kwarto ko,wala akong dalang damit o gamit,ang sabi ni Mister M ay ipapahatid na lang daw nya ito.

"Gusto ko ng magpahinga." sabi ko at naupo sa kama.

"Hindi ka ba kakain muna? You need it." ani Roo na nakatingin sa akin.

"Hindi na. I just want to rest."

"Okay." aniya at lumabas. Nilibot ko ang paningin sa buong kwarto,nakita ko agad ang isang malaking salamin. Agad akong tumayo,humarap ako sa salamin at tinitigan ang aking sariling repleksyon.

Sobrang nagbago ako,binago ako ni Kyd. Binago nya ako ng mga panahong wala akong maalala. Nagawa nya akong mapapayag na magpaopera ng kasarian. Napapayag ako dahil desperado akong malaman ang katotohanan. Ilang beses akong nagpagamit sa kanya.

Naniniwala kasi ako nun na pag pumayag ako sa lahat ng gusto nya ay magkukusa syang magsabi sa akin. Ngunit hindi nangyari iyon,pinanindigan nya ang pagsisinungaling. Hindi nakabuti sa aming dalawa ang kanyang pagmamahal.

Siguro ay napapagod din talaga ang puso. Kasi wala na pala talaga akong pagmamahal sa kanya,kasabay itong nawala ng mga alaala ko noon.

Hinubad ko ang aking lahat ng saplot. Nakaharap pa din ako sa salamin. Hindi ko na makilala ang katawan ko. Napatingin ako sa aking gitna. Tuluyan na nga akong ginawang babae ni Kyd,at wala akong magawa kundi ang magsisi.

Bumukas ang pinto,humarap ako at nagulat si Roo. Napatitig sya sa akin at kitang kita ko ang paglunok nya. Tiningnan nya ang aking gitna,matagal at parang bigla syang namula.

"B-bakit?" ani ko at lumapit.

"Maine,magbihis ka!" ang parang nahihirapang sabi ni Roo.

"Wala naman sa akin kahit makita mo ang katawan ko. Parang hindi ko naman na ito katawan. Ilang beses na itong ginamit ni Kyd." ani ko at naglakad pabalik sa kama.

"Kahit na Maine. Magbihis ka na at hindi pwedeng hindi ka kakain." aniya at binuksan ang pinto. "I don't want to see you naked kung hindi ako ang magtatanggal ng mga saplot mo. Baka hindi ako makapag pigil Maine,ilang taon akong naghintay at nagtiis. Now,hintayin kita sa baba." at lumabas na sya't sinara ang pinto.

Napanganga ako dahil sa mga sinabi nya. Yung tibok ng puso ko,pamilyar na pamilyar,ganito iyon pag sya ang kasama ko.

Tiningnan ko yung wheelchair,at ngayon ko lang narealize na nakalakad pala ako? Ni hindi man lang din napansin ni Roo. Ewan sa simpleng pangyayaring iyon ay napangiti ako.

Pumasok ako sa banyo at naligo,nilinis kong mabuti ang aking katawan. At ng matapos ako,dun ko lang naalala na walang towel,at wala din akong damit.

Nakita na naman nya ito kanina,kaming dalawa lang din naman ang tao dito kaya ayos lang naman sigurong bumaba ako ng walang saplot.

Pagbaba ko ay nakita ko syang nakatalikod sa kusina. Hubad ang kanyang pang itaas at tuwing gumagalaw sya ay nagpe-flex ang mga muscle nya sa likod. Napansin ko din ang tatoo nyang tribal pero hindi ko mabasa.

"Woahh! Shit!" ang gulat nyang sabi ng biglang humarap.

"Wala nga pala akong mga damit." nahihiya kong sabi. Bumuntong hininga sya at kinuha ang damit nyang nakapatong sa upuan.

"Pwede ba Maine? Hindi ka pwedeng magpagala gala ng ganyan ang itsura. Suotin mo ito." iniabot nya ang damit. Sinuot ko ito sa harapan nya. "Shit talaga,pakiramdam ko makakagawa ako ng kasalanan." bulong nyang dagdag at inayos na ang mesa.

Wala pa din akong gana pero kailangan kong kumain. Alam kong hindi matutuwa si Papa kung makikita nyang hindi ko pinapahalagahan ang buhay ko. Kailangan ko lang magpakatatag at bumangon. Alam kong kaya ko ito.

"Nasan si Kiernan?" ang tanong ko sa gitna ng pagkain namin. Tinola ang ulam kaya ginanahan ako.

"Probably nagpapagaling ng pasa sa mukha. Ang lakas ng suntok ni Kyd sa kanya eh." nakangising sabi ni Roo,napailing ako.

"Kailangan ko syang makausap. I think I need to thank him for all his help." sabi ko at humigop ng sabaw.

"Bibilhan muna kita ng mga damit at gamit. Hindi ka pwedeng makipagkita sa kanya na hubad ka. Baka kung anong gawin nun."

"Ipapadala daw ni Mister M ang mga damit ko. Tsaka hindi gagawin yon ni Kiernan,he don't like me. Hindi sya kagaya ni Kyd." ang sagot ko at napatigil. Maybe I should stop comparing,hindi maganda para kay Kyd na naikukumpara.

Minahal nya ako,ngunit sa maling paraan.

"Still,bibilhan muna kita. Hindi na gaya ng dati ang katawan mo Maine." ang sabi ni Roo at nagpatuloy sa pagkain.

"On a second thought,pwede din si Kiernan,ang sabi ng duktor na nag opera sa akin,dapat lagi akong ginagamit para hindi magsara,at kailangan laging mabasa." ang nakangisi kong sabi. Gusto ko kasing maging magaan ang usapan. Naisip ko kasi na wala ng magagawa sa pagkamatay ni Papa kung magmumukmok at iiyak lang ako.

"What? Youre joking!" aniya at uminom ng tubig.

"Totoo yun. Kung wala naman gagamit sa akin,ako ang gagawa ng paraan. Can you buy me sex toys?" ang nakangisi ko pa ding sabi.

"No way! Walang Kiernan at walang sextoys. Magtiis ka!"

"I can't. Pag nagsara to,at hindi na ako makaihi at namatay. Its your fault." at lumabi pa ako.

"Don't force me Maine. Pag sumabog ako,hindi ka na makakawala sa akin." aniya at matiim akong tinitigan.

"Then try me Roo."