Dwa charaktery

Rozdział 20

Pyśki mam dla was kolejny rozdział.😘 Piszcie pod rozdziałem czy wam się podoba i jakie wrażenia. Życzę miłego czytania.
Pozdrawiam TheToxicCrystal♡

Kate

Następnego dnia ubrałam zieloną, lekko rozkloszowaną sukienkę i czarne szpilki. Dobrałam do tego biżuterię, tą samą co dzień wcześniej. Zabrałam czarną torebkę i ruszyłam w stronę pokoju chłopaków. Musiałam trochę poczekać, zanim któryś z nich mi otworzy. Po jakimś czasie w końcu się doczekałam.

- Cześć mała - powiedział zaspanym głosem Chris, otwierając mi drzwi w samych bokserkach i wpuszczając do środka.

- Gdzie J.Z.? - spytałam, kiedy już weszłam, a w środku nie było Jessie'jego.

- Zaraz przyjdzie. Ładnie wyglądasz - usiadłam na łóżku, na którym ostatnio spałam.

- Dzięki

- Uważaj na niego Kate.

- O czym ty mówisz? - spytałam zdezorientowana.

- Chodzi mi o J.Z.'jego.

- Ale o co ci chodzi? - niedane było mu odpowiedzieć, bo do pokoju wpadł roześmiany Jessie.

- O cześć. Co ty tutaj robisz? - zapytał, cmokając mnie w policzek, czego się nie spodziewałam.

- Byliśmy umówieni -uśmiechnęłam się.

- No tak, ale nie wiedziałem, że taki skarb odwiedzi mnie z samego rana - uśmiechnął się uwodzicielsko.

- Nie wiem jak ty, ale ja jestem już gotowa do wyjścia - odparłam, ignorując jego próby flirtowania ze mną.

- Daj mi minutkę. - chwilę później był już ubrany w czarne szorty i koszulę z krótkim rękawem w kratkę. Każdy jego ruch bacznie obserwowałam. Nawet kiedy włożył telefon i portfel do kiszeni. Dopiero ocknęłam się, kiedy odezwał się do mnie. - Nie patrz tak na mnie, tylko dźwignij ten swój zgrabny tyłeczek.

- Idiota - Prychnęłam.

Wstałam i ruszyłam do wyjścia, a za mną Jessie.

- Nie dąsaj się już.

- Powiesz mi, dlaczego się w ogóle zgodziłem gdziekolwiek z tobą iść?

- Hmm... Może dlatego, że jestem nieziemsko przystojny? - Uśmiechnął się zawadiacko.

- Jesteś dupkiem, idiotą i...

- Skarbie popsujesz nam randkę. - Uciszył mnie, przykładając palec do moich ust.

J.Z.

- Sam do tego doprowadzasz i zabieraj swoje łapska. - Warknęła.

- Nie warcz na mnie kotku.

- Jeśli przestaniesz, zachowywać się jak palant to się odezwij. - Chciała mnie wyminąć i wrócić na piętro do swojego pokoju, ale zatrzymałem ją, chwytają za nadgarstek.

- Zostań. - Westchnęła i zeszła ze stopni schodów - Pięknie wyglądasz.

- Nie zaczynaj pogrywać Jessie. Nie będziemy się tak bawić, a Ty powinieneś o tym wiedzieć najlepiej. Nie mamy piętnastu lat.

- Masz rację, dla nas są lepsze zabawy. - Zaśmiałem się. - Dobra, choć już. - Pociągnąłem Kate do samochodu.

Po dotarciu do kina poszedłem kupić bilety na seans. Zaraz po tym kupiliśmy popcorn i zajęliśmy miejsca na sali. Po reklamach, kiedy Kate tylko zobaczyła tytuł filmu, zmroziła mnie wzrokiem. Jakby samo spojrzenie mogło zabijać, to już byłbym martwy.