9. Bölüm (taşlar yerine oturuyor)

5K 145 18
                                    

 bu ara çok yoğunum kusura bakmayın . Bir sonraki bölüm  de biraz gecikebilir . Umarım beğenirsiniz:D

   Galiba kafayı yiyECEĞİM .O yazıdan sonra koşarak eve gittim ve yazıyı çıkarmaya çalıştım fakat en kötüsü yazının kan ve birkaç bilmediğim zerzavatlarla dolu olmasıydı. Yani en azından ben öyle düşünüyorum . İnşallah içinde dışkı  ya da daha iğrenç olabilecek şeyler yoktur.

  Akşam üzeri babamı olabildiğince nemrut bir suratla karşılamıştım ve antrenmana gitmeliydim . Zaten öleceğimi düşünürken ne diye kendimi savunmayı öğrenmeliydim ki . Katil çok kurnazdı evime kadar girip koluma iğrenç bir maddeyle bir şeyler yazmıştı ve benim ruhum duymamıştı.Acı aslında hep oradaydı,beni içine doğru çekiyor, hissedilmeyi talep ediyordu.

   Antrenmanda babam kendimi geliştirdiğimi söyledi . Kolum da yavaş yavaş iyileşmeye başlamıştı.

Eve geldim odama girdiğimde çantam devrildi ve düşen"Sinem 'e tehtid" dosyasını gördüm. Hiçbir işime yaramazdı ama  yine de baktım . Dikkatimi maktulun ayakucundaki şiir çekti

 Karanlığın içindeki elmasım

                                 Alamaz kimse onu

                                 Biri cürret ederse

                                 Zamanın aktığı yerde

                                 Sonsuz uyku bekler onu

    Zamanın aktığı yer... katil bana veya Sinem e YER Mİ VERMİŞTİ?

Kim cürret ederse

cürret eden bendim galiba  elması da cinayetleri .

Zamanın aktığı yerde beklerim onu

. Bu mısradan hiçbir şey anlamadım .

Sonsuz uyku bekler onu  

İşte en hoşuma gitmeyen mısra buydu. Hemen telefona sarıldım Sinem 'i ardım .telefon 2 kere çaldı ve sonra

- Alo?

  - Benim ,Su .

    - AAA Merhaba canım nasılsın?

Ne kadar da salak bir kadındı bu ya . Gözlerimni devirdim ve konuşmaya devam ettim.

- Hiç iyi değilim 

- Ne oldu? 

- Şu  şiir canımı sıkıyor bulışalım mı?

- Kusura bakma ya buluşamam arkadaşlarla randevum var .

Hangi gerizekalı ölüm tehdidi aldıktan sonra bu kadar rahat olabilirdi . Sinirim bozuldu ve telefonu yüzüne kapattım.

Sinirlenmiştim ve farkına varmadan ağlıyordum. Emre ye de ayıp etmiştim hani. OFFF.

   - KENDİMDEN NEFRET EDİYORUM!

hEMEN Kalkıp Emre yi aradım . Ondan özür diledim ve ona şiiri okudum

- Oha diye bağırdı 

- Ne oldu?

 -Zamanın aktığı yeri galiba biliyorum. 

- neresi ? 

- Eğer söylediğim doğruysa bizi orada bekliyor .

- Gidemem 

-Kendinle uğraşmakla o kadar meşgulsün ki  ne kadar emsalsiz olduğuna dair hiçbir fikrin yok.

- TAMAM

- o zaman geliyorum

 -peki peki

Telefon kapandı. Belki de son kez görmüş olacağım babama uzun uzun sarıldım o gece .Onu çok sevdiğimi onlarca kez tekrarladım. Yarın ya karanlıktan çıkışı bulacaktım ya da dirdiğim sonsuz tünelin hiç olmayan kapısına  doğru düşekcektim.

  Kendimi aptal gibi hissediyordum.Emre korkularımla yüzleşmemi söylemişti.Zaten yüz yüzeydik.
Emre yi beklerken  hayatın tadını çıkarmaya devam ettim ama bir sürr sponra sıkıldım,Emre hala gelmemişti aradım .3 kere aradım ama cevap veren olmadı. Saate baktım20.30du hala gelmemişti .
   Annesini aradım cevap vermedi.Kafayı yiyecektim.
21.30 hala cevap yok  22.45hala yok. 
Acaba katil Emre yi avladı mı ?   Endişeliyim. Artık yatmaya karar verdim ama uyutamadım .İşte tam o sırada babamın sesini duydum.
   -Önce onu bu fikre alıştırmalıyız
-.........
      -Oğlan şimdilik sende kalsın.  
.      -...........
    -Tamam elmasın bende güvende.
  ...............
   -Seni seviyorum.
İşte bu konuşmadan birçok şey ortaya çıkıyordu babam katildi Emre elindeydi ve beni öldürmek istiyordu.

Ölüm ÇukuruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin