Zijn bezit

Deel 2: De aanval

Bedankt voor de naam JessicaStoppelenburg ❤️

Als ik eenmaal in bed lig merk ik pas hoe moe ik eigenlijk ben. Ik doe mijn ketting af en leg die op het nachtkastje, waar ik hem altijd neerleg als ik ga slapen. Bang dat ik hem stukmaak in mijn slaap. Het is het enigste wat ik nog over heb van mijn zusje. Ik gooi mijn hoofd achterover op het kussen en voordat ik het weet zak ik weg in een diepe slaap.

Zayden's p.o.v.

Ik loop de slaapkamer snel uit wanneer mijn telefoon gaat. Ik kijk op het scherm en zie dat het Wes is. "Ja?"

"Een van de bewakers aan de west-kant is neergestoken."

"Wat?!" Ik voel woede in me opkomen. "Wie?"

"Ja, weet ik veel hoe hij heet."

Is deze man serieus? Hij kent niet eens de namen van zijn mede-packleden? Ik zucht.

"Leeft hij nog?"

"Ja, hij heeft teruggevochten, maar toen ze de back-up aan zagen komen zijn ze snel gevlucht. Ze hebben ze niet kunnen pakken."

"Ik kom eraan" antwoord ik. Ik hang op en trek een sprintje naar de west-kant van ons gebied.  Als ik eraan kom zie ik de jongens over iemand heen gebogen staan. Wanneer ze me zien aankomen zetten ze allemaal een stapje naar achteren, zodat ik er door kan. Kijk, zo hoort het.

Op de grond zie ik Evan zitten. Een van de beste bewakers die ik heb. "Met hoeveel waren ze?"

"Met zijn drieën" zucht Evan. Ik kijk om me heen en een paar meter verder bloed op de grond liggen. "Van jou?" Evan schud zijn hoofd. "Mooi, je hebt ze goed geraakt" ik knik trots. "Ben je zelf erg gewond?"

"Één wat diepere snee, maar voor de rest schrammetjes en waarschijnlijk een blauw oog."

"Ziekenhuis?" Ik kijk hem vragend aan. "Nee."

"Mooi. Ik stuur Ella hierheen, zij verzorgd je wond wel even" zeg ik terwijl ik wegloop. "Alfa, nog één ding.." Ik draai me om. "Ze zeiden dat dit niet het laatste zou zijn" zegt Evan. "Laat ze maar komen" zeg ik zelfverzekerd. Ik loop meteen door naar Ella en stuur haar naar Evan.  Ik stuur Daxton een berichtje dat ik hem zo snel mogelijk in mijn kantoor wil hebben. Binnen een paar tientallen seconden komt hij mijn kantoor binnen lopen.

Voordat hij de kans heeft om iets te zeggen begin ik al met praten. "Ik wil extra beveiliging hebben bij de grens. Zet alle back-up beveiliging in en kijk wie je verder nog kan regelen.." Terwijl ik aan het praten ben gaat mijn telefoon weer. "Ja?"

"Er is weer een aanval geweest, maar nu aan de noord-kant. Ze hebben een auto vernield. Ze hebben er een naam op gekrast."

"Welke naam?"

"Allison." Ik hang op zonder iets te zeggen.

"Verdomme" zeg ik terwijl ik mijn mobiel op mijn bureau gooi. "Wat is er aan de hand?"

"Er is weer aan aanval geweest, nu op een auto. Ze hebben er de naam Allison opgekrast."

"Shit" zucht Daxton. "En nu?" Hij kijkt me vragend aan.

Ik heb niet veel tijd om na te denken, ik wil niet dat Allison in gevaar komt. Snel maak ik de keuze.

"Ik neem Allison mee naar het get-away house" zeg ik terwijl ik opsta. Daxton kijkt me met grote ogen aan, omdat hij weet dat het get-away house alleen maar voor serieuze zaken wordt gebruikt. "Ik neem geen risico. Zeker niet nu Allison zwanger is."

"Snap ik" zegt Daxton. "Ik zorg dat de auto klaar staat."

Ik knik. "En zorg dat Allison hier geen woord over hoort" beveel ik terwijl ik mijn kantoor uitloop.

Allison's p.o.v.

Ik word wakker doordat er iets op het bed word gegooid. Ik knipper met mijn ogen. Zayden is een koffer aan het inpakken. "Wat doe je?" Ik kijk hem vragend aan. "Ik heb een verrassing" antwoord hij. Ik ga rechtop zitten. "Een verrassing?" Hij knikt. Hij stopt niet met de koffer inpakken. Ik weet dat er iets mis is. Ik voel het. "Gaat alles goed?" Ik klink aarzelend. Hij knikt weer, maar zegt niets. Ik ben nog niet helemaal overtuigd.

"Kleed je aan. We gaan over 10 minuten" zegt hij terwijl hij de koffer dichtritst. "Heb je alles?"

"Ja" zegt hij terwijl hij de koffer met een simpele beweging optilt en meeneemt naar beneden. Ik trek snel mijn kleren aan en doe voor de zekerheid nog wat spulletjes in een tas, voor het geval hij toch nog iets is vergeten.

Ik voel opeens misselijkheid opkomen. Ik ren naar de wc en geef drie keer over. Wanneer ik Zayden aan hoor komen spoel ik snel door. "Alles goed?" Hij kijkt met zijn hoofd om de deuropening heen. Ik knik. "Lieg je?" Hij kijkt me met fijn geknepen ogen aan. "Niet als jij ook niet liegt."

"Waarover?" Hij kijkt me verbaasd aan.

"Over dat alles goed gaat" antwoord ik. "Touche" lacht hij. "Kom, alles staat in de auto." Snel loop ik achter hem aan. Ik ben benieuwd wat we gaan doen.