Zijn bezit

Stemmingswisselingen

"Jij. Kan. Niet. Meer. Weg." zegt hij dreigend. "Nooit?" vraag ik. "Nooit". "Maar ik mis mijn ouders" antwoord ik. Hij slaat met zijn hand op het keukenblad. "Ik waag het je. Daag me niet uit" sist hij terwijl hij wegloopt. Ik kijk naar het tafelblad en zie dat er een deuk in zit. Ik zucht diep. "Ik kom terug papa en mama. Dat beloof ik" fluister ik zachtjes.

Ik zit al een poos op de stoel voor me uit te staren wanneer er een meisje de keuken in komt lopen. Ze heeft lang glanzend bruin haar, een perfect lichaam en grote blauwe ogen. "Hallo, ik ben Allison" zeg ik aardig met de hoop hier een vriendin te maken. Het meisje negeert de compleet. "Hallo, ik ben Allison" zeg ik nog een keer terwijl ik van mijn stoel af stap. Het meisje draait zich om en staart me aan met een blik die me totaal niet bevalt. "Sorry, ik praat niet met vriendjesstelers" zegt ze arrogant. Ze begint me met gemak een beetje op mijn zenuwen te werken. "Ik probeerde alleen maar aardig te doen" zeg ik . "En wat heb ik daar aan?" vraagt ze. "Luister, ik weet niet wat jou probleem is. Maar geloof me, ik was ook liever ergens anders geweest dan hier. Ik heb er niet om gevraagd om de mate te zijn van de grootste klootzak die er bestaat" zeg ik boos. Het meisje loopt op me af met een valse blik in haar ogen. "Trut" schreeuwt ze terwijl ze me een harde klap in mijn gezicht geeft. Wanneer ze ziet dat er een straaltje bloed over mijn wang loopt begint ze te lachen en loopt ze weg. Door mijn witte wolf bloed ik erg snel.

Ik hoor weer iemand aan komen lopen en spring snel naar achteren. Ik zucht opgelucht wanneer ik zie dat het een ander meisje is. Ze schrikt als ze mij ziet. "Wat is er met jou gebeurd?" vraagt ze geschrokken. "Oh niks hoor" antwoord ik. Het meisje pakt een nat doekje en begint mijn hoofd schoon te maken. "Jij bent Allison toch, de mate van Zayden?" vraagt ze. "De enige echte" grap ik. "Als Zayden dit ziet.." zegt ze zacht. Ik besluit die opmerking maar te negeren. "En wie ben jij?" vraag ik. "Ella" antwoord ze. "En wie is Ella?". Ze wil net antwoorden wanneer Zayden binnen komt lopen. Wanneer hij me ziet veranderd zijn blik van neutraal naar woest. Hij loopt op ons af en duwt Ella hard aan de kant. "Wat heb jij gedaan?" schreeuwt hij tegen Ella die bijna moet huilen. "Rustig, zij heeft niks gedaan. Ze heeft me geholpen" antwoord ik geërgerd. "Oh. Wegwezen" zegt hij streng tegen Ella. Ze gehoorzaamt meteen en loopt snel weg. "Je moet iets doen aan die stemmingswisselingen van je" zeg ik. "Wie heeft dit gedaan?" vraagt hij boos. "Rustig maar, het is niks" zeg ik op de hoop dat hij het laat gaan. "Ik vraag het nog één keer. Wie heeft dit gedaan?". Ugh, hoe had ik kunnen denken dat hij dit zou laten gaan. "Een meisje, maar ik weet niet hoe ze heet" zeg ik en ik haal mijn schouders op. Hij kijkt me ongeduldig aan. "Wat?" vraag ik. "Kom op zeg, hoe zag ze eruit?" vraagt Zayden kwaad. "Bruin haar, blauwe ogen en erg dun" zeg ik snel omdat ik bang ben dat hij weer boos wordt. Hij pakt zijn telefoon en toets een nummer in. "Breng Ruby naar mijn kantoor" zegt hij dreigend en hij hangt weer op.

"Wat ga je doen?" vraag ik. "Gaat je niks aan" zegt hij. Hij ziet er nog steeds boos uit. Wanneer hij ziet dat ik met mijn hand over mijn hoofd wrijf brengt hij me naar boven naar zijn bed. "Je gaat haar geen pijn doen toch?" vraag ik. "Ik sla geen meisjes. Nog niet in ieder geval" zegt hij met nog steeds een boze blik in zijn ogen. Hij komt naast me zitten op bed. Ik kijk naar zijn gespannen gezicht en krijg plots de drang om dicht bij hem te zijn. Ik pak zijn gezicht beet met mijn handen en breng zijn gezicht dichter bij de mijne. Wanneer ik bijna op het punt sta om mijn lippen tegen de zijne aan te drukken bedenk ik me opeens. Stomme mate band. Hij krijgt een geïrriteerde blik in zijn ogen wanneer hij ziet dat ik me bedacht heb. "Probeer wat te slapen" zegt hij terwijl hij wegloopt en de deur achter zich dichtdoet.