Meneer stemmingswisselingen

8K 296 71
                                    

"Mishandeling" antwoord hij. "En wat heb jij daarmee te maken?" Ik kijk hem vragend aan. "Omdat hij dat deed bij iemand waar ik heel veel van hou.

Langzaam dringt het tot me door. "Zayden, is het Keegan?" Hij knikt.

Oh. My. God.

"Zayden, dat kun je niet maken" zeg ik boos. "Hoezo niet?"

"Als iemand anders iets slechts doet betekend dat niet dat jij het recht hebt om hem nog erger te straffen!" Ik merk dat we allebei erg boos worden.

"Wat voor straf zou jij hem dan geven?" Hij begint te schreeuwen. "Weet ik veel, buiten lopen met natte sokken aan ofso, maar niet dit! Dit.. dit is te gruwelijk." Hij begint spottend te lachen. "Wauw Allison, doe even normaal. Dit kan je niet menen." Ik kijk hem bloedserieus aan. Hij mompelt iets en loopt dan naar boven.

Ik twijfel niet en loop meteen achter hem aan naar boven. Hij is al in de douche. "Zayden." Ik klink moe. "Ja" antwoord hij. Ik besluit er niet verder over door te gaan. "Ik wil graag naar Mireya" zeg ik zacht. "Is goed, kleed je om en dan gaan we."

"Nee, we gaan morgen wel. Ik ben moe en jij zou ook moeten slapen." Wanneer ik wil weglopen trekt hij me naar zich toe. "Wat doe je?"

"Ik wil kijken of de mate mark al tevoorschijn is gekomen" mompelt hij. Hij schuift mijn haren aan de kant. Op mijn nek is een klein zwart riviertje te zien. Hij krijgt een brede glimlach op zijn gezicht. "Nu nog een keer en dan komt mijn naam" zegt hij. Ik knik, niet wetende wat ik moet zeggen. "Wanneer ga je mij marken?" Hij kijkt me vragend aan. "Wil je dat dan?"

"Ja tuurlijk, waarom zou ik dat niet willen?" Ik haal mijn schouders op. "Misschien omdat je mij zo plots markeerde" antwoord ik eerlijk. "Allison, dat heeft daar niks mee te maken. Ik wil dat iedereen weet dat je van mij bent."

"En ik van jou" zegt hij er nog snel achteraan. Ik kijk hem met grote ogen aan. "Ik wil dat je mij ook markeert, Allison" zegt hij zacht. Ik draai me om en loop naar mijn kledingkast. Ik wil hem nog niet markeren. Niet zo. Niet nu. Ik vis er een slaapshirt uit.

Als ik me omdraai zie ik dat Zayden weer achter me staat. "Niet nu, Zayden. Ik wil nu gewoon slapen." Hij knikt. Tot mijn verbazing houd hij er over op. Ik loop de douche in en draai snel de deur achter me op slot, voordat hij me weer achterna loopt. Ik kleed me om en loop terug naar de slaapkamer. Zayden staat op de gang, hij is tegen iemand aan het praten. Ik kruip alvast in bed en sla de dekens over me heen. Als ik eenmaal lig merk ik pas hoe moe ik eigenlijk ben. Dit was een rare dag.

De deur gaat open en Zayden komt de kamer weer in lopen. Hij lacht wanneer hij ziet dat ik al in bed lig. "Luilak." Ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. "Het was een lange dag" mompel ik. Hij trekt zijn shirt en broek uit en komt naast me liggen. "Daar heb je gelijk in" zegt hij terwijl hij zijn arm om me heen slaat. Ik voel mijn hartslag rustiger worden. Ik leg mijn hoofd op zijn borst neer. "Slaaplekker prinses."

"Ik weet niet zo goed wat ik van dat hele prinses gebeuren vind" antwoord ik. Hij begint te lachen. "Wen er maar aan."

"Slaaplekker meneer stemmingswisselingen" grap ik.

"Meneer stemmingswisselingen?"

"Wen er maar aan" zeg ik lachend.

Zijn bezitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu