Reaching You [Fin;Editing]

Chapter 10

A/N: I dedicate this chapter to TheTypicalGirl cause she's my 4th fan. Hindi ko kasi madedicate si LioLeox3 kasi hindi naman siya pinoy. Anyways. Thank you for being my fan! :* >:D<

NICKA'S POV

WUAAAAAAAAAAAAAH. It's my birthday today... Pero.. T___________T Si Baron sa salas natulog. Bakit?! Hindi niya ako tinabihan. 

Haay nako. Gagawa na ako ng breakfast. AKO? Haay. Tulog pa kasi siya eh.. Inihanda ko na yung french toast sa dining table. Pero hindi pa rin siya gising. Sa pagkakaalam ko kasi maaga magising to eh. Kumain na ako. 

YES! Gising na siya! 

"Baron! Kain ka na! French toast oh."

Hmm? HINDI NIYA AKO PINAPANSIN!!!!!!! Bakit bakit? 

.....

Gosh. 3pm na. Hindi pa rin kami nag-uusap.

"Baron! Manonood ako ng movie ah. Nood ka rin gusto mo?!"

WUAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH. May ginawa ba ako? Ano? Kasi. May red tide nanaman ata to eh. ANO BA YAN!!!! Lumabas ako sa kwarto niya tapos, tinabihan siya sa salas.

"Baron, ano yan?"

"Baron, may alam ka ba sa araw na to?"

"Baron? Baron? BARON?! DAVE? TORRES? REYES? BARONELLE DAVE TORRES REYES?! HUY. KAUSAPIN MO NAMAN AKO. ANG HIRAP NAMAN NITO EH."

Hindi niya ako kinakausap. Nagmumukha na akong ewan dito. Hmp. Kung ayaw niya pwes! Tinapatan ko siya, FACE TO FACE. Eh ayaw niya ako kausapin eh. Nakakainis kasi!

"Sige kapag hindi mo kakausapin sasagutin ko si Mike. Bahala ka."

"BARON!!!!!!!!!!!! NAKAKAINIS KA NA! KAUSAPIN MO NAMAN AKO OH!"

"PLEASE OH PLEASE OH PLEASE!!!!!!!!!!!"

"BARON! Baron. Pasko na oh. New Year na. Valetine's Day na. HUY! ANO BAA."

Okay. Ayaw niya talaga.

...

5:30pm na. Napansin ko na parang wala si Baron sa bahay niya. Asan na kaya yun? Jusko baka may mumu dito. EHHHHHHHHHHHHH. Tinatakot pa ako. ANONG KLASENG BIRTHDAY TO? 

Baka nambababae na yun. Pumunta sa club. Tapos nakabuntis. Tapos.... WUAAAAAAAAAAH. Anong klaseng pag-iisip to?! Shet.

6pm is the scariest time of my life kasi mag-gagabi na. Jusko. it will be 6:00 in 10 seconds. AMEN.

TEN

NINE

EIGHT

SEVEN

SIX

FIVE

FOUR

THREE

TWO

ONE

6pm na. Ohmygosh. BROWN OUT. WALANG KURYENTE! Naramdaman ko na may yumakap sa likod ko.

"Happy birthday Nicka."

Napaiyak ako bigla. Biglang bumukas lahat ng ilaw.. Nakita ko na may cake sa dining table.

"Sorry hindi kita pinansin buong maghapon ah."

"Nicka? Sorry na. Please?"

"Nicka? NICKA! NICKA NICKA!!!!"

"Sa susunod na gagawin mo sa akin to, hinding hindi kita papatawarin!"

"Oo na po ma'am Nicka."

Then he hugged me again. Pero hindi na sa likod ko. Sa harap ko na. Ang tagal naming magyakapan. Akala mo wala ng bukas eh.

"Sayang wala si Mike no?"

"Ano ba naman yan. Ako nandito. Wala siya. Kaya wag mo muna banggitin yung pangalan niya please?"

"Ayy. Nagseselos?"

"Hindi ah. Ewan ko sayo."

"Eto lang birthday gift mo sa akin?"

"Bakit ano pa gusto mo?"

"Wala wala. Sige kain muna tayo ng cake."

After namin kumain ng cake, nagpatugtog si Baron ng slow music.

"May I have this dance?"

"Why of course you may!"

Sinayaw ako ni Baron buong gabi. Wala sayaw lang kami ng sayaw hanggang sa matapos na yung music.

"Thank you for making my birthday unforgettable."

"Not yet."

Bigla siyang nagsmile..

Then he leaned forward to my face and kissed me.

A Passionate Kiss he gave me.

And before I knew it.. I was kissing him back.. 

Then he finished our second kiss...

"Happy Birthday Taray."

"Thanks and Your Welcome kumag."

Then we hugged again...

Siguro sarap ng feeling kung kami ngayon...

We may feel the same thing and way...

Pero I realized na mahal ko na siya...

Nahihirapan man ako na dalawa silang lalaki sa buhay ko...

Pero whoever comes first to ask me I'm sure that IT WOULD BE MY KUMAG...

Author... Kami na lang please? Ayoko ng heartbreaks or anything.. Siya na please?