i am what

wat moet ik nu

Ik sla het ongeluk over. Iedereen weet wel wat er is gebeurd. En ik kan het niet over mijn hart krijgen om er over te schrijven.
Bruce Pov

Wat moet ik nu doen. Ik heb jaren naar Marie gezocht en als ik ze eindelijk heb gevonden word ze weer van mij weggenomen. Het leven is gewoon oneerlijk.

Ik loop naar de piste en kniel bij Marie neer. Plots zie ik Richard naar ons toe lopen. Plots schiet het mij te binnen. Hij heeft net de dood van zijn eigen ouders gezien. Geen enkel kind hoort dat te zien.

Richard gaat aan de andere kant zitten en begint te huilen. "Alsjeblief ga niet van mij weg. Ik wil jullie niet kwijt. Ik heb jullie nodig. Alsjeblief mami, tati. Alsjeblief, alsjeblief, alsjeblief, alsjeblief, alsjeblief, alsjeblief, alsjeblief, alsjeblief." Fluisterde hij. Ik ga bij Richard zitten en sluit hem in mijn armen. Ik ken hem misschien nog niet zo lang maar ik weet wat hij nu voelt. Ik heb het zelfde meegemaakt.

"Wat gaat er nu met hem gebeuren?" Vraag ik aan niemand in het bijzonder. "Wel, het blijkt dat hij geen familie meer heeft. Zijn lot licht in de handen van het jeugdzorg. Negen van de tien moet hij naar een instelling. Alle weeshuizen zijn vol. Er kan niemand meer bij. Het enige dat dat kan voorkomen is dat iemand hem kan opvangen voor een tijdje tot wij een gepast gezin hebben gevonden." Zegt een vrouw als ze naar mij toe loopt. "Hallo, mijn naam is jasmijn. Ik werk voor de jeugdzorg. Mag ik je vragen ken je deze familie." Ik denk na en antwoord: "Marie was een vriendin van mij jaren geleden. Ze verdween en ik had ze vandaag terug gevonden. Vlak voor het ongeluk." Ik kijk naar Richard "Is er een kans dat iemand hem ineens kan adopteren, of kan het echt enkel tijdelijk?" "Als iemand het in zijn hart heeft om hem ineens de adopteren kan dat. Maar dan moeten ze wel volstaan aan de voorwaarden." Zegt ze met een zucht. "En die voorwaarde zijn?" Vraag ik nieuwsgierig. "Wel om te beginnen moeten ze het geld hebben om voor hem te zorgen, ook moeten ze de ruimte hebben om een kind te houden. En ze mogen zeker niet in het straf systeem staan van de politie. Er zijn nog meer voorwaarden maar die zijn minder belangrijk dan deze." Antwoord ze. Ze kijkt mij met een schuine blik aan. "Als ik mag vragen meneer Wayne. Wat bent u van plan?" Vraagt ze. "Wel Jasmijn ik weet misschien wel iemand die voor hem kan zorgen. Maar ik heb er eerst eens even met Richard en Haley praten. En dan ben ik wel terug met die idee." Zeg ik en loop richting Haley en Richard. Ik blijf plots staan en neem mijn gsm. En stuur een bericht naar Alfred. kan je een kamer klaarmaken. Ik neem een gast mee. Stuur ik en ik krijg direct antwoord.  Komt in orde meneer Bruce. Ik steek mijn gsm weg en loop verder. Ik buk mij tot ik op de hoogte ben van Richard. "Dag Richard. Ik vind het heel erg voor je verlies. Ik heb je moeder gekend vroeger. Ze was een geweldige vrouw." "Dat was ze zeker en noem mij Dick." Zegt hij met tranen in zijn ogen. "Oké dan Dick. Ik heb voor jou eens een vraagje. Zou jij bij mij willen komen wonen?"