hoezo geen vrienden meer

5 0 0
                                    

Bruce Pov

"Maar zeg jij maar eerst. Ik ga daarna wel." Zegt ze en kijkt mij hoopvol aan.

"Wel, ik wou je eveneens zeggen dat je geweldig bent en dat je de beste vriendin bent die ik mij ooit kan wensen. Maar soms denk ik dat onze vriendschap niet alles is dat telt..." Ik zie dat ze begint de wenen als ik spreek.'kom aan Bruce. Je ben de Batman dus kan je dit ook wel.

"... En ik zou het daarom ook leuk vinden alsjeietsmeerwilzijndanvriendenwantikhouvanjou." Zeg ik op het einde nog sneller dan de flash het kan. " Eh Bruce wat wil je mij nu zeggen. Wil je nu serieus zeggen dat je geen vrienden meer wilt zijn met mij. Ben ik niet goed genoeg meer. Ik dacht dat we alles voor elkaar betekende. Ik wou je zeggen dat ik van je hou en dat je veel meer bent als een vriend voor mij. Jij bent alles voor mij. Ik kan mij gewoon geen leven zonder je inbeelden." Snel slaat ze haar handen voor haar mond als ze door heeft wat ze net heeft gezegd.

Ik pak haar handen voor haar mond weg maar ik bedek ze snel terug. Nee, niet met haar handen. Ik druk mijn lippen tegen die van haar. Het duurt even maar niet veel later voel ik dat ze mij terug kust. Zo blijven we wel een kwartier staan. Daarna laten we elkaar los en happen wij naar lucht.

"Hijg ik wou zeggen hijg dat ik je leuker vind hijg dan een vriend hijg en dat ik van je hou hijg" ze kijkt mij aan en een seconden later waren we weer aan het kussen. Dit is het beste moment van mijn leven. "Marie ik wil je nooit meer kwijt.""geloof me Bruce. Dat zal nooit gebeuren." Zegt ze dan en dan zijn we weer aan het kussen. Later gaan we naar huis. Want Alfred had nog eten voor ons gemaakt.

Later lopen wij het huis binnen. Nog steeds hand in hand"Ah meester Bruce. Ik zie dat je eindelijk de moed had om het haar te zeggen. Ik ben heel blij voor jullie. Jullie eten staat klaar. Vandaag staat er op het menu. Geroosterde zalm met een bedje van sla, tomaat, wortel en nog veel meer." Ik knik en dan gaan we beide eten. Er word niet veel gezegd wel veel gestaard.

"Eh Marrie, zijn we nu EH je weet wel EH hoe zeg je het best...""samen. Natuurlijk Bruce dacht je nu echt dat ik je zou laten gaan." En daarna kussen we weer. Ik wil haar NOOIT meer loslaten.

i am whatWhere stories live. Discover now