i am what

9 jaar later

Er zijn 9 jaar voorbij. Jhon en ik zijn officieel getrouwd en vormen met drie een leuk gezin.

Vandaag is het onze eerste optreden in Amerika. Het kon overal in Amerika zijn. Waarom nu net in gotham. Ik weet wat ik mij heb voorgehouden zodra ik even tijd heb ga ik naar Wayne mannor en ga ik het hem zeggen. Maar eerst moeten we ons nog klaarmaken voor onze eerste show. Haly heeft eindelijk toegegeven dat Richard mag mee doen wat ben ik toch zo blij. Hij zelf is ook blij dat zie je zo. Hij staat al de hele te springen en de dansen. "Dickie kom je nog mee oefenen we hebben straks een grote show." Roep ik en ik zie mijn kleine schat naar ons toe lopen. "Mami ik zag net een vreemde man met haly praten. Hij leek mij niet zo aardig." Ik troost Dickie en geef hem een knuffel. "Die rare meneer zal wel niets doen met haly. Haly is een sterke man. Niemand kan haly pijn doen. Dat moet je toch zelf ook wel door hebben hoop ik he" Dickie lacht en geeft mij een knuffel. Dan beginnen we met repeteren. Dickie kan het echt als een van de beste. Hij heeft ook wel zitten oefenen vanaf dat hij kon lopen. Als k ze training er op zit horen we haly roepen: "Mag ik even jullie aandacht. We hebben bezoek van een heel belangrijk persoon in gotham. Jullie weten allemaal dat ons circus een tijd in geldnood heeft gezeten. Maar dat is allemaal opgelost door de hulp van deze heel bijzondere man." Iedereen geeft een daverend applaus. Helaas kan ik niet zien over wie ze het hebben. Ik ben nu eenmaal niet een van de grootste en ik sta helemaal vanachter. Plots krijg ik een blik van wie de persoon die ze bedoelen. Het is Bruce Wayne. Plots word alles zwart.

Bruce Pov

Ik kijk naar de mensen om mij heen. en zien er allemaal zo gelukkig uit. Ik ben blij dat ik ze kan helpen. Inneens krijg ik oogcontact met iemand die helemaal vanachter staat. Iemand die mij heel bekend voorkomt. Plots zie ik ze neervallen. Ik loop naar haar toe en zie dat ik gelijk heb. Het is gewoon Marie. Mijn lieve Marie die ik jaren heb zitten zoeken. Ik ga dichter bij haar staan. Plots hoor ik een kleine stem zeggen. "Pappie waarom is mami gevallen." Ik zie een kleine jongen aan de hand van een grote man staan. "Ik weet het niet Dickie. Volgens mij was het de opwinding dat haar te veel werd. We kunnen mama altijd nog vragen als ze wakker word." Ik bekijk de jongen eens goed. Hij heeft hetzelfde haar als Marie. Ook hetzelfde gezicht. Hij lijkt sprekend op Marie. Alleen zijn ogen kan ik niet plaatsten. Marie heeft er groen en de man aan de jonge zijn zeide heeft er bruin. Ach misschien is het iets van de familie. Ik loop naar het jongetje toe. "Dag jongeman. En wat is jou naam." Vraag ik hem beleeft. De jonge kijkt mij aan met zijn grote felle ogen en antwoord heel verlegen. "M-mijn naam is r-richard Grayson. Maar iedereen noemt mij Dickie of Dick."
Ik lach lief en zeg. "Hallo Dickie. Mijn naam is Bruce Wayne. Ik denk wel dat je mama snel weer beter word. Ze ziet mij er een sterke vrouw uit die wel tegen een stootje aan kan." Zeg ik en Richard lacht naar mij en ik lach terug. Ik mag die jongen wel