Mr. Mendes ~ herschrijving

Chapter 52

Hanna
We komen thuis en vallen in elkaars armen. We laten elkaar niet los.

"I-ik ben nie-et zwanger m-meer." Snik ik in Shawn zijn armen. Hij huilt zelf ook. We laten elkaar los en kijken elkaar aan.

"Wij kunnen dit babe, wij kunnen dit verwerken." Zegt hij en veegt mijn tranen weg. Ik knik en stop eindelijk met huilen.

"H-het deed zo ont-tzettend zeer." Stotter ik.

"Ik weet het babe, het doet ongelofelijk zeer." Hij neemt mij weer in zijn armen.

"Het voelt zo leeg." Zeg ik zacht. "En we hadden zulke mooie namen."

"Een Zoë of een Tommy komen wel babe." Zegt Shawn. Ik glimlach een beetje.

Shawn en ik praten veel met elkaar over wat er is gebeurd. Zo kunnen het we kwijt en verwerken. We knuffelen, we kussen en we troosten elkaar zoveel mogelijk.

"Het spijt me zo erg dat ik je dit allemaal heb aangedaan." Zegt Shawn verdrietig. Ik schiet omhoog en ga op zijn schoot zitten. Ik neem zijn gezicht in mijn handen.

"Shawn, ik wil niet dat je dat ooit nog een keer zegt of ooit nog een keer denkt. Ik hou ontzettend veel van je en ik ben zo blij met jou! Over een week hebben we vakantie. Lieverd, dan kunnen we in het openbaar. Zeg dat nooit meer, want ik ben blij dat jij in mijn leven bent." Vertel ik hem. Hij huilt en ik kus zijn tranen weg.

"Ik hou van je Hanna, ik hou zo ontzettend veel van je." Zegt hij tussen het snikken door.

-
Kort maar cute hoofdstukje