Ο Φύλακας Άγγελος σου {GWattys}

Κεφάλαιο 27

-Δεν πειραζει.Απαντησε και χαμογελασε

-Μωρο μου?Ρωτησε ο Τρεβορ.Τον κοιταξα και εκεινος με αγκαλιασε

-Θα παιθανω αν μου παθεις κατι.Ψυθηρισε χαμηλοφωνα στο αφτι μου

-Ευχαριστω.Του ειπα.Μολις με αφησε σηκωσα λιγο την μπλουζα μου και προς εκπληξη μου το τραυμα μου ειχε αρχισει ηδη να επουλωνεται.Μετα κοιταξα τον Ασερ

-Πως ηξερες και με ξηπνησες πριν με αποτελιωσει?Τον ρωτησα

-Νομιζες ότι θα σε αφηνα επειδη και μονο το ζητησες?Ημουν από κατω και αποφασισα να ερθω να δω πως εισαι και μπορω να πω ότι η εκφραση σου δεν ελεγε ότι ζουσες και το καλυτερο ονειρο.Μου ειπε

-Ευχαριστω.Του ειπα

-Κανενα προβλημα Αγγελε.Ειπε και επιασε το χερι μου αλλα εγω τραβηχτηκα αμεσως.Καταρχην επειδη ο Τρεβορ ηταν ακριβως διπλα μου και επισης τα λογια της Αλισον ηταν ακομα στο μυαλο μου καμια ιδεα ποιος το εκανε?Σωστα το βραβειο πηγαινει στον πολυαγαπημνο μας Ασερ.Πριν σιγουρευτω για το οτιδηποτε επρεπε να ρωτησω τον Ασερ.Και αν αυτό ηταν αληθεια πραγματικα δεν ειχα ιδεα τι θα εκανα

-Καλυτερα να φυγεις.Ειμαι καλυτερα τωρα.Του ειπα.Παρολο που εκεινος εγνεψε εβλεπα ξεκαθαρα στα ματια του ότι δεν ηθελε να φυγει και να με αφησει με τιποτα

-Προσεχε την.Ειπε στον Τρεβορ και βγηκε από το παραθυρο

-Χρεαιζεσαι τιποτα?Με ρωτησε ο Μπραντον

-Όχι.Ειμαι πραγματικα καλυτερα.Του ειπα

-Οκ.Τοτε υποθετω ότι σας αφηνω.Μας ειπε και με αγκαλιασε

-Από δω και περα σου υποσχομαι ότι δεν προκειται να ξανατσακωθουμε ποτε.Μου ειπε και με αφησε.Μετα κοιταξε τον Τρεβορ

-Ισως δεν εισαι και τοσο κακος τελικα.Του ειπε και βγηκε από το δωματιο.Γυρισα προς τον Τρεβορ αλλα πριν μπορεσω να πω η να κανω οτιδηποτε με επιασε και με φιλησε.Οταν με αφησε πηγα να μιλησω αλλα αυτην την φορα εβαλε απαλα το δαχτυλο του στα χειλη μου

-Μην μιλας ενταξει?Τιποτα απλα αλλαξε πιτζαμα και ελα εδώ.Μου ειπε.Εγω χαμογελασα και εκανα ότι μου ειπε και αφου φορεσα μια καθαρη πιτζαμα ξαπλωσα διπλα του.Εκεινος με σκεπασε με το παπλωμα και με πηρε αγκαλια