MOMENTUM (Book I of Momentum Series)

Chapter 24: Her Old House and Memories

"Do you mean na nandito lang ang gumagawa non hindi ba?"

"Yes. And I saw these pills on the kitchen. The old woman has an insomnia since her wrinkles and eye bugs are different from being an old woman. Napansin ko iyon habang nawala kami ni Sir Lee kanina nang nahagip ko ang matanda kanina na naglalakad sa kusina habang tulog at may pagkain sa bibig. And the 10 pm? Akala lang yon nila na 10 pm dahil palaging nasa 10 pm ang orasan na nasa may old cabinet na hindi masyadong nakikita sa umaga dahil itinatago ito at ipinapakita tuwing gabi lang. Naalala mo nung nawala kami hindi ba? Bago kami pumunta sa kusina ni Sir Lee, my attention got caught by the old cabinet at mas lalo itong naging misteryoso sa akin nang nahagip ko ang orasan na nakatago mismo sa loob ng cabinet. Kung titingnan mo sa malayo, hindi mo talaga mapapansin ang orasan." puna nito.

So yung nakita ko kanina it was the old woman. Wait! Bigla akong napatakbo.

"Hey Boo!"

Papunta siya sa fire exit kanina it means alam niya ang ginagawa o iba ang gumawa.

Kasi kung may insomnia ka at sleep walker ka, hinding-hindi mo malalaman ang pinaggagawa mo except kung may umaalalay sayo.

Nang nakalapit na ako sa fire exit, I opened it slowly– the door, pero nahagip ko ang isa pang pinto. Mmmm.

"Boo."

"Selene."

Napalingon ako sa likod. It was Min, Louie and Duri na nakatingin sa akin.

"Kanina may nakita akong babae papunta rito pero bigla itong nawala. At sigurado akong dito siya dumaan nung nawala siya. Walang ilaw rito kaya walang makakakita sa kanya. A way of camouflaging using this another door na iisipin ng makakakita na talagang may multo dahil bigla-bigla itong nawawala. Pwede siyang pumasok sa kabilang pinto para magpakita at dito naman siya sa kabilang pinto dadaan para magtago." wika ko habang palipat-lipat ang tingin sa tatlo. 

"Or in the other side, someone helped her to went on these sides so she can hide." singit ni Min at itinuro ang isang pinto.

Bumaling ang tingin ko kay Duri.

"Diba nandoon sina Matthew at Tan sa labas?"

"Yes, but just like us they don't even saw someone." turan ni Duri.

"Ibig sabihin lamang nito nandito lang sila sa loob. Nasaan ang dalawang matanda?" wika naman ni Louie.

"Nasa kwarto sila." sagot ni Duri. 

Nasa kwarto? At this moment na nagkakagulo ang lahat. 

"Kailan mo nalaman na nasa kwarto sila?" wika ko naman. 

"After we've heard your shouts. At isa pa, base sa sagot ng lalaki sa tanong ko kung may nararamdaman ba silang kakaiba, it seems he was panting. So, may ginawa siya na dahilan upang maging ganon ang kanyang ikinikilos." wika ng lalaki.

I saw Min smiled even Duri na tila nagulat naman sa sinabi nito. Nah. I don't like the way they are connected to each other. I mean, yung parang nakakonekta lang ang iniisip nila. Hindi kaya si Duri nga si Detective Andrei? Pero, pwede ring si Louie eh. 

"Alam ko na." sabay na sambit ni Min at Duri.  

Nandito kaming lahat sa baba na nasa may sofa. Pinatawag rin namin ang dalawang matanda.

Nakatingin ako sa dalawang matanda. 

"Galing ka sa kwarto kanina bago mag alas nwebe ng gabi para magbihis. Gusto mong matulog pero hindi ka makatulog kaya nama'y uminom ka ng pills na nakita kanina ni Min sa kusina. You were drowned by that pills, kaya nung umabot na ng alas nwebe ng gabi ay hindi mo namalayang nag-sleep walk ka pala na ginagawa mo na noon pa base sa sinabi ni Sir Lee. Pumunta ka muna sa kusina na hindi napansin nila Min pero bakas sa mukha mo na galing ka doon. Look at your shirt sa likod, may bahid ng pagkain. It was caldereta na isa sa pagkain kanina." panimula ko.