D.A.R.K SERIES ✓

C-XIX

" I know, It's not enough. Anak namin ang nawala Icarus, I lose our child na hindi man lang nakikita. We lose a life and it's my fault. "

" Consequences na siguro iyon ng mga nagawa ko kay Isabel, yung hindi pakikinig tapos yung mga pananakit ko sa kanya not only physically pero lalong lalo na yung verbally. Ginantihan ako dahil sa pambabae ko. " Naiyukom ko ang kamay ko, Kung dapat na may namatay ay ako yun! Napakasama kong tao, napakawalang kwenta kong ama lalo na ang pagiging asawa. I deserve to be punished sa mga bagay na 'to. Hindi dapat ang anak ko ang nakatanggap.

" It's not your fault Dionysus, stop blaming yourself. " tinapik niya ang balikat ko pero umiling ako.

" Kasalanan ko ang lahat ng iyon. Alam kong alam mo yun. Huwag mo nang pagaanin ang loob ko Icarus. "

" Dionysus, Hindi lahat ng sisi ay dapat nasa iyo. You just saved Jessma's life. "

" Yes, I saved her but I lose my own.-- Own piece of my blood and flesh. "

" well maybe it's all part of his plan. " Napabuntong hininga ako, kung plano niya ito bakit sobrang sakit? Hindi pa ba namin deserve ni Isabel ang maging masaya pagkatapos ng mga nangyari sa amin.

" May rason ang lahat Dionysus, Minsan nga lang hindi makatarungan. " napabuntong hininga ako. Sinilip ko si Isabel na nanatili pa rin na umiiyak.

Durog na durog na ang puso ko. Sana huwag pa 'tong durugin lalo.

*************

Hindi ako pinapansin ni Isabel, ni hindi niya nga ako magawang makausap o tignan lang. Nandoon muna siya kanila Mama tumitira samantalang naiwan ako sa bahay namin. Isang linggo na ang lumipas, Gabi gabi ay pumupunta ako sa nursery room--- Kwarto sana ng anak namin at doon magdamag na umiiyak, minsan ay nakakatulog na lang ako doon. Kumpleto na ang lahat ng gamit mula sa laruan at pinakakailangan niya-- siya na lang ang kulang and yet, we lose him dahil sa kagaguhan ko..

" Dionysus! " Icarus hissed. Siguro ay natagpuan niya ako dito sa hagdan. Nakatulog ako dito dahil sa sobrang kalasingan ko.

" Icarus, Salamat! " bulong ko. Napailing naman 'to saka binuhat ako. Si Icarus na lang ang kumakausap sa akin, Nandyan din naman si Kairos pero laging missing in action pa rin.

" Damn! Kailan ka ba huling naligo? " He hissed. Nilabas ko yung tatlong daliri ko. Isang linggo na din ata akong di naliligo. Ewan basta!

" Fck! Fix yourself Dionysus! Pupunta tayo sa libing ng anak mo. " Pina-Cremate ni Isabel yung baby namin at isasaboy iyon mamaya sa dagat. Hindi ko alam kung gusto ko bang pumunta dun o may gusto bang magpapunta sa akin doon. Galit ang Papa ni Isabel sa akin, muntik na nga niya akong mapatay sa bugbog nung matanggap niya ang balita, Si Papa din ay binugbog ako, NapakaWalang kwenta ko daw at tanggap ko ang bagay na yun kung hindi lang siguro ito pinigilan ni Mama ay sumunod na rin ako sa anak ko, dapat ganun na lang. I deserved it.Deserve kong mamatay dahil sa ginawa ko.

" Do they need me? Mukhang hindi naman. " sagot ko. A part me na ayaw na talaga pumunta dahil ayaw kong bitawan ang anak namin. Ayaw kong bumitaw sa kanya.

" Gago! Umayos ka na. Nakakahiya na pumunta ka ng ganyan. " binatukan niya ako nung hindi pa rin ako kumikilos ay kinaladkad niya ako sa banyo.

" Kapag di ka kumilos Dionysus, tuluyan ng mawawala sayo si Isabel. " Napabuntong hininga naman ako. I lose our child and I don't want to lose Isabel also.