Bow and Arrow

Chapter 3: Meeting you again?

March had passed. I end up with a degree of being a First Honor. 

YIEEE!!! It's summer time.

Well, ano pa ba ginagawa 'pag summer? Edi swimming doon, swimming diyan. Lakwacha dito, Lakwacha doon at higit sa lahat Party doon, Party dito. Pero siyempre di ko pinababayaan yung archery ko. Twice a week kaya ako nagtratraining. Hinire kasi ni mommy yung coach ko sa school as personal coach ko.

"You're improving Gia. I'm so happy and proud of you. You know, kapag pinagpatuloy mo ang ganyang stamina at minaintain mo yung skills and ability mo, I'm sure pwede ka na ipanlaban sa Olympics." Ngumiti si Coach nang nakakaloko.

"Naku coach, 'wag nyo na po ako bolahin ng ganyan kasi for sure mamimiss ko yung mga pangbobola niyo sa akin." 

********************************************

Today's May 4 

Magthree months na noong huli kong nakita si Chelsea, yung meztisang cute. Pero once na nagpasukan na, I'll see her around. 

We're here in a Hotel in Boracay. Birthday kasi ni lola, kaya ayun, may party later sa Pavillion. I'm here under the sun. Nakaupo ako dito sa sand kasi binabantayan ko si Gian at yung iba ko pang maliliit na pinsan, like Allison and Sarah. They are 7 years old kaya ako yung ginawa nilang tagabantay nila.

I was reading 'The Mockingjay' -- the third book of The Hunger Games by Suzanne Collins. I like the book kasi ang ganda ng takbo ng story and related siya sa Archery...

Ang ganda, grabe nasa climax na ako.....

"Miss, Bola!" Sabi nung lalaki. Napataas agad ako ng ulo then—

*BOOGSH!!!*

 

"Ahh!! Ansakit.." Grabe naman! Wala naman akong ginagawa sa kanila ah. Ayy, parang may bukol..

"Sorry miss, nagkamali kasi ako. Okay ka lang ba, miss?" Di ko sila nakikita kasi nakayuko ako at nakahawak yung dalawa kong kamay sa ulo ko.

"Nope. Ang sakit kaya!" Sigaw ko doon sa lalaki. Naramdaman kong parang marami na silang papunta sakin kaya inangat ko na yung ulo ko.

"Huy, Gia. Ikaw ba 'yan?" May narinig akong babae na sinigaw yung pangalan ko.

"Hey, Chelsea? Long time no see." Tignan mo nga naman si tadhana. Namiss ko na kasi si Chelsea eh. Galing din ng timing ni tadhana eh.

Tinulungan niya ako makatayo... "Magkakilala kayo?" sabi nung kuyang nakatama sa akin.

"Yup." We both said in chorus. 

"Sorry pala, miss. By the way, I'm Michael Gonzales but you can call me—uhmm—Mikmik." Parang nahihiya siyang sabihin yung nickname niya.

"Wow, Ang cute naman ng name mo. Mikmik—yung powdered milk. Favorite ko kaya yun!" I laughed hard then suddenly....

Dug. Dug. Dug. Dug

What was that? Hoy, Heart... ano meron sa'yo? Heart attack? Heart abnormality? Teka, may ganun ba?

"Hmmm. You know, you look cute when you're together, 

Like a Happy couple!" Sus naman oh, Nang-asar pa 'tong si Chelsea. Eh di ko naman type si Mikmik eh! Sige, deny pa more!

Dug. Dug. Dug. Dug

Yung totoo, ano meron sa'yo heart? 

"Alam mo, Gia, Samahan na lang kaya kita papuntang clinic. Para makabawi ako sa'yo..."