The wolf academie

Hoofdstuk 14

-14-

'Robin? Robin?' Hoor ik Sem zeggen. 'Sem?' Vraag ik verbaasd en open met veel moeite me ogen. 'Hèhè! Ik ben zó boos op jou hé!' Lacht hij. 'Waarom?' Vraag ik verbaasd en ga recht op zitten. 'Trek eerst even je kleren aan, anders vermoord Jayden me!' Grijst Sem. 'Me kleding?' Vraag ik verbaasd. Ik kijk naar me lichaam, juist: ik ben naakt. 'SEM! DONDER OP IDIOOT!' Schreeuw ik lachend naar hem en trek snel me deken om me heen. 'Ja hallo, niet zo beledigd wat dankzij joú sliep ik gister nacht ergens anders!

Verbaasd kijk ik op. 'Hoezo?' 'Jij denkt ik heb zin om tegen een naakte Robin en Jayden aan te kijken?' Lacht Sem. 'Ga weg!' Roep ik en gooi een kussen naar hem toe. Ineens hoor ik hard gegrom achter de deur vandaan komen. 'Rob? Wie is daar?'

Jayden. 'Uhh... Sem.' Zeg ik. Snel gooit Sem kleding naar me toe. 'Wat! Waarom is hij daar?' Gromt hij. 'Ik ben al aangekleed!' Lieg ik en trek snel me shirt over me hoofd. 'Doe die deur open.' Gromt hij. Snel doe ik half lopend me broek aan en doe de deur open. 'Hoi schat.' Zeg ik en druk een kus op zijn wang. Jayden kijkt de kamer door, Sem ligt op zijn bed een boek te lezen: 'Hey man.' Zegt hij. Fronsend kijkt Jayden hem aan: 'Zo? Sinds wanneer lees jij?' 'Sinds ik een zeer volwassen man wil worden.' Grijnst hij. 'Ja best, komen jullie nog "ontbijten?"' Vraagt Jayden.

'Gaan we jagen?' Zucht Sem. 'Yup.' Lacht Jayden. Sem klapt ze boek neer en smijt hem letterlijk in de hoek van de kamer: 'Best.' Moppert hij. Als Sem buiten de deur is, duwt Jayden de deur dicht.

'Moeten we niet jagen?' Vraag ik verbaasd. 'Jawel.' Grijnst hij. Ineens staat hij voor me neus: 'Maar ik wilden weten wat je van gisternacht vond...' Zegt hij zacht. 'We hebben toch al eerder seks gehad?' Vraag ik verbaasd.

Jayden grinnikt. 'Dat weet ik zelf ook wel!' Ik bloos en geef hem een kus. 'Ik vond het fijn.' Ineens sta ik tegen de muur aan met Jayden vlak voor me. Hij grijnst en drukt zijn lippen op de mijne. 'Jayden, mafketel, we moeten gaan!' Lach ik en duw hem van me af. Grijnzend kijkt hij me aan: 'Best.'

Jayden p.o.v

* Een anderhalf uur laten.

Met een groep van ongeveer 40 man jagen? Dat is niet eens zo erg het probleem maar het zijn allemaal alpha's, bèta's en Luna's.

Wat dan het probleem is?

Iedereen hier kan een roedel lijden, maar aangezien onder van de 40 er 25 alpha of Luna zijn, gaat dat haast niet. Met ze alle lopen we door het bos, achter elkaar.

Aangezien ik volgens meneer Van Der Boom, de sterkste, snelste ben en het beste kan ruiken, moest ik deze keer de groep lijden. Fijn. Niet dus. Ik loop vooraan, nu moet ik me concerteren op dieren en niet op mensen. Even sta ik stil, ruik in de lucht. Sem komt naar me toe gerent. 'Iedereen is moe, en is aan zeiken.' 'Zeg maar dat ze gewoon doorlopen.' Grom ik. Sem laat een luide wolvengehuil horen, om het snelste doorgegeven.

Achter me hoor ik overal gegrom. Ik draai me met een ruk om en laat dreigend me tanden zien. Ze zijn direct stil. Nog een keer ruik ik. Een groep bizons. In een snel tempo ren ik, ineens lijkt iedereen meer energie te krijgen. Iedereen staat aan de rand van het bos die grenst aan het open, groene veld, waar de bizons staan te grazen. Ik sein naar een stuk of 10 mensen dat ze achter de bizons moeten sluipen. De andere 10 weerwolven splitsen zich in 2 groepen en besluipen de bizons aan de zijkanten. De overige 20 vallen de bizons aan. Ik geef een knikje naar de weerwolven áchter de bizons en ze drijven ze op, de weerwolven aan de zijkanten zorgen dat ze niet weg kunnen en halen de zwakke, jonge en zieke weg van de andere. Mijn groep springen op de zwakke, jonge en zieke bizons.

Buiten adem staan, liggen of zitten we naast de half opgegeten bizons. Het was weer eens een hoop gedoe, aangezien de alpha en Luna als eerst eten, waar er dus een stuk of 25 van zijn. Ik ga staan en kijk om me heen. Verderop zie ik Danny naar Robin en Jillian kijken. Ik grom luid zodat Danny het kan horen. Danny laat zijn tanden zien maar doet niks meer.

Robin p.o.v

Moe loop ik door de gangen. Niet te geloven dat Jayden zo lang kan rennen en nog steeds niet moe is! Ineens word ik tegen de muur aan geduwd. Danny!

'Ga weg!' Sis ik en probeer onder zijn arm vandaan te komen. 'Beviel het een beetje?' Gromt hij. 'Wat?' Vraag ik verbaasd. 'Gister, met Jayden.' Antwoord hij boos. Ik denk na, aan gister.

* Flashback

Hij grijnst en ik sla me benen om zijn zij, hij zoent me in me nek. Ineens tilt hij me op en loopt met me de deur uit: 'Wat doe je?' Roep ik lachend. Hij grijnst en steekt naar iemand zijn middelvinger op, ik kijk achter me. Verderop staat alleen Danny met Quentin te praten, als die ons ziet kijkt Danny Jayden kwaad aan. 'Jayden! Eikel!' Roep ik lachend en spring op de grond. Snel trek ik hem aan zijn kraag mee, terug de kamer in.

'Oh dat.' Zeg ik vaag, terug denkend aan gister. 'Wat zie jij in die jongen joh?' Zegt hij boos. Hard duw ik Danny van me af. 'Hij is mijn mate, dat zie ik in hem!' Roep ik kwaad. Danny gromt en duwt me tegen de muur: 'Beter hou je gewoon je mond.' Gromt hij.

'Wat wil je er aan doen dan, en daarnaast, doe je me iets, Jayden maakt je af.' Zeg ik uitdagend. Danny gromt maar laat me niet los. Ineens duwt hij zijn lippen op die van mij. Ik probeer me weg te trekken maar hij laat me niet los. Snel bijt ik op zijn onderlip. Danny schrikt en laat me los. Zijn onderlip bloed, ik beet hard. Bevroren kijk ik hem aan, dan draai ik me om en ren ik weg...