MY 2: The Vow (EDITING)

Chapter 27 ∞ Let Go

Yumiko POV

Maaga akong nagising. Ayoko kasing malaman nila yung oras ng pag-alis ko. Alam kong magpipilit sina James at Bubwit na ihatid ako sa airport. Ayoko. Dahil sa oras na umalis ako sa bahay na'to, wala na akong kaugnayan pa sa mga Abellano.

Si Lance? Hindi naman nya ako sinuyo kahit kagabi. I believe that he really want me to go. Know why? Because if he really want me to stay with him, he will make an effort to be with me.

I guess it was the end of us. I don't want to expect, at ayoko ng ipagpilitan pa ang sarili ko sa kanya.

Lumabas nako ng kwarto ko dala ang isang maleta. Bago ako tuluyang bumaba! Dumaan ako sa kwarto ni Lance. I open the door and I saw him laying on the bed. I think he was drunk.

Naupo ako sa gilid ng kama nya. "Lance.." I paused for a while and take a glance on him. "Even though you hurt me and break my heart, I still love you with all the little pieces.." I started to cry again. Alam kong hindi nya ako naririnig dahil tulog sya. I just want to tell this before leaving him. "Remember that..I'm not mad at you. I'm just doing this because I'm hurt."

 

I hold his hand and kiss it. "I love you babe. I love you so much. Now I know that...we're really not meant for each other. And I will try my best to accept that truth. Aalis na'ko babe, aalis na'ko dito sa Pilipinas kasabay ng pag-alis ko sa buhay mo.." Lalo akong naiyak kaya tumayo na'ko saka lumabas ng kwarto ni Lance. Baka 'pag tumagal pa'ko, hindi na'ko umalis.

I need to go. Mabilis kong kinuha yung maleta ko na iniwan ko sa may labas ng kwarto ko saka bumaba na. It's already 7 in the morning. Magta-taxi na lang ako papuntang airport.

Paglabas ko ng gate ng mansyon, saktong may dumaan na taxi. Pumara ako saka sumakay. Bago tuluyang umalis ang kotse, isang sulyap sa mansyon ang ginawa ko. This is the last..

 

I have to accept the fact that Lance will stay in my heart but not in my life..

--

NAIA Terminal

Nakaupo ako dito. Hinihintay na lang ang oras ng flight ko. Gustung-gusto ko na ngang makalayo eh. Para kahit papaano mabawasan naman yung sakit dito sa puso ko. Ang sakit sakit na kasi. Pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko sa bigat ng nararamdaman ko.

At ang alam kong ang tanging makakapagpagaan lang ng loob ko ay ang lumayo na at i-let go sya.

Lahat naman kasi ng tao may limitasyon. Kahit pa abot langit ang pagmamahal ko kay Lance, darating din sa punto na mapapagod ako. At eto na yun, pagod na pagod na'kong mahalin si Lance.

"Yumi!"

O_O

Napalingon ako sa tumawag. Nagulat ako ng makit si bubwit at James pero mas ikinagulat ko yung isa pa nilang kasama na 'di ko inaasahang makikita ko rito.

"B-Babe.." Bulong ko sa sarili ko. Why he's here? Sorry pero wala ng makakapigil sa'kin. Even him.

"Yumi! You're so nakakainis! I told you not to go diba? Look oh, Reid is here. He will make you pigil. He wake us up kanina kasi he's like nananaginip daw that you're saying goodbye to him kanina." Sabi ni bubwit.

Si Lance? Pipigilan ako? Para saan? Wag nalang nya akong pigilan dahil masyado ng masakit ang manatili sa tabi nya.

"S-Sorry kung 'di na'ko nakapagpaalam." Tumingin ako sa wrist watch ko. "Malapit na din ang oras ng flight k--"