KOMŞUM=ZORAKİ EŞİM

Sakın. bir daha karşıma çıkma!

Umut gözlerini açtığında, ağzında burnunda kollarında iğneler, borular vardı. Elini kıpıradacak hali bile yoktu, oysaki gördüğü rüyadan emindi ölmüştü. Genç bir bayan yanına geldi, ona bir şeyler söylüyordu ama nafile Umut için her şey bulanıktı sesler uğultu gibi geliyordu. Yanındaki bayan koluna bir şey batırdığında her şey daha belirgin oldu artık sesler daha rahat duyuluyordu. "Hanımefendi beni duyabiliyormusunuz?" "e-evet" "adınız ne?" "Umut" "peki ben doktorunuz Mercan Kaya...şimdi sizi normal odaya alıp bir kaç test yapıcaz" Umut2un aklında tek bir şey vardı, sevgilisi o nerdeydi sahi en son "senden boşanıcam" demişti."Pardon ben ne zamandır baygınım" "ımm.. şeyy hemen hemen bir ay oldu." Umut şaşırmıştı kim olsa şaşırırdı. "Peki Ediz bey nerde?" "bir haftadır yanınıza uğramıyor" diyerek çıktı kadın Umut ise elinde olmadan gözyaşlarını akıtıyordu. Bırakmıştı işte bitmişti her şey......

İki hafta sonra çıkmıştı hastaneden sadece babası vardı yanında ne Ediz ne de başkası... Eve geldiklerinde Umut'un gözü yan villaya kaydı, bahçesinde oturuyordu Ediz, Esin'de yanındaydı. Beni görürse tiksintiyle bakar korkusuyla çıkamadı bahçeye.. "Baba ihale ne oldu?" "aldık kızım Ediz her şeyi kabul etti" "peki bizim evlilik işi" " devam ediyor herhangi bir zarf geçmedi elime" Umut biran mutlu olsada yüzü tekrar düştü, sonuçta Ediz aldatmıştı onu...

"Kızım hadi bugün bahçede yiyelim nasılsa hava güzel" "olur" dedi Umut biranda ama Ediz hala orda oturuyordu. Hizmetçiler dışarıya masa kurarken Ediz'in gözü kaydı aslında kaymadı zaten gözü hep ordaydı. Umut bahçeye çıkınca Ediz ayağa fırladı. Yaşıyordu, üç haftadır göremediği karısı yaşıyordu. Ediz'in babası en son Umut için öldü demişti. Yavaşça bahçenin çitine yaklaştı, sırf daha yakından görebilmek için.. Umut onu gördüğünde ne yapacağını şaşırdı ve biranda içeri koştu. Yapamazdı tekrar onun gibi bir alçağın yanına gidemezdi onunla birlikte olamazdı. Ediz onun içeri kaçtığını kavrayınca bahçe kapısından koşarak çıktı ve onların bahçesine girdi. İçeri girerken bir hizmetliye çarptı ve hizmetlinin elindeki salata yerle bir oldu. Ediz Umut'un odasına koşarken yere düştü ama bunu umursamayıp tekrar odasına doğru koşmaya başladı. Fakat içeri girecekken onu bir engelledi. Bu kişi Umut'un yakın arkadaşı Semanur'du. "Hayırdır nereye?" "onu görmem lazım Semanur bırak lütfen" "ne halde olduğunu görmüyormusun?" "Semanur kurban olıyım bırak bir kere sadece bir kere açıklama yapıyım" "üç haftadır nerdesin?"  İşte şimdi ne diyecekti. "Bunu ona açıklamam lazım bırak işte" "olmaz" Umut dayanamayıp çıktı odadan ne olursa olsun özlemişti kocasını "Semanur bırak bakalım ne uyduracak" "Umut" Ediz mutluydu sevdiği kadın yaşıyordu daha ne olabilirdi ki... "bak ben" "sevgilim gene niye geldin buraya?! Seni bulana kadar canım çıktı." İşte Ediz'in yeni zorunlu sevgilisi,Umut duyduklarını kavradığında sert bir tokat yapıştırdı Ediz'in yüzüne "sakın. bir daha  karşıma çıkma !"  diyerek odasına girdi tekrar her hikaye mutlu biter peki bu hikaye?

Belki biraz saçma oldu ama oldu dimi yani kaç haftadır yazmıyorum özür dilerim onun için ama ablam geleli bilgisayarı elime alamıyorum sürekli onda o yüzden yani en son tabletten yazmaya karar verdim ne kadar zor olsada yazdım işte sizi seviyorum en kısa zamanda yeni bölümle görüşme üzereeee <3 :*