Oynanan oyun...

3.1K 94 12
                                    

Israrla çalan alarm sayesinde zar zor açtım gözlerimi… Lanet olası alarm nerde çalıyor? Hah buldum! Kendimi yeniden yatağa bıraktım ve gözlerimi sımsıkı kapattım. Şimdide pencereden yüzüme vuran güneş kalkmam için ısrar ediyordu. Söylenerek kalktım yatağımdan, ayaklarımı yere vura merdivenlerden indim… Mutfağa, masaya oturup ellerimi inceledim, kesinlikle bugün daha iyi görünüyorlardı… Kocaman bir bardağa su doldurup tam mutfaktan çıkacak iken, dolaba yapıştırılmış notu fark ettim.

 “ Günaydın Canım, notu bulduğun da saat kaç olacak bilmiyorum ama günaydın… Barışla birlikte Behice anneyi ziyarete gidiyoruz, Can ile Yağmurda sabah erkenden dağ evine gittiler bu gece dönmeyeceklermiş. Büyük ihtimal Behice annede bizi göndermeyecek, sık sık arayacağım kendine dikkat et. Melis.”

 Ne yani ben şimdi bu koskocaman evde yalnız mıyım? 1 dakika Kerem! Keremle ikimiz, sadece ikimiz…

-

Melis: Döndüğümüz de Zeynep bizi öldürecek! Parmaklarıyla oynayarak.

Barış: Behice anne yalanı güzeldi bence… Kocaman bir kahkaha attı.

Melis: Ters ters baktı sevgilisine… “ Barış, zaten bur da vicdan azabı çekiyorum.” Dudaklarını büzerek.

Yağmur: Zeynep, sırf Keremle baş başa kalmaları için onları yalnız bıraktığımızı, hep birlikte dağ evine geldiğimizi öğrenirse hiçbir ilgimin olmadığını söylerim.

 Ellerini havaya kaldırdı Melis.

Melis: Benimde hiçbir alakam yok.

-

Geçmiş zaman

Mutfakta oturan Melis ile Yağmura seslendi Barış.

Barış: Hayatım gelir misiniz buraya?

Melis: Ne oldu hayatım? Gözlerini barıştan ayırmadan yanına oturdu.

Barış: Biz Canla diyoruz ki yarın dördümüz dağ evine gidelim.

Melis: Eliyle dört yaparak… “ Dördümüz?”

Barış: Evet…

Yağmur: Zeynep?

Barış: O Keremle kalacak evde.

Melis: Bir hışımla ayağa kalktı. “Delirdiniz mi öldürürler birbirlerini, hem Zeynep iyi değil biliyorsunuz nasıl bırakıp gitcez ki?

Can: Ya Zeynep’i yalnız bırakmıcaz ki Kerem bakar ona, bizden daha çok düşünüyor Zeynep’i.

Yağmur: Aslında Can doğru söylüyor…

Barış: Hem görmüyor musunuz? Zeynep, Kerem’i görmezlikten geliyor oturur konuşurlar.

Melis: Bilmiyorum. Zeynep çok kızacak bize.

Barış: bir seferliğine yalnız bırakalım baktık olmadı bir daha biz karışmayız.

Melis: Söz mü?

Barış: Söz.

 Soru soran gözlerle cana baktı Melis, Can’da anlamış olacak ki bir çırpıda cevapladı.

Can: Tamam, söz.

Geçmiş son

 Kerem ile Zeynep aralarında ki buzları eritip birbirlerine kavuşacaklar mı? Yoksa her şey daha da berbat mı olacak?

Aşık OlmakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin