Smother Me, Darling

4.6K 156 15
                                    

CHAPTER FORTY-SEVEN

Q u i n n

Grey. Hmm. Where do I start? Oh, yeah, of course. Maybe I should focus more on my lines and not on her sweaty neck dahil malapit nang makumpleto ni Grey ang movie. Hinuli talaga niya ang break-up scene nina Avery at Glenne. Hala, 'di talaga kasi ako makapag-focus at narito lang siya sa harap ko, tumutulong kumuha ng magandang anggulo sa videography ng pelikula. I also have to remind myself that I hate her. I'm angry. And sexy. Sexy angry bitch right here.

I am currently sitting on the back of some of the staff's newly restored, fatigue oner-type Jeep with an Army sticker on each side. I have my sunglasses on, kaya 'di masyadong halata na nakatingin ako kay Grey. Kumakain din ako ng favorite fruit kong apple. Yep, I like 'em. Reminds me of Grey's juicy, sweet, pinkish canal. "Hoy!" Sinadya akong gulatin ni Shiloh. "Daydreaming about her again? Ayan lang siya, o. Aabutin mo lang tapos maya-maya, wet ka na."

"Punyeta ka. Imbis na libangin mo ako dahil hindi na maganda ang takbo ng isip ko ngayon dahil radar na radar siya ng mga senses ko," Bulong ko kay Shiloh na nakikagat sa kinakain kong mansanas. 'Yan maishi-share ko pa, unlike yung kepyas na marahas ni Grey, naku, nevah. Akin lang 'yun. And the last time I checked, akin pa din 'yun. "'Tang ina kasi, eh. Kung nilunok ko na lang kasi lahat ng pride at 'di ako nagpakain sa ego ko, eh, di sana kinakain ko pa rin ang kepkep niya ngayon."

Napatingin siya dito. Napansin siguro niyang tawa ng tawa si Shiloh. "Hala ka, nandyan na siya. Oh, waterfalls." Ba't siya naglalakad papunta rito? She's getting closer, shit. Oh, my Gosh, she's smothering me! I've got to do something to shoo her away.

Mahal ko 'tong babaeng 'to, eh, kaso 'di na kami pwede. Tama na siguro yung ilang beses naming sinubukan. Masakit pa kasi, eh. Malay natin one day, 'di ba? I'm giving her up because every time one of us gives a chance and the other taking her chances, something terrible happens. It's like the universe is telling us that we are not meant to be, that we're done.

"Uy, uy, do I look good? Fuck it, Shiloh, tignan mo 'ko." Akala ko ako ang lalapitan niya, si Seth pala. Nasa likuran kasi namin si Seth, may dalang surf board. I thought it's me that she's smiling and waving at.

"Ah, pighati. Hindi pala ikaw ang kinakawayan, eh." Napakatalino ni Shiloh. Nagse-selfie kami kunwari para makita ang happenings sa aming likuran. Para kaming tanga, nakangiti habang nag-uusap. May pa-pose pang drama.

"It's still an adjacent wave. I'd settle for that than nothing."

"You two are so pathetic."

"Wait. Ugh! What in the world?" Bigla akong hinalikan ni Jannary sa labi. Ewan ko kung sinadya niya 'yun o hindi. "Fuck. She's behind us. I told you not to do that. Sabi ko sa'yo na kung gusto mong magkaro'n ng chance sa akin, learn to respect Grey. Way to go, Romeo."

"Sorry. I can't help it. Can't get enough of you, Kyu."

May tumikhim sa likuran, si Seth. Narinig siguro nila itong pabidang si Jannary. "Don't call me Kyu," 'Ka ko na lang, medyo malakas para makarating kay Grey na nagalit ako at hindi siya ang tumawag sa'kin ng gano'n. Pasensya na, mahal. Arte-arte mo din kasi, eh.

"But I heard Grey calling y-"

"Exactly! Jannary is not Gremory, okay?"

-

I was rehearsing my lines with Janna when Gremory passed by. "Um, I think we need a little help." Lumapit siya, 'di nagsasalita. Ipinabasa ni Janna ang script kay Grey. "I can't seem to deliver my lines properly the way the character did in the book. Can you teach me?" Hold up. Is this Janna's way of "respecting" Grey? Hmm, I don't know but in my point of view, she really does need help. "Thank you."

Stockholm Syndrome (Mature Content)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon