Stockholm Syndrome (Mature Content)

My New Friend

CHAPTER FORTY-THREE

Q u i n n

I woke up with the sound of a guitar. And of course, the sound of an angel. I glanced at my watch; it's already five in the afternoon. So, I slept for nearly four hours. "Kamusta na?" Akala ko ako ang tinatanong ni Grey, hindi naman pala. "Nandyan ka pa ba?" Nasa likuran mo ako. Hindi mo pa rin ba 'kitang nandito lang ako? "Wala na yatang ibang magagawa kundi tumawa." Ako naman ang napangiti. She's plucking the guitar and it's perfectly chimed with her voice.

"Nandyan pa ba? Mga alaala." Hindi naman nawawala 'yun. In fact, lagi nga kitang nakakasama sa tuwing naiisip ko ang nakaraan. Well, at least, that's what I feel. "Ang tanging bagay na naiwan sa'ting dalawa..."

Lalapit na sana ako kaso yung sumunod na liriko, napaisip ako, "'Wag nang paikutin ang isa't isa. Lahat ng bagay ay malinaw na." Malinaw? Hindi. Hindi ko pa rin kasi matanggap kung bakit ko nagawa ang bagay na 'yun. Kung bakit kita niloko at kung ano ang nag-udyok sa aking gawin ang bagay na 'yun. "'Di na rin kailangang pagpilitan pa." Magsasalita na sana ako ngunit sabi sa kanta niya, "'Di mo na kinakailangan pang magsalita..."

"Nakita ko na lahat ito," Sinabayan ko siya, pabulong. "Pinahihiwatig ng mata mo." Bakit ganun? 'Pag nakikita ko ang mga mata mo at 'pag nagsasabi ka ng sorry, ganun, para kang nasasaktan? Ang tanong ko lang, bakit ayaw mo akong balikan? "Salamat na lamang sa'yo." Salamat din dahil minahal mo ako kahit na gan'to lang ako. Kahit na niloko kita.

Nang ulitin niya ang chorus ng isa pang beses, tsaka ko lang napagtanto na Mata ng Mojofly ang kanyang kinakanta. "I didn't know you can sing." Nagulat siya nang makita niya akong nakatayo sa kanyang likuran. "You have a talent that I do not possess," Dagdag ko. "O, bakit ka tumigil? Ituloy mo. Ang ganda pala ng boses mo."

"You didn't know because our relationship revolved around you." Ewan ko kung may kinikimkim talagang sama ng loob ang babaeng 'to o nagbibiro lang. "And that is why there are things that you probably didn't know about me."

"Oh, sorry about that."

"No biggie," Sabi niya. Nakapagluto na pala siya. And hey, umiinom na din. "My sister left us a bottle of Bourbon. Sabi niya favorite mo daw 'to, eh, alam ko naman na 'yun."

"You do know me better than myself."

"Scary, isn't it?"

"Yeah."

"I've been watching you."

Ayokong kumain ng kanin kaya naman kinuha ko na lang ang pringles at chips ahoy sa bag ko. "Oh, don't look at me. I know this is not good for me because I'm a model and some shit but it's my cheat day. You know, sometimes you gotta do what-" I said the word cheat and it changed her mood. So, I tried to change the topic instead. "What's my favorite food?"

She shook her head. "Kung edible, it's yogurt and apple. I don't know why but you're addicted to apples." Alam niyang sumegue lang ako pero sinagot pa rin niya ang tanong ko. "Pero pwede ring pekpek. Gusto mo 'yun, eh." Muntik ko nang naibuga ang iniinom ko. "O, bakit? Totoo naman ah. Lalo na yung akin."

"Oh, yes, I am."

"See? Malibog ka talaga." May baon akong apple kaya kinain ko na rin. Nagmamatakaw ako ngayon at magkakaro'n na ako. Naglilibog din syempre dahil nga nakakalibog siya at, teka, hmm, wala akong ibang maidahilan. Sige, malibog na lang ako ulit. "Apple is an aphrodisiac, right?" I nodded because it's true. "So, kung prutas ka, mansanas ang isasagot mo, hindi ba?"