Μάθημα

556 104 23
                                    

Έφτασα στο σχολείο δευτερόλεπτα πριν κλείσουν οι πόρτες . Το κουδούνι είχε χτυπήσει εδώ και τρία λεπτά και ήταν ζήτημα τύχης αν ο καθιγητής θα είχε μπει στην τάξη . Παρόλο που είχα ξεκινήσει νωρίς από το σπίτι και είχα πάρει και την πιο σύντομη διαδρομή η συνάντηση μου με τον Λούσιαν με καθιστέρισε αρκετά.

Έτρεξα με την ψυχή στο στώμα να προλάβω να μπώ στην τάξη πριν από το καθηγητή αλλά δυστιχώς η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου . Έπρεπε λιπόν να υποστώ τις συνέπιες . Άνοιξα αργά την πόρτα της τάξης έχοντας σκημένο το κεφάλι και μπήκα στην αίθουσα . " Δεσπινής Φέηρ , το κουδούνι έχει χτυπίσει εδώ και 5 λεπτά " άκουσα την αυστηρή και ταυτόχρονα οικία φωνή του ίαν . Πήρα το θάρρος και σήκωσα το κεφάλι έτσι ώστε να τον κοιτάω στα μάτια . " Με συνχωρήται κύριε καθηγητά , δεν θα ξανασυμβεί " " Μιας και είναι το πρώτο σου παράπτωμα θα το παραλήψω αλλά σας προηδοποιώ πως δεν θα είμαι τόσο επιηκής την επόμενη φορά νεαρή μου " είπε και αυτή την φορά στην φωνή του διακρινώταν και μια νότα παιχνιδιού . 

Πήγα και έκατσα στην συνηθησμένη θέση μου δίπλα στην Κάρεν και τις χαμογέλασα . Μπορεί να την ήξερα ελάχιστο αλλά κάτι μέσα μου , μου έλεγε πως μπορούσα να την εμπιστευτώ ." Είσαι καλύτερα ; " με ρώτησε . " Νομίζω πως ναι . Η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα καν γιατί με μετέφεραν στο νοσοκομείο . " απάντησα με ηληκρίνια . Το μόνο που έκανε είναι να νεύσει με κατανόηση και να επιστρέψει το βλέμμα της στο βιβλίο της . 

Καθόλη την διάρκεια του μαθήματος ένιωθα το βλέμμα του Ίαν κολλημένο πάνω μου και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στο μάθημα όσο και αν προσπαθούσα . Κάθε φορά που τον κοίταζα με κοιτούσε και αυτός και ένιωθα ένα παράξενα γνωστό συναίσθημα να με κατακλίζει.Το ζεστό χαμόγελο δεν έφευγε στιγμή από το πρόσωπο του και το κάθε βλέμμα που μου έριχνε με έκανε να ανατριχιάζω .

Λίγα λεπτά αργότερα χτύπησε το κουδούνι και βγήκα όζο πιο γρήγορα μπορούσα από την αίθουσα έτσι ώστε να εμποδήσω οποιαδήποτε συνάντηση μου με τον Ίαν . Η Κάρεν ήρθε από πίσω μου και ευτιχώς δεν έκανε ερωτήσεις . Διότι αν έκανε δεν είμαι σίγουρη για το τι θα της απαντούσα " Μπορείς να μου δείξεις που είναι ή βιβλιοθήκη; " την ρώτησα . " Φυσικά , ακολούθησε με."

Ανεβήκαμε την μαρμάρινη σκάλα ως τον τρίτο όροφο και μετά από μερικά βήματα ήμασταν έξω από την πόρτα της βιβλιοθήκης . " Ψάχνεις κάτι συγκεκριμένο ; " άκουσα την φίλη μου να με ρωτάει . " Βασικά ναι . Θα ήθελα να μάθω περισσότερα για τον θρύλο του χωριού . Από τότε που άκουσα για αυτόν έχω μια ακατανίκητη περιέργια σχετικά με αυτόν και το μυστήριο που κρύβεται πίσω του " " Δεν χρειάζασαι την βιβλιοθήκη για αυτό . Είμαι ο άνθρωπό σου . Ξέρω τα πάντα σχετικά με αυτόν .

A different fairytailWhere stories live. Discover now