Kidnapped

7. Jessica

 7 – Jessica

Het blijft even stil tussen ons, tot hij me tegen de muur drukt. Zijn hand verdwijnt op mijn mond, terwijl zijn andere arm op mijn hals komt te liggen. " Jess? " hoor ik een paar keer roepen. Het is duidelijk Sam. Ik had gezegd even weg te zijn. En die even is nu toch al een tijdje voorbij.

De man kijkt even rond, voor hij de hand op mijn mond laat liggen en me wat verderop in het steegje duwt. Ver weg van de straat, het licht en de mensen. En de enige kans op een ontsnapping. " laat me los " zeg ik, zodra zijn hand mijn mond even loslaat. Meteen legt hij hem er terug op. " Stil, of anders is het meteen afgelopen " Zijn borst drukt tegen mijn rug aan. Iets anders drukt ook tegen mijn rug. Een punt. Ik slik even als ik het herken als een mes.

We blijven zo staan, terwijl hij verder praat. " Je vraagt je waarschijnlijk af wat die boodschap is " begint hij. De punt van het mes drukt wat dieper in mijn rug, net op de plaats waar het litteken zit van de schotwonde. " Jayden is heel boos dat je ontsnapt bent en ze zullen er alles aan doen om je te laten boeten. Hou je dus maar al klaar voor hun wraakacties. En om je te laten zien dat ze het echt menens ben ik hier " Hij laat de punt van het mes wat meer naar boven gaan, over mijn zijkant. De stof van mijn kleedje gaat zo wat omhoog en ik hoor het zelfs wat scheuren.

" Misschien vraag je je wel af wie ik bent. Dan zal je meteen ook begrijpen waarom ze mij gestuurd hebben " Hij grinnikt zachtjes en het zorgt ervoor dat het mes op en neer ging. " Ik ben Denzel. Ik zit in de organisatie en naast mensensmokkel is verkrachting mijn specialiteit " Mijn hele lichaam stond stil, maar zodra hij dat zegt begin ik te spartelen. Ik probeer hem te schoppen, wat niet makkelijk is omdat hij achter me staat.

Hij drukt mijn gezicht tegen de muur en maakt een snee in mijn wang. " Ik ben zeker dat je gaat schreeuwen, dus daarom heb ik een vriendje van me meegenomen " Hij beweegt een sok voor mijn gezicht, voor hij het in mijn mond steekt. Ik beweeg mijn elleboog een paar keer naar achteren en hoor hem eens naar adem happen. Alleen lost hij zijn grip niet. Een andere sok houdt mijn beide armen op mijn rug.

" Weet je, pittige meisje zijn mijn favoriet. Alleen had ik niet verwacht dat jij ook zo eentje zou zijn. Ik heb al veel over je gehoord. " Opnieuw lacht hij, voor hij met zijn mes de rest van mijn kleedje open scheurt. Zijn arm legt hij net onder mijn borsten en met de andere houdt hij het mes vast. Er is geen kans op ontsnappen. De tranen rollen over mijn wangen en het laatste beetje energie dat ik had verdwijnt. Ik laat het over me heen komen.

" Denk de volgende keer maar na voor je ontsnapt. " Een klap belandt op mijn wang. " Tot de volgende keer, Jessica. Ik vond het heel leuk. " Zijn mes maakt nog een inkeping in mijn rug, voor hij me op de grond laat vallen en weg stapt. Ik blijf op de grond liggen, tot ik opeens voetstappen naar me toe hoor komen. " Jess?! O God! Jess! Wat is er gebeurd? Is alles goed met je? " Sam knielt naast me neer, haalt de sok uit mijn mond en maakt mijn polsen los voor ze me tegen haar aandrukt. Het enige dat ik kan doen is huilen. Waarom had ik gedacht dat ik veilig was? Ik zal nooit ergens veilig kunnen zijn.

A/N:Vote/Comment/Follow