EZİK

&9&

Sensizliğin acısını sen nereden bileceksin... Sen hiç sensiz kalmadın ki.

                                    ☁☁☁☁☁☁☁☁☁☁

Yoğun gelen hastane kokusuyla gözlerimi açmaya çalıştım, gözlerim bana ihanet edercesine  açılmamaya  devam ediyordu pes edip bana ne olduğunu hatırlamak için kendimi zorladım. Aklıma gelen düşüncelerle zaten hareket edemeyen bedenim adeta buz kesildi, kapalı olduğu halde gözlerimin dolduğunu hissettim. İçimdeki sıkıntı kendini belli edercesine bir o yana bir buyana koşuşturuyordu. Benden ne istiyorlardı ki, ben onlara ne yapmıştım da en sonunda beni öldürmeye karar kılmışlardı. 

Boğluyordum

İyide beni oradan kim kurtarmıştı. Acaba pişman olup gerimi yukarı çekmişlerdi. iç sesim kendini daha fazla tutamayıp beni her zaman ki gibi salak niyetine koymaya devam ediyordu. Evet benimde iç sesim var biz yalnızlığa hüküm sürülmüş kişilerin genellikle iç sesi ona yoldaş olurdu, benimki de o hesap.

Sen salak mısın? pişman olacaklarsa atmadan önce sana yaptıklarına pişman olurlardı. 

Her zaman ki gibi iç sesim galip gelmişti, şaşırmamıştım.

Yavaş yavaş bilincimi hissetmeye başlamıştım daha demin ki konuşmalar bu sefer daha net gelmeye başlamıştı kulağıma.

Ne zaman uyanır doktor

Babamın sert sesini duyduğum da tebessüm etmeye çalıştım en son kavga ettiğimde daha doğrusu ben atarlanmadan hemen önce duymuştum.

Annemin iç çekişlerini hala duyuyordum. Ayağa kalkıp anneme sarılmak, ben buradayım demek istiyordum ama iliklerime kadar hissettiğim adını koyamadığım bir baskı hareket etmemi engelliyordu.

Sakin olun Hakan bey kızınızın durumu iyi lakin 2-3 gün yoğun bakımda durmasında fayda var. Babamın sinirle alıp-verdiği soluklarını duyabiliyordum.

Doktor eğer bir şey oldu da söylemiyorsan ölümlerden ölüm beğen. Evet babam konu ben olduğumda fazlaca kaba olabiliyordu. Haklıydı da kızı boktan bir sebepten dolayı ölüyordu

Her şey kontrol altında merak etmeyin ve kapının kapanma sesi duyuldu. Bir zaman sonra kapının tekrar açılma sesini duydum sandalyenin çekilmesiyle kim olabileceğini düşünmeye başladım.

Babam...Annem...Beril...Doktorlar

Her zaman soğuk olan ellerimin içine sıcacık bir avuç gelmesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

Özür dilerim seni koruyamadım meleğim daha önceden duyduğum ama şimdi bana uzak gelen çatallaşmış sesi duyduğum zaman şaşırdım. Kimdi bu

Avuç içlerimi okşuyor aynı zamanda da bir şeyler mırıldanıyordu, söylediği şeylere kulak vermeye çalıştım.

Beni duyuyorsun, hissediyorsun ama göremiyorsun. Sana yemin ederim meleğim kimse sana bir şey yapamayacak. Bundan sonra hep yanında olacağım. Sen ne kadar beni göremesen de... sonra dudaklarımda hissettiğim soğuk dudaklar.

Kapının açılmasıyla aniden geri çekildi. Doktorun bağırmasıyla gözlerim kendini zorlayarak açılmaya çalışıyordu.

 B.ben arkadaşıyım şimdide gidiyordum ve ayak sesleri. Doktorun kendi kendine sabır çeltiğini duymamla tebessüm etmeye çalıştım ve galiba yaptım da nerden mi anladım doktorun ciyaklamasıyla.

Hakan bey Sibel Hanım kızınızın uyanmaya başlıyor efendim ben profesörü çağırana kadar yanında durabilirsiniz. 

Her yer bulanıktı sonradan her şeyin görüntüsü netleşmeye başlamıştı sarhoş gibiydim hiç bir eklemlerim tutmuyordu.