Still The One (Completed)

#27 Time comes

Masaya akong kasama si Zion,  he's gentleman and very understanding.  Lalo pa't isang araw ay  nagulat nalang ako noong umattend siya sa sunday service sa church. 

I hope na maopen na ang puso niyang sarado sa Diyos.  Alam kung mahal siya ng Diyos,  kung hahayaan niya lang sana ang prisensya ng Diyos na maghari sa buhay niya.

And I think this is the start,  the start of everything into his life. 

At hindi lang iyon ang simula at huli dahil nasundan pa iyon ng ilang linggo hanggang sa isang araw..

"Mis hug,  how to become part of the music team? "

Sobra akong nagulat at natuwa sa sinabi niya.  Si Zion ba talaga ito?  Thank you Lord,  you really works in his life.  I hope maging rooted nga yong faith niya sa inyo..

"Bakit gusto mo ba? "

"Wala lang gusto ko lang ma-try,  parang ang saya lang masali sa grupo.. "

Ngumiti muna ako sa kanya bago magsalita.

"Syempre first na titignan mo sa sarili mo is your motive.  Kung gagawin mo ito para dakilain ang Diyos,  that you are sincerely dedicating it to him dahil if not,  and if your doing it to satisfy yourself,  you're not qualified.. "

Wika ko at tinapik ang balikat niya bago ako tumayo.. Nakaupo kasi kami dito sa likod ng kotse niya.

Tumayo din siya at sumunod sa paglalakad sa akin.

"I really want to do it,  not for myself but for   the God you believe in. "

Napatigil ako at hinarap siya.

"So you still doubted him? "

Hinawakan ni Zion ang magkabilang balikat ko at saka pinaharap sa likod ko at tinulak ako para maglakad ulit.

"You know what Miss hug,  everytime na umaatend ako sa church,  may kakaiba akong nararamdaman..parang may kakaiba akong saya na ngayon ko lang naramdaman, I felt loved and accepted.."

"That's the moving of the Holy Spirit,  I'm glad you feel him. "

"Him? "

Maang niyang tanong..

"Oo,  him.. Because God is a triumph God,  God the father the Creator,  God the Son,  it was Jesus Christ our Savior and God the Holy Spirit,  our counselor, we all have sinful nature so the Holy Spirit work is to guide us to do what is right..so the Holy Spirit is no other.."

"Oh.. "

He said. 

"Tell me more about Him miss hug.."

He said while he hold my wrist kaya napatigil ako. I face him and smile.

"Okay! "

I said happily. Ngumiti din siya at umiling.

"Why so beautiful miss hug.. "

I caught off guard with what he said.  Biglang nag-init ang mukha ko at nag-iwas ako ng tingin.  Nahablot ko din ang kamay kong hawak niya. 

"U-uwi na tayo.. "

Wika ko at pumasok na sa kotse niya.  Pumasok na ito sa loob at hinarap ako. 

"There's one more thing I believe in.
"

Pahayag nito.

"Ano naman yon? "

Pinilit kong magsound na normal yong boses ko,  kasi dahil sa tingin ko ay sasabog na yong puso ko sa saya.  Aaminin kong what he said ealier made me flutter.

"I start to believe that you're slowly falling for me.. "

Mas lalong namula yong mukha ko but syempre hindi ko pinahalata.

"Kapal! "

"See,  kahit anong gawin mo,  nagrereflect parin kung ano ang totoong nasa loob mo.. "

Wika nitong nakangisi,  umiling-iling nalang ako. Nagsimula narin siyang magdrive.

"Totoo Miss hug,  hindi mo ba talaga ako magugustuhan?  Kahit kunti lang? "

Sinuot ko yong headset ko at nagkunwaring hindi narinig ang sinabi ni Zion. I prefer to be silent about my feelings to him.  Mas mabuting ako lang ang nakakaalam nito. 

"Okay.. Sabi ko nga wala talaga.."

Narinig kong wika nito dahil mahina lang yong music ko. 

Wala na kaming imikan after non hanggang makarating kami sa tapat ng bahay. 

"Salamat. "

Wika ko at bumaba na pero bago ko buksan ang pintuan ng sasakyan niya ay narinig ko pa ang sinabi niya.

"I won't give up on you.. I promise..I will wait until you're already ready for my love.."

Nagbigay ito ng kakaibang tuwa sa puso ko.  I hope he can wait that long. I really hope.

I didn't answer,  binuksan ko na ang pintuan ng sasakyan niya at lumabas na.  Nagwave nalang ako ng kamay. He just smiles and then left.

Pumasok na din ako sa loob ng bahay. Naabutan ko si mama at papa na nagkakape sa sala.

Dali akong umupo sa pagitan nila at inagaw yong kape ni mama at humigop dito.

"Mmm,  sarap talaga ng timpla ni mama. "

Wika ko..

"Mas masarap sana kung magtipla ka din ng sayo.. "

"Mama naman,  sabi niyo bad ang magdamot.. "

Tumawa naman sila sa sinabi ko. 

"Hindi ba't mas mabuti kong pinaghihirapan.. "

Wika pa ni mama habang tumatawa. Pero imbes na magtimpla ay tinungga ko na yong natitirang kape niya. Tapos tumayo na ako hawak yong tasa ni mama.

"Sige ma,  pagtitipla na kita. "

At dumiretso na akong kusina. Narinig ko pang pinag-uusapan ako ni mama at papa sabay tawa. Umiling-iling nalang ako.

Habang nagtitimpla ako ay naalala ko nanaman yong sinabi ni Zion.  Iniisip ko lang din si Micah,  madalas ko siyang nakakausap sa chat.  Actually,  bumalik na yong dating Micah na kilala ko.  At mukhang nakaadjust na talaga siya doon. 

Until now,  hindi ko pa din alam kung kailan  ko pagbibigyan ang sarili ko na maging masaya o dapat ba na pabigyan ko ang sarili.

Buti na nga lang at nagring yong phone ko,  kaya dali kong kinuha ito sa bulsa ko.   Napangiti ako noong makita ang caller ID.

"Hello! "

***