Amferos

Hoofsdstuk 10

Ik storm het huis binnen en kijk gehaast om me heen. Ik storm naar mijn kamer toe om mijn tas in te pakken voor school. Waarom is het ook een kostschool, denk ik bij me zelf. Ik pak de belangrijke dingen in en ren naar beneden toe. De tas zet ik tegen de muur aan. Mijn moeder komt het huis binnen lopen en kijkt verbaasd naar mij. "Is er iets?" "Ja er is iets ja. Waarom hebben jullie niet verteld dat de school een kostschool is?" "Sorry lieverd dat wouden we je nog vertellen." "Oh ja wanneer dan?!" Roep ik boos. "Ga alsjeblieft even zitten."

"We wouden het je nog vertellen tot dat je gister niet meer thuis kwam. Waar was je?" "Ik heb een nieuwe kracht ontdekt en Wessel en Feline hebben me naar de heler gebracht omdat ik bewusteloos was. Het was de fauna kracht." "Oke dat is goed nieuws. De fauna kracht is erg zeldzaam maar een paar mensen hebben deze kracht."

"Maar inderdaad de school waar je naar toe gaat is een kostschool. Het is een kostschool omdat de docenten dan het best met de leerlingen om kunnen gaan en ze beter kunnen begeleiden als er iets mis gaat. Dus rust maar voor de laatste nacht even in dit bed." "Kom ik hier dan pas weer terug als ik van school ga?" "Nee je mag elke vakantie langs komen." Die woorden stellen me gerust.

"Mam ik ga naar buiten." Zeg ik als mijn moeder me alles heeft verteld. Ik heb behoefte aan wat buiten lucht. Ik stap de deur uit en een koele windvlaag komt me tegemoet. Ik sluit mijn ogen om te genieten van de zon.

Als ik even heb gelopen besluit ik naar het centrum te gaan om even in de leuke winkeltjes te kijken. Ik loop vrolijk naar het centrum als Feline naast me komt vliegen. "Geniet jij ook van het lekkere weer?" Vraagt ze me. "Ja het is heerlijk weer om buiten te zijn. Ga je mee naar het centrum?" Ze knikt heftig met mijn hoofd en blijft rustig naast me vliegen.

Als we in het centrum zijn is het drukte van jewelste. Overal vliegen of lopen feeën vrolijk over het reusachtige plein. Als Feline en ik in allerlei winkeltjes zijn geweest heb ik een mooi wit jurkje gescoord. Het heeft een paar steentjes en ziet er sprookjesachtig uit.

Als we het winkeltje naar buiten loop zie Fiery lopen. Ik pak Feline bij haar hand en trek haar mee naar Fiery. Fiery heeft het niet door en loopt rustig door. "Fiery!" Roep ik. Het meisje draait zich snel om en kijkt me verrast aan. "Hé Mayla en Flora."Zegt ze vrolijk.

"Genieten jullie ook zo van het weer?" Ik knik maar Feline blijft stil. "Jij zit toch ook op dezelfde school waar wij naar toe gaan?" Ze knikt en zucht "ja morgen de eerste schooldag." Ik draai me om en kijk naar Feline ze is stiller dan gewoonlijk, ik vertrouw het niet. "Is er iets?" Vraag ik Feline fluisterend. "Nee hoor" antwoord ze. "Geloof je het zelf?" "Fiery? Hoe oud ben eigenlijk?" "Ik ben 16 en jullie?" "Wij ook!" Roep ik enthousiast. Feline krijgt eindelijk een beetje een glimlach op haar gezicht. "Zullen we anders even naar mijn huis toe?" Vraag ik.

Ze stemmen allebei in en we lopen kletsend naar mijn huis toe. Ik klop op de deur en mijn moeder doet open. "Hee, ben je daar alweer?" "Ja ik wou Fiery ons huis laten zien. Dit is Fiery ik ga naast haar staan en glimlach naar haar. "Ik ben Mevrouw Carpenter maar noem me maar Asmae." "Ik ben Fiery." Ze schudden elkaar de hand en we lopen naar binnen toe. "Willen jullie wat te drinken?" Vraagt mijn moeder. We knikken allebei en we krijgen een heerlijk drankje. "Dus," zegt Fiery "jij bent de maanfee." Vraagt ze nieuwsgierig.

"Inderdaad alleen ik denk niet dat ik het kan." "Natuurlijk wel je moet in je zelf geloven." Zeggen Feline en Fiery tegelijkertijd. Ik moet lachen en ze glimlachen naar elkaar. Ik verslik me half in mijn drinken waardoor mijn lach half hikkend gaat klinken. Nu schieten ze allebei in de lach en is de ongemakkelijkheid weg. Als ze uitgelachen zijn slaat Feline me hard op mijn rug waardoor ik quasi boos gezicht naar haar kijk.

Als het drinken op is lopen we naar mijn kamer toe. "Ik ben zo benieuwd ik ben hier de afgelopen dagen geen 1 keer geweest."zegt Feline. Ook Fiery kijkt nieuwsgierig naar de grote houten witte deur. Als ik de deur open doe sprint Feline direct naar mijn bed toe en springt erop. "Goedgekeurd."zegt ze met een blij gezicht.

Als het bijna donker is en mijn moeder naar boven roept dat we gaan eten neem ik afscheid van mijn twee vriendinnen. Met een blij gezicht loop ik de keuken in. "Zo sinds wanneer ben jij zo vrolijk?" Zegt mijn vader. "Ik ben wel vaker blij hoor."zeg ik quasi beledigd. "Maar het was vandaag gewoon heel erg gezellig." Dan komt Daya de kamer binnen. "Wat heb jij vandaag gedaan?" Zeg ik vrolijk. "Ik was vandaag bij Silva, mijn beste vriendin." "Leuk, heb je zin in morgen?" "Mwa het is school dus eigenlijk niet." Onder het eten praten we over van alles en nog wat.

Als het eten op is gaan Daya en ik samen nog even naar haar kamer toe. Het is een licht gele kamer met een wit bed. Het tapijt is ook wit en super zacht. Ook heeft ze een mooi groot raam waar ze bij kan zitten. Het bureau is hetzelfde hout als het bed. "Wow het is hier ook al zo mooi!" Als ik verwonderd de kamer door kijk. "Vind ik ook"glimlacht Daya naar mij. "Ik heb ook het grootste deel van jou kamer uitgezocht want ja ouders..." ik lach en knik" ik snap je zij wouden het zeker veels te oubollig maken."

Ik loop naar mijn kamer toe en laat mezelf op mijn bed vallen. Ik sluit even mijn ogen en sta op om me klaar te maken. Als dat klaar is loop ik weer naar bed toe en kruip onder de dekens.

~
Ik sta alweer in een donker bos en hoor stemmen. Ik loop weer naar voren toe heel stil. De stem klinkt nog steeds zo kil en duister als eerst. Het klinkt nu alleen nog enger. "Maak je geen zorgen alles komt goed, als we winnen is de maanfee van mij." Zegt de stem opnieuw. Maar dit keer gaat het verder. Er vliegt naast me een kraai uit de bosjes. "Er is hier iemand, Lebi heeft iemand gezien ze kwam uit die bosjes." Verndari komt op het bosje af waar ik zit waardoor ik zijn gezicht beter kan zien. Ik duik verder weg in de bosje maar de blauwe ogen zijn me ik gevallen ze zijn zo helder en vel blauw.

••••••
Voor deze keer een langer hoofdstuk. Ik hoop dat jullie mijn boek leuk vinden. Als je iets hebt gezien wat ik kan verbeteren laat het me weten. Stem= lief♥️

-xx- Maaike♥️