Amferos

Hoofdstuk 9

P.o.v Mayla
Nog steeds kijken de groene ogen me onderzoekend aan. "Mayla!" Hoor ik Feline op de achtergronden schreeuwen. De groene ogen gaan aan de kant waarna de groene ogen van Feline me vrolijk aankijken. "Ik laat jullie wel even alleen." Zegt de onbekende man en hij loopt de kamer uit. "Wat is er gebeurd?" Vraag ik nog een beetje duizelig "Je was bewusteloos gevallen nadat je in de ogen van een wolf keek. De heler zegt dat je de kracht van de fauna nu hebt en dat het dier de wolf je beschermdier is." Zegt Wessel rustig. "Uyk..." herinner ik me. "Dat is zijn naam waar is hij? Ik moet naar hem toe!"

Ik wil direct uit bed springen maar Wessel houd me tegen. "Je mag niet weg, van de heler moet je hier nog één nacht blijven ter observatie." "Maar ik moet nu direct naar hem toe!" "Morgen oké?" "Feline en ik blijven bij je vannacht."

Het word al langzaam donker en iedereen gaat slapen. Maar ik kan niet slapen omdat ik naar Uyk toe moet. Dan hoor ik een zacht gegrom. Voorzichtig kijk ik door de donkere kamer om te zien of er iets te zien is. Als de kust veilig is stap ik uit bed. Ik word even duizelig maar al snel zie alles weer goed. Voorzichtig loop ik op mijn tenen naar het raam toe. Langzaam open ik de gordijnen waardoor er een straal maanlicht door in de kamer schijnt.

Plots verschijnen er twee glimmende gouden ogen. Ik deins verschrikt achteruit waardoor ik met mijn been tegen het bed stoot. Ik kan nog net mijn evenwicht houden voordat ik was gevallen. Ik stap voorzichtig terug naar het raam. "Uyk.." vraag ik zenuwachtig. Het grote beest knikt met zijn hoofd en loopt naar de voordeur toe. Ik sluip op mijn tenen naar de houten deur toe en laat Uyk binnen.

Ik zit hier nu een tijdje met Uyk op het bed te praten via onze gedachtes. Totdat ik moe word en ik ga slapen. Ik trek de dekens over me heen en Uyk gaat als een hond opgerold op bed liggen.

Als ik wakker word gemaakt uit een droomloze slaap weet ik niet meer waar ik ben. Dan zie ik Uyk op bet liggen en komen al mij herinneringen weer terug. Feline zit op de rand van mijn bed met glinsterende ogen. "Is er iets?" Vraag ik dan aan haar. Haar glimlach word groter "Is dit Uyk?" Vraagt ze en wijst naar de wolf die nog rustig ligt te slapen. Ik knik. "Hij is zo schattig en wollig!"

Uyk zijn hoofd schiet omhoog en kijkt geschrokken naar Feline. 'Wie is dat?' Vraagt hij me. 'Dat is mijn beste vriendin Feline oftewel Flora.'

Als Uyk me nog een paar vragen heeft gesteld over Feline en Wessel komt de onbekende oude man binnen. Hij loopt naar me toe en stelt zich voor. "Ik ben meneer Tervis de heler." "Mag ik alstublieft naar huis meneer? Ik heb morgen school." "Ik ga je nog even nakijken en als alles goed is mag je gaan."

Als hij me heeft onderzocht vertrekken we naar huis. "En heb je een beetje zin in school?" Vraagt Wessel me. "Ik weet het niet het lijkt me wel leuk." "Ja alleen het is een kostschool ." Mompelt Feline haast onverstaanbaar. "Het is een wat?!" Schreeuw ik iets te hard. Feline kijkt geschrokken naar me. "Je wist het nog niet?" Vraagt ze geschrokken.  "Nee dat wist ik inderdaad nog niet."

"Maar het is een kostschool?" "Ja inderdaad." Mengt Wessel zich weer met het gesprek. "Dus als ik daar heen ga zie ik mijn ouders amper?"