Murat evin ve yerinde aradığı karısını sessizce aramaya devam etti. Seslense daha kolaydı ama bütün aileyi meraka düşürmek birde dedeleri ile vakit geçiren çocuklarını başlarına tebelleş etmek istemiyordu. Nedendir bilinmez Murat ile Cemre ne zaman bir araya gelip iki çift laf etmeye dahi kalksa bütün ailenin dertleri deoreşiyor aslanları susmuyor , kimsede durmuyordu.
Murat , karısını sonunda önüne dizdigi 5den fazla biberona önündeki kutudan ölçerek toz halinde birşeyler koyuyordu. Kapının pervazından onu izleyen Murat ellerini göğsünde birleştirmiş işinin bitmesini bekliyordu karısını ocakta kaynayan çaydanlığı alarak termosa boşaltırken onun dikkatli hareketlerini izledi. Aslında bunu kızlara da yaptıra bilirdi. Ama kendi adamlarının işlerini kendi yapmayı seviyordu. Tıpkı Murat'ın işlerini kendi yaptığı gibi aslan parçalarının işlerine titizlikle kendi yapıyordu.
Sonunda işi biten Cemre , arkasını döndüğün de sıçrayarak irkildi. "ah ! Murat , korkuttun beni ." diyerek yüzüne masumca baktı.
sessizce yanına sokularak kendine çektiği kadını kollarının arasına alarak "korkutmamak için uğraşıyordum , halbuki ."
hafif eğilerek fısıltı şeklinde söylediği sözler Cemre'nin yutkunmasına sebep oldu.
"zaten !"diyip sustu cemre , tuttu söyleyeceği cümleleri aralarına böyle kırgın duvarlak örmek istemiyordu. zaten hep iyi şeyler yapmak isterken kötü şeylere sebep oluyorsun diyemezdi. Murat'ın kararı ile Yaren'in üzerine kuma geldiğini duymuştu Cemre . ortada kendi çocukları mevzu bahis olsada Yaren içinde içi acıyordu. Davut gibi karaktersiz bir adamın karısı olmak hiç bir iyi kadına zulüm olmamalıydı.
Murat öylece bakarken "zaten, ne ?" diyerek boyun boşluğuna kadar eğilerek durdu.
Cemre kolları ile kendini itmeye çalışan karısını daha çok sıktı ve dudaklarını aralayarak boynuna gerdanına bastırdı.
Cemre telaşla "ne yapıyorsun ? Allah aşkına ." diyerek kısık çıkmasına özen gösterdiği sesle hâlâ üzerine abanan adamı geri itmeye çalışıyordu.
Murat "Karıma aşık oluyorum." diye gözlerini kırpmadan bir kerede söyledi.
Cemre , gözlerini açmış bir şekilde donmuş gibi hareketsizce kalmıştı Murat'ın kollarının arasında öylece kalakalmıştı. Cemre'nin şaşkınlığı fark eden Murat tebessüm edince.
Cemre ," mecburi bir aşk mı? nede olsa iki tane çocuk var ortada bu kadın benim başımdan gitmiyor. bari ona aşık olayım ! mı? dedin, Murat ağa."diyerek gözlerine her an ağlamaya hazır gözlerle ile baktı.
Mavi gözleri sabah yağmuruna teslim olmak için hazır bekleyen güneş vurmuş su gibi parlıyordu.
"kısmen !" diyerek daha çok sardı karsını Cemre "anlıyorum ."derken başını eğerken olumlu anlamda sallıyordu.Kocasının kollarında çıkmak için bir hamle yaptığım da Murat hiç zorlanmdan bıraktı. Cemre sessizce hazırladığı eşyalara yöneldiğinde Murat "benimle gel , "dediğinde geri dönen cemre 'nin yüzündeki asıklığı fark etti.
soru soran bakışlar atan cemre dili kesilmiş gibi konuşmuyordu. fısıltı şeklinde "nereye ?" diye mırıldandığın da ;
" iş için bir kaç günlüğüne Kayseri ye gideceğim. sende gel ."
"çocukları burada yalnız bırakamam sen Allah'ın izni ile git gel biz seni bekleriz ."dedi
yüzündeki gülümsemeyi gören Murat kendine esaslı bir küfür savurarak kadını tuttuğu gibi kendine çekerek dudaklarına kapandı . azıcık sinrlendirip karısı ile uğraşmak istemişti. Ama karısı her bir duruşu ile onu bertaraf etmişti. onu kırmasına rağmen gülümseyerek Hayır duası bile yapıyordu. Nefes almak için açılan dudaklar "yapmaa!"diye sessizce fısıldayınca Murat "ben seni aslanlanrımdan ayrı hiç düşünmedim sen demek onlar ile bir bütün demek. Ben demek sizinle bir bütün demek Cemre "derken parmakları yüzündeki saçları geri iterek yüzünü okşuyordu. Cemre daha da duygulu bir şekilde Murat'a bakarken gizli bir hazineyi keşfetmiş gibi içi içine sığmıyor inanamıyordu. Bu konuşan onun gönlünü almaya çalışan Murat mıydı?
