Ateşin Kızı

34.Bölüm

Sonra çıkıyorsun dışarı, bakıyorsun Güneş hala tepede. Bir cigara yakıyorsun ve yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun: "Napalım, kısmet değilmiş..."  Sabahattin ALİ 

UÇAK

Bebeğinin ağlamasına dayanamayan Ezgi onu son defa beslemek istedi biliyordu babası o acıdan kavrulana kadar bebeğini bir daha ona göstermeyecekti bu güzel kızıyla son temasıydı belkide

"lütfen onu bana verin karnı acıkmıştır" 

Arif'e bakıyordu Arif kararsızdı ancak uçaktan da bir yerlere kaçacak halleri yoktu ya Cemre'yi kucağında tutan adama bebeği vermesi için işaret etti. Bebeğini kucağına aldığında gözleri doldu

"arka tarafa geçip onu emzirmek istiyorum" Arif kabul etti.

Bebeğini alarak içeri geçti Cemre annesinin kokusunu alınca aranmaya başlamıştı bile çoktan üzerindeki elbisenin bağını çıkarıp sütten şişmiş göğsünü bebeğinin daha iyi emebilmesi için tuttu ve bebek memeyle buluşunca hızla emmeye başladı Ezgi bebeğini izliyordu

"güzel bebeğim beni sakın unutma tamam mı anneni sakın unutma çünkü annen seni çok özleyecek sevgilim" başını hafifçe eğdi bebeğini kokladı

"sen çok güzel kokuyorsun bebeğim sakın annene kızma tamam mı seni terk etmiyorum bizimkisi biraz da zorunluluktan ama iyi olacağız birgün mutla bizde iyi olacağız"

İstanbul /klinik

Cihan birazdan kızının geleceğini bildiği için direk hastaneye geçmişti burası özel hastaların kaldığı  bir yerdi ve zengin ailelerin problemli çocuklarının 2.adresi denilebilirdi. Bu gizli yerde ancak 20 hasta tedavi edilebiliyordu Ezgi'nin yeri diğerlerinden de ayrı olacaktı onun kimseyle temas halinde olmasını istemiyordu bir daha avuçlarından kayıp gitmesine tahammülü yoktu.

Hastanenin başhekimiyle beraber Ezgi'nin kalacağı katı gördü

"buraya hiçbir ziyaretçi girmeyecek bizim izin verdiklerimiz dışında onu kimsenin ulaşmasını istemiyorum ve eğer ona bir şey olursa yada istemediğim bir şeyle karşılaşırsam senin için iyi olmaz doktor"

Doktor "aman efendim biliyorsun hastanemiz en güvenilir yerlerden bir tanesidir, güvenlik önlemleri çok sıkıdır, sakın endişelenmeyin"

"Arif'in gözetiminde olacak zaten her şey onun talimatlarını asla çiğnemeyeceksiniz"

"Anlaşıldı efendim"

İstanbul/ofis

Ali içeri girdiğinde Fırat bir iş için Amerika'lı ortaklarıyla konuşuyordu eliyle geçip oturmasını işaret etti. Telefon görüşmesini bir an evvel sonlandırmak istiyordu ama ortağı buna pekte sıcak bakmıyordu yaklaşık 15 dakika daha görüştükten sonra görüşmeyi sonlandırdı.

Ali'nin gözlerinin içine bakıyordu

"eee birşeyler bulabildin mi Ali konuşsana"

"evet buldum Ezgi şu an babasının özel uçağıyla İstanbul'a geliyor bebeği de yanında ama adam onunla gelmemiş İstanbul'da nerede tutulacağı hakkında ise hiçbir fikrim yok Kara holdingte ki adamımızda bir şey öğrenememiş çok yakın adamları dışında bu konuyu hiç kimseyle konuşmamış zaten binayı da apar topar terk etmiş Cihan her halde kızını karşılamaya gitti. Ha birde unutmadan doğum belgesinin bir kopyasına ulaştım"

 elindeki kağıdı uzattı baba adı İlyas Kardelen olarak geçiyor."

"emin misin" Ali elindeki kağıdı uzattı