Memories || h.s.

Κεφαλαιο 4

Έχει παει 7:30 το απογευμα και ξεκιναω να κανω μπανιο γιατι τα μαλλια μου ειναι χαλια.

Τελειώνω το μπάνιο, τα στεγνώνω και αρχίζω να τα κανω μπουκλες. Μόλις τελειώνω βαζω λιγο eye-liner, μασκαρα και ενα σκούρο κόκκινο κραγιόν για να κάνει αντίθεση με το φόρεμα.

Εχει παει ήδη 8:30 και βάζω το φόρεμα μου, βγάζω τα μαυρα μου τακούνια απο την ντουλαπα και τα φοραω. Πηγαίνω στο καθιστικό και περιμένω την Μαίρη να ερθει. Εχει παει 8:45 και ακούγεται ο ηχος από το κουδούνι του διαμερίσματος μου και παω να ανοιξω την πορτα.

Η Μαίρη εχει ισιωσει τα μαλλια της και εχει βαφτεί ελαχιστα το φορεμα που αγορασαμε το πρωι της παει τελεια επάνω της και το εχει συσυνδυάσει με ενα μαυρο τσαντακι και μαυρα τακουνια.

Την χαιρετάω με ενα χαμογελο και της λεω να περάσει μεσα.

"Σου παει πολύ αυτο το φόρεμα!" λεει η Μαίρη με θαυμασμό, αλλά εγω δεν πιανω μια μπροστα της. Ειναι πανεμορφη!

"Ευχαριστω πολυ και εσυ εισαι πανεμορφη! Παμε;"

"Ναι." Περνω την τσαντα μου και βγαινουμε απο το σπιτι. Εκεινη την ωρα βγαινει και ο Χαρρυ.

Τυχη και αυτη ομως συνεχεια...

"Γεια σου Χαρρυ! Στο παρτυ πας;" ρωταει η Ελενα με εναν αναστεναγμο.

"Ναι, εσυ;" της αποκρινεται

"Ναι, παω μαζι με την Καθριν..."

Ο Χαρρυ να ρωταει "εσυ" την Μαιρη...πρωτη φορα μαλλον μονο σε εμενα ειναι αγενης τελικα...αλλα την Μαιρη την ξερει χρονια.

Ο Χαρρυ φοραει ενα μαυρο πουκάμισο και το συνηθισμένο του μαυρο τζιν.

"Ωραια, τα λεμε τοτε εκει." της απανταει με ενα μισο χαμόγελο και κοιτάει λιγο πισω εμενα, τα ματια του να γυαλίζουν πράσινα.
Πρώτη φορά είχα την ευκαιρία να τα παρατηρήσω... ειναι μαγευτικά θα έλεγα.

Μαλλον αποφευγει να μου μιλησει... και αυτό με εκνευρίζει.

Εγώ με την Μαιρη μπαινουμε στο ασανσέρ και μετα παμε στο παρτυ με το αυτοκίνητο της.

Σε ολη την διαδρομη μιλαμε για τον καιρο και το ποσο κίνηση εχει στην Νεα Υορκη. Η Μαίρη παρκάρει το αυτοκίνητο σε μια μονοκατοικία με ενα τεραστο κηπο και παρκινγκ το οποίο είναι ήδη σχεδόν γεμάτο. Η δυνατη μουσικη ακουγεται μεσα απο το σπιτι.

Μπαινουμε μεσα στο σπιτι και παρα πολλα ατομα βρισκονται μεσα και χορευουν με τον ρυθμο της μουσικης. Κάποια μεθυσμένα και κάποια υπο την εμπειρία ναρκωτικών. Ποτε δεν εχω παει σε παρτυ με τοσο πολυ κόσμο!

"Εχει πολυ κόσμο!" λεω εγώ και αυτη την στιγμη θελω να χτυπησω τον εαυτο μου με τέτοια ηλιθιοτητα που ειπα, και φυσικά θα εχει κοσμο, φοιτητικό πάρτυ είναι...

"Θα το συνηθίσεις...Παμε να βρουμε την Έλενα." Με πιανει απο το χερι και με οδηγεί στην κουζινα.

Εκεί βρίσκεται η Ελενα μαζι με αλλα 3 κοριτσια. Τις εχω ξαναδεί νομιζω στο πανεπιστήμιο...

"Ηρθατε επιτέλους! "μας λεει χαμογελοντας "Καθριν να σου συστήσω απο εδω η Στέισι, η Τζούντι και η Σαμάνθα..."

"Χαίρω πολύ" τους λεω με ενα χαμογελο μου χαμογελάνε και εκείνες και μετα αρχίζουν να συζητανε.

Η Στέισι εχει καστανοκοκκινα μαλλια και φοραει μια μπλε μπλουζα και μια κοντη φουστα. Η Τζουντι ειναι ξανθια με εντονο βάψιμο και φοράειενα πολυ κοντο φορεμα και η Σαμάνθα εχει κοκκινα μαλλια και φοραει μια στραπλες μπλούζα και πολυ κοντη φουστα.

"Μην ανησυχείς ουτε και εγω τις συμπαθω" μου λεει η Ελενα στο αυτι λες και ήξερε τι σκεφτομαι. Δεν τις συμπαθώ.

"Πάμε μέσα." Μας λεει η Ελενα και εμεις την ακολουθουμε. Μπαινει μεσα σε ενα τεραστιο καθιστικο. Ο καναπες ειναι αδειος και πηγαινουμε και καθόμαστε εκει.

Δεν εχω δει ακομα τον Ναιαλ και αυτο με ανακουφίζει. Τουλάχιστον για την ωρα.

Μεσα απο το πλήθος ξεχωρίζω τα μαυρα μαλλια του Ζέιν να ερχεται προς το μερος μας.

"Ερχεται η αγάπη σου" Λεει η Έλενα με γέλιο στην Μαίρη και ενα χαμογελο εξαπλώνεται στο πρόσωπο της Μαίρης. Πρεπει να ειναι τρελά κολλημένη.

"Γεια σας κορίτσια!" Μας χερεταει και καθεται στο μπρατσο του καναπε διπλα απο την Μαιρη παίρνοντας την αγγαλια.

Εχουν προχωρήσει την σχεση τους και ειμαι χαρουμενη γι'αυτό, ελπίζω και η Ελενα να κανει κατι σήμερα με τον Λούις. Κατι ψιθυρίζει η Ζέιν στην Μαιρη και η Μαιρη χαμογελάει. 

"Κορίτσια εμεις παμε λιγο επανω.." μας λεει η Μαίρη με πονηρο υφος.

"Αν θελετε τα υπολοιπα αγόρια ειναι πισω στον κηπο," μας ενημερωνει ο Ζέιν και σηκονωνται απο τον καναπέ.

"Καλα να περάσετε!" τους ευχομαι, χαμογελάνε και οι δυο και εξαφανίζονται μέσα στο πλήθος.

"Πάμε στον κηπο μαζι με τους αλλους;" μου προτείνει η Έλενα

"Δεν νομίζω πως ειναι καλη ιδεα..." δεν θελω να παω γιατι ξερω οτι σίγουρα θα ειναι ο Νάιαλ και δεν θελω να μου χαλασει η βραδιά... Αν και εχω κακο προαισθημα.

"Ελα, γιατι; Θελω να μιλήσω στον Λούις..."

"Ναι αλλά εγω δεν θελω να πεσω πανω στον Νάιαλ..."

"Έλα, δεν πειράζει...Μην του δινεις σημασία..."

"Πφφ! Καλα οκ πάμε! Αλλα μονο και μόνο για να μιλήσειςωστον Λούις..." λεω αγανακτισμένη και της κανω την χάρη.