Chapter 10

60 1 0
                                    

Dane's POV

ITS already quarter to eight when we went up to change our clothes. I can't contain this happiness that I am feeling. I have proven that love at first sight really exist.

It was an unmeasurable awe when I first laid my eyes on this girl. There were sadness in her eyes but I admit that she is stunningly beautiful. Her lips are so inviting and her laugh is an immense tickle inside me.

She is amazing and I can no longer wait to call her mine, officially and exclusively.

I promise not to hurt you baby girl. I will love you more than anyone could.

"Where do you want to eat?" I asked with a smile drawn to my face.

"Hindi ka ba nangangawit kakangiti?" tignan mo 'tong babaeng 'to.

Kumunot ang noo ko. "Why?"

She laughed. Ughhh. Let me hug you girl. Damn! "Halika nga dito!" I said while hugging her from her back. "Bakit mo ko inaasar?" I asked while frowning.

Hinilamos niya ang kanyang palad sa mukha ko. Tsss!

"Ano ka ba? Hahaha. Nagtatanong lang eh." she said while pouting her damn red lips!

"Siguro hindi ka masaya." pagdadrama ko. Ba naman kasi tong babaeng to. Lakas makabasag ng moment eh.

"Anong hindi masaya?" this time, she faced herself in front of me. She cupped my face. Puno ng tanong ang mga mata niya.

"Napilitan ka lang ba?" I asked her.

"Napilitan saan?" She asked curiously.

"Dito, sa ganitong setup. I know nanliligaw pa lang ako pero para na tayong may relasyon." Saad ko. "Sabihin mo kung masyado akong mabilis... I will understand. I need to." sabi ko na parang bata. Damn! Why am I feeling this? Bakit ako nasasaktan? Ano bang mahika ang meron 'tong babaeng 'to at ganito ang naging tama ko.

"Hindi. Hindi yun ganon. Hehe." Pilit niyang tawa.

Bumitaw siya at umupo sa sofa. So confirmed? Napilitan lang siya? Tss. Parang may nagtatambol sa dibdib ko ah.

"Eh ano pala? Bakit pakiramdam ko hindi ka lang maka hindi sa akin. Bakit pakiramdam ko ginagawa mo lang 'to para makatakas ka kay Kenzo?" Malumanay pero punong puno ng lungkot kong tanong sa kanya.

She looked straight to my eyes with her blank face. Walang nagsasalita samin. Diretso siyang naka tingin sa mga mata ko. Parang nangungusap ang mga titig niya na hindi ko mahulaan. Hindi ko mabasa ang emosyon na nasa mga mata niya.

"Ah, so ganyan LANG pala ang tingin mo sa akin" walang emosyon na tugon niya na parang anytime maghuhurmentado na lang bigla.

Pigil na pigil ang emosyon niya. Kinocontrol ang sarili sa pamamagitan ng pag buntong hininga.

"Hindi ako ganon klaseng babae. Kung ayaw ko ay sasabihin ko sayo. Hindi ako plastic. Hindi ako mapagpanggap at lalong hindi ako manggagamit!" Sigaw niya sa akin. Pumatak ang luha niya. Nataranta ako.

Kakapangako ko lang sakanya kanina.

"I'm sorry." yun lang ang nasabi ko. Tch. Bakit mo ba kasi nasabi yan Dane?

"Pumayag na nga ako sa mga pahalik halik mo kanina sa pool tapos ganyan iisipin mo sa akin?" Nakanguso niyang sabi. Hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko. Natatawa ako sa itsura niya.

Bigla naman ako nakaramdam ng hiya. Oo nga naman... ang intense ng halikan namin kanina.

==========

9PM ng makababa kami ng hotel. Sa labas na lang daw kami kumain she said. I held my entire world on the way to the parking lot.

One True Love R18 (ON GOING)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt