-
Halos maubos na ang pasensya samin ni Euphy habang nasa bahay kami nya.
Pero sa totoo lang nang magpaalam na kami sakanya para umalis na, ayaw naman na tuloy kaming paalisin ng babae.
"Sige na nga. Hindi ko na kayo pipigilan." Sabi nya.
"Haha, salamat Euphy sa oras." Sabi ko naman.
"Oo, grabe kayo, hindi pa nga kayo kasal sobra na kayo kung maglampungan paano pa kaya kung mag-asawa na kayo. Hay jusko nakakabaliw kayo."
Si Erik naman tahimik lang sa tabi ko.
"Euphy tama na, hindi na natutuwa si Erik oh." Sabi ko.
"Oops. Sorry po." Biro pa ni Euphy.
"No- no, ayos lang." Agad namang sagot ni Erik.
At pagkatapos tuluyan na kaming nagpaalam sakanya.
Habang nasa kotse si Erik naman naka ngisi parin.
"Nasiraan ka na ba ng ulo?"
At sa halip mas lalo pa tuloy siyang natuwa.
*sigh*
"Sarah next time please huwag mong gawin sakin yon. Specially in the presence of others." Bigla nyang sabi.
Oh, ang alin? Yung kanina?
"Bakit hindi?"
"W-well ayos lang naman sakin. B-ut— ahh god. I'm losing my good confident image infront of others. I think its not just right."
*laughs*
"Sarah huwag mo kong tawanan."
"Gosh Erik, nakakatawa ka kasi eh!"
Losing his good confident image? Pfft! Haha.
"Whatever." He just shrugged.
Oops. I don't mean to tease that much.
"Okey, you can count on me with that." Sabi ko.
Pero hindi parin ako pinansin ng mokong.
"Ahh geez Erik, seryoso ko. Sorry na."
Tapos tumingin lang siya sakin sandali.
Okey fine. I'll let you off with that.
Kaya nanahimik nalang din ako.
But then hindi nagtagal nagsalita na ulit siya.
"So, wala ka na bang ibang pupuntahan?" Tanong nya.
"Hmm."
Wait. Come to think of it, nasabi ko na sa matalik kong kaibigan ang tungkol sa engagement ko pero sa taong nag-alaga sakin noong bata pa ko hindi pa.
"Erik, bakit hindi tayo pumunta sa bahay ni Lola. Gusto kong makita si Aling Lorna." Sabi ko.
"Aling Lorna?"
"Oo, yung matagal nang namamahala sa bahay na yon simula bata pa ko. Para na rin siyang pangalawa kong ina." Masayang tugon ko sakanya.
"Kung ganon sige." Agad nya namang sagot.
Kaya doon nga muna kami pumunta ni Erik.
*phone rings*
Agad naman akong napatingin kay Erik.
His phone was ringing.
At agad naman nyang sinagot.
"Hello Chad, bakit?"
YOU ARE READING
MFSBI II: Eyes Of Life
RomanceBook 2 of My Five Stepbrothers and I Sa loob ng pitong taon marami nang pwedeng pagdaanan ang isang tao na makapagbabago sakanya at mga pagsubok na kailangang niyang lampasan. But what If, in order to accomplish and get through this challenges she h...
