Lucas Anthon Moretti (MAFIA BOSS)

Silence & emotions

NINA

Tulala ako habang nasa tabi ko si Lucas at bumabyahe papunta sa hospital.

Narinig kong tumunog ang cellphone nya at sinagot nito iyon. Nahinuha kong importante kung ano man ang sinasabi ng kung sino sa kabila ng tawag.

Naramdaman ko ang pagtuwid ng upo nito, at sa peripheral vision ko ay nakita kong sinulyapan ako jito habang mataman paring nakikinig sa taong kausap sa aparato.

Hindi kona nakitang kasama namin si Calvin na sumakay sa isa sa mga sasakyan na pinasunod ni Lucas. Pinagkibit balikat ko nalamang iyon.

I'm loss....

Nawawala ang mama ko,

dinukot ng kung sino.. sa maigsing pagsasalita ng Kung sino kanina saakin sa telepono ay inimporma rin ako nito kung saang hospital naroroon ang nga nakababatang pinsan at ang pagkawala ng ina...

Bakit?.. hindi ko alam..

Hindi ko alam kung ano pa ang mararamdaman ko.

Hindi kona alam kung ano ba ang nangyayari. Tila ba sunod sunod na unos ang nangyayari sa Buhay ko ngayon.

Puno ng pag aalala ang puso ko at nasasaktan akong wala akong masandalan nino man, kahit napa ang lalaking dipa lang ang layo sa kinauupuan ko.

Kanina ay binuhat ako ni Lucas ng matapos kong sagutin ang tawag,  para kasi akong namanhid, na kahit ang pananakit ng katawan ko ay hindi kona maramdaman.. hinila ako sa isang malalim na pag iisip..

"Okay..investigate more"

Nahimigan kong sabi ni Lucas bago ibinaba ang aparato.

"We are almost in the hospital.. you still dont let me know who call you and what did they tell you?"

Oo. Hindi ko sinabi sakanya.. bukod kasi sa pagkatulala ay natatakot ako sa presensya nya.. natatakot ako na hindi ako nito paniwalaan at saktan muli.

Nagpapasalamat nalamang ako ng sabihin ko ang pangalan ng hospital ay mabilis din itong kumilos. Nais sana nitong gamutin muna ang mga pinsala ko ngunit tumanggi na ako at nagpumilit umalis, hindi ito pumayag ngunit nakumbinsi ko itong magpalit nalamang ako ng damit upang matakpan ang mga galos at pasang natamo.

"Talk Nina.. talk... your silence will lead us to nothing" nagbuntong hininga ito bago dinugtungan ang salita " il tuo silenzio mi sta uccidendo"  (your silence is killing me)

Napabaling ang tingin ko sakanya at sa pagod na mata ay nakita ko ang hitsura nito.

He still cold and stares blank, but I feel his relief after Calvin and him talk in their language awhile ago..relieft from what.  Hindi ko Alan.  And now He looks frustrated.. tired and problematic.

Umusad ito papunta saakin.

And I cannot stop my reflex to back off.

Kusang gumalaw ang katawan ko para lumayo sakanya at magsumiksit sa sulok ng sasakyan habang nakatingin ng bahagya sakanya..just enough for me to see his reaction.

He had hurted me awhile ago. That's what's fresh on my mind.

Nakita ko kung papaano nito ikinuyom ang mga kamay at magkulay puti sa sobrang pagkuyom ng mga ito. Before he cussed.

I gulp.

I think he is mad. Again..

"N-nawawala ang m-mama ko" bigla kong naibulalas..may nginig"at...a-at nasa h-hospital ang mga...ang mga n-nakababata kong p-pinsan.. yon ang s-s-abi ng taong na nakausap ko k-anina sa telepono.. s-sa hospital nalang daw sasabihin nito ang buong detalye. " sabay bawi ng tingin dito.