Lucas Anthon Moretti (MAFIA BOSS)

11-28-16

----------
Nina's POV

Hindi ko alam bat umiiyak parin ako hanggang ngayon,nakatulog ako muli kanikanina lamang at muling nagising para umiyak, hindi ko alam kung anong oras na, kung kailan pa ako umiiyak, its just that my fragile heart cannot cope to what happen to me last night, ang muntik ko ng pagkagahasan at pagkamatay lalo na ang pagkasaksi ko sa pagkamatay ng isang kabaro ko. I have never witnessed something cruel like that specially againt women and I never imagine that I will.

Pinilit ko pigilin ang paghikbi ng may mauligan akong nag uusap sa labas ng silid, ganun pa man ay dirediretso  parin ang tulo ng luha ko habang nakatalikod mula sa pinto.

Ng marinig ko ang pagpihit ng seradura ay otomatiko kong pinunasan ang mga luha at pinakiramdaman ang pumasok.

Nanuot ang amoy na iyon sa paligid.

Its him.

He has the most hipnotizing perfume for me.

Lucas.

Hindi ko man marinig ang paghakbang nya na napaka-kalkulado ay alam kong papalapit sya saakin, ramdam ko mula sa likod ang init ng presensya nya.

"Nina"

Napaigtad ako ng kaunti ng marinig ko ang pangalan.

At hindi ko alam kung bakit kusang gumalaw ng dahan dahan ang katawan ko paharap sakanya.

Our eyes met.
Mine is puffy and red  from crying.
His was... blank. Emotionless. His usual facade.

" You've been crying for 3hrs. Now Nina, you should stop"

Tinitigan ko lang sya ng maigi, at kumawala ang isang mahinang hikbi ng manuot sakin ang blangko nyang ekspresyo, i dont need this side of him now.

Pero saglit akong natigilan ng makita ko kung papaano dumaan ang ibang emosyon sa mata nya. At gaya ng dati ay aakalain nino man na isa lamang iyong ilusyon, pero sigurado ako, i saw concern and confusion?

"A-ayaw tumigil ng luha ko Lucas, e-everything that happen last n-night... is very n-new to me....s-someone tried to violate me, sinaktan nila ako L-lucas, a-and... and.. i s-saw them kill someone... so im sorry, im sorry dahil ayaw huminto talaga ng mga luha ko" paputol putol kong sabi habang nakayuko at pilit na pinupunasan ang mga luha. I think i sounds like a frog now dahil narin sa malat na boses bunsod ng pag iyak sa mahabang oras.

Wala akong narinig na tugon mula sakanya pero nakita ko ang dalawang sapatos nya habang ako ay nakayuko at sya ay tinawid ang ilang hakbang na distanya namin.

"Cara...."

Nagitla ako ng maramdaman ko ang pagpalibot ng kamay nya sa ulo ko at pagdikit sa katawan nya saakin. At ilang sigundo pa ay Naramdaman ko ang pag-uklo nya at pagbuhat sa akin mula sa kama.

Dya ay naglakad papunta sa upuan sa teresa ng silid. At doon ay umupo sya ng marahan kasama ako at habang kalong.

Nagulat man ako ngunit dagli lamang dahil mas nangibabaw ang init ng katawan nya, his manly scent, his hard and strong torso at higit sa lahat ang pagdikit ng labi nya sa ulo ko.

A comforting kiss and affectionate one. Somehow it helps me to calm a little bit but not enought to make my tears fall.

And again i started to cry.

Umiyak ako at sa bawat hikbi ay inilabas kona lahat, habang isinubsob ko ang mukha sa gilid ng kanyang leeg.

His manly scent helps me calm in a way.

No one talk.

At hikbi ko lamang ang naririnig sa buong paligid sa loob ng ilang minuto.

"Stop crying now Cara.. im not a pro in this, i dont even know why i dont wanna see you like this, so do me a favor, stop crying por favor" 
Its demanding, and frustrating tone of command but there is also the gentleness in it that touches me.

Then suddenly my tears stop. Iniangat ko ang mukhang nakasubsob mula sa leeg nya at tinitigan sya ng mataman.

Ngunit nanatiling Nakataligilid ang mukha nya saakin kung kayat hindi ko makita ang reaksyon nya pati na ng mata nya, i actually find a way to deciper what he really feels when i saw his violet orbes.

"Now Nina, tell me what happen, tell me what really happen last night, that man who do that to you is not an ordinary person, what did you put yourself to?"

Nanigas ako sa tanong nyang iyon, at kusang dumaloy ang boses ni Lara, ang babaeng nakilala ko lang rin kagabi pero napakalaking pasanin ang inatas sakin.. dont trust anyone but that person. Dont trust....

Ibinaling ni Lucas ang mukha saakin at tinitigan ako, siguro dahil sa pagkaumid ko at hindi pagsagot.

Sinalubong ko ang mga titig nya na nang uusig para lamang magbabada ng tingin,hindi ko kaya, kahit gaano pa man ako katiwala at gaan ng loob sakanya ay hindi ko parin sya kayang paagkatiwalaan sa misyon na ibinigay saakin ni Lara lalo na't ipinag diinan nito kung gaano kahalaga ang dapat kong gawin, kung gaano karami ang matutulungan ng magiging resulta ng misyong iyon na hanggang ngayon ay hindi ko parin alam kung papaano sisimulan.

" You still don't know how to answer quetions Ms.Nina Clarisse Laus" maydiin at maotoridad nitong sabi dahilan para mapahigpit ang hawak ko saking damit na para bang ang buhay ko ay nakasalalay doon.

" I-im sorry, b-but,but I dont want to talk about it anymore, n-not now please" lakas loob kong sagot. Kahit hindi ko rin alam kung kailan mabubunyag koba sakanya ang mga nangyari.

"No, I need to know, appositamente che uccido qualcuno del gruppo mafia russa a causa di voi (specially that I kill someone from the russian mafia group because of you),things will might be serious"  if russians know it, this will cause a war, gusto sanang idagdag ni Lucas ngunit hindi nito maatim na sabihin iyon sa dalaga. Lalo itong matatakot at mag-aalala.

"Please, just please Lucas, i dont want to talk abou it, hindi kopa kaya" at hindi pwede. Bukod pa sa natatakot akong madamay sya sa kinasangkutan ko. Alam ko, hindi lang basta basta ang pinapagawa ni Lara, at kung sa nangyari lang kagabi ay nabanaag akong may kasama itong panganib.

Tinitigan ko sya ng may pagsusumamo.

Iniiwas nito ang tingin at tumingin sa labas at humugot ng malalim na hinga, na para bang maiibsan noon ang nararamdamang matinding emosyon.

" I dont know whats with you Nina, but I have this feeling that your starting to have a hold on me and wrap me in those 2 soft hands of yours"

Idinampi nya ang isa nyang daliri sa labi ko ng magsasalita sana ako.

"Lets stay like this Cara, I'll let you pass for now, but we are not yet done, we are not..."

-------------------
12/12/16

UD.