Lucas Anthon Moretti (MAFIA BOSS)

No escape

NINA

Aray..

Impit kong sigaw sa isip at mumunting ungol ang kumawala sa labi ko.

Ang sakit ng ulo ko, para itong binibiyak, at ang bigat ng katawan ko.

Hindi ko alam kung ano ang nangyayari,

Ngunit may mga naririnig akong nagsasalita, mga bulong mula sa ilang katao, mga nag uusap sa paligid ko. Hindi ko maintindihan kung ano ang tapiko nila,bukod ba sa may pagkakataong para bang ibang lenggwahe ang gamit nila.

Pamilyar ang dalawang boses saakin, ang iba ay hindi kona kilala.

Sinubukan kong buksan ang mga mata ngunit nabigo lamang ako, ni maitaas ang mga kamay ay hindi ko magawa. Ano ba ang nangyayari? Pinipilit kong magsalita ngunit ungol lamang ang lumalabas sa labi ko.

Gusto kong bumangon!

"Shhhh....." suddenly I heared someone say, at sumunod doon ang bahagyang paghaplos ng kung sino sa buhok ko, caressing it as if telling me that its fine,everything is fine.

Doon ko nainuha na tumigil na ang pag-uusap sa paligid ko at tahimik na ang paligid.

This someones touch soothing my feelings, at wala akong magawa kung hindi hayaang hilain ako ng kadiliman muli.

ilang besis na naulit ang senaryong iyon, may mauulinigan syang mga nag-uusap habang nakaratay at pikit ang mga mata, ngunit sa mga sumunod na pagkakataon ay natatagpuan kona lamang na may nagpapakain saakin at nagpapainom ng gamot, scenes that are blurry for me..

Kung sino man ang mga taong yon ay hindi ko alam..

Wala narin akong pagkakataon para isipin at alamin pa iyon dahil pagkatapos na makainom ng gamot at kumain ay lalamunin na ulit ako ng kadiliman.
------------------

NINA

Its strange..

I feel strange..

Bakit parang may kung sinong nakatingin saakin, sinusuri ako.

At hindi ako mapakali.

dahan dahan kong binuksan ang mga mata, at bumulaga saakin ang isang puting kisame.

Sandaling natuliro ang isip ko at ng rumehistro ang mga nangyari kagabi ay kusang bumaling pakaliwa ang mukha ko sabay tukod sa kaliwang kamay para sanay bumangon mula sa pagkakahiga.

Lucas!

Sa nanlalaking mata ay napahinto ako sa akmang pagbangon.

Why?!

There is certainly someone watching over me. At walang iba yon kung hindi si Lucas.

He is like a king sitting in his throne. His face is being tilted to the side,resting to his folded right hand, while his left arm resting in the arm chair, gripping it not so hard.

Ni hindi ito gumalaw ng makita akong kumilos.

Sinalubong ng mata ko ang blangko nyang mata. They are shades of black right now, black as the night, at hindi ko mawari kung ano ang mga nakapaloob na emosyon roon.

I suddenly felt chill on my whole body.

I dont know this man.

"L-lucas.."

"Your finally awake..."walang emosyon nitong bigkas ng walang kagalaw galaw mula sa posisyon nya sa upuan.

"N-asaan ako?"bigkas ko sabay bawi ng tingin sakanya.