GÖNLÜMÜN EFENDİSİ

✳23.BÖLÜM✳

Selamun aleyküüm. Yeni bölümümüz sonunda geldi. Biliyorum fazlasıyla uzun aralıkla geliyor bazen bölümler ama inanın çok yoğunum. Lütfen kusura bakmayın bu yüzden. Neyse efendim inşallah beğenerek okursunuz bölümü. Yorumlarınızı beklemekteyim.. :)

Keyifli Okumalaar...

*******

Günler öyle hızlı geçiyordu ki sanırsın atlı kovalıyor arkasından. Huzeyfe ile sözleneli bir buçuk ay olmuştu. Haftada bir, bazen de iki gün dışarı çıkıyorduk beraber. Günler geçtikçe mümkünmüş gibi daha da seviyordum uşağı. Eskiye nazaran diyalog konusunda da epeyce yol kat etmiştik. Uzun sohbetlerimiz oluyordu.

Telefonda da görüşüyorduk. Bazen o arıyordu bazen de ben. Öcümü alma işlemini evlilikten sonraya bırakmıştım. Uşağa kıyamadığımdan günden güne atmış en sonunda da evlilik sonrasına karar kılmıştım. Hani yazı yazarsınızda sayfa sonuna doğru yazmak istemeyip yeni sayfaya geçmek istersiniz de vicdanınız müsaade etmez ya. Heh, işte öyle hissediyordum. Öcümü almak istiyordum ama almasam daha iyi hissedecekmişim gibi. Karmakarışık işte..

Ne yapacağım hakkında henüz bir fikrim yoktu ama olsun. Kadın milletinin bir üyesi olaraktan eminim ki güzel fikirler gelirdi aklıma.

İki gün önce dini nikahımız kıyılmıştı. Artık ayrılmak gibi bir korkum yoktu şükür ki. Prensim artık imam nikahlı eşimdi. Benim kocamdı ya.. Aklıma geldikçe mutluluktan çığlık atıyordum. Gerçi aklımdan çıktığı yoktu ama bazen unutacak gibi olunca aklıma geliyordu.

Nikah kıyılırken bir heyecanlanmıştım ki sormayın. Neyse somra anlatırım nasıl fenalıklar geçirdiğimi.

Düğünümüz ise iki hafta sonraydı. Sanırsın evde kalmışımda gelen damat adayını elden kaçırmamak için acelece davranılıyordu. Ama tam aksi, bizim tarafımızdan sıkıntı yoktu. Zeynep teyzeler "Hayırlı iş baş üstüdür" diyerek 'nişanlılık süresini uzatmak istemediklerini' söylemişlerdi.

Hızlandırılmışından çeyiz diziyordu annem son bir aydır. Ufak tefek eşyaları alsakta büyük eşyalar için taksit yapmıştık. Amcam bulaşık makinemi, halamlar çamaşır makinemi, teyzem ise süpürgemi düğün hediyesi alarak katkıda bulunmuşlardı sağolsunlar.

Evimiz bile tutulmuştu. Hem kendi evimize, hem Zeynep teyzelere, hem de butiğe yakın üç katlı bir apartmanın ikinci katını tutmuştuk. Birkaç güne de çeyiz sermeye gideceğiz.

Ablamdan idmanlı olduğumdan çok zor gelmedi aslında bana bu süreç. Stres olmuyor mu? Oluyor tabii ki ama tatlı bir telaş içerisindeydi herkes. Prensim ilen evleniyom, müsur ekmeğunlen evleniyom. Stres de neymiş? İlk nikahımız kıyılmıştı esasında ikinci nikah için gün sayıyordum.

"Hafsa, bu dantel olmamış be gülüm."

Gelinliğim için provadaydım şimdi de. Mine abla sağolsun canla başla istediğim model için çalışıyordu iki gündür.

Mine abla elindeki danteli incelemeye devam ederken, "Olmasın Mine abla." diyerek gülümsedim. "Sen hangisi için olur dersen bana uyar." Sağolsun son bir aydır toplasan on gün gelmişimdir butiğe ama hiç sorun etmemişti. Patronunda anlayışlısı başka be...

"Giyeceğin ayakkabıyı ayarladın mı Hafsa? "

"Yok Mine abla. Bugün çıkacağız prensimle."

Evet. Uşak yine gönül ülkemdeki prenslik makamını ele geçirmişti. Ne kadar dirensemde makamını yükseltmemek için anlayışı ve tatlılığıyla ne yapıp edip almıştı baş köşede yine yerini.

Mine ablanın da iki ay sonrası için düğün tarihi belirlemişlerdi birkaç gün önce. O da hazırlıklarına küçükten başlamıştı. Kaç senedir çeyiz hazırlığında olduğundan o bakımdan sıkıntısı yoktu zaten.